Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 32

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  natezenie przeplywow
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W pracy przedstawiono wyniki pomiarów geodezyjnych i hydrometrycznych oraz obliczeń wykonanych w celu weryfikacji krzywej natężenia przepływu przekroju wodowskazowego IMGW w km 8+400 rzeki Dłubni. Wodowskaz ten, znajdujący się ponad 300 m poniżej zapory zbiorników wodnych w Zesławicach, umożliwia rejestrację stanów wód, będących sumą odpływu ze zbiorników i dopływu wód potoku Baranówka. Natężenie przepływu obliczono metodą Harlachera na podstawie danych hydrometrycznych i za pomocą wzoru Chézy’ego. Opierając się na uzyskanych wynikach pomiarów i obliczeń, opracowano krzywą natężenia przepływu, którą porównano z krzywą opracowaną w 1993 roku przez IMGW Oddział Kraków. Określona maksymalna przepustowość koryta w przekroju wodowskazu według opracowania IMGW wynosi 95,6 m3 · s–1. Natomiast określona w wyniku obliczeń wykonanych na podstawie pomiarów zrealizowanych w 2011 roku, maksymalna przepustowość przekroju wodowskazowego jest równa 88,1 m3 · s–1. Skorygowana, niższa przepustowość koryta Dłubni poniżej zbiorników wodnych powinna zostać uwzględniona w instrukcji eksploatacji zbiorników w zapisie dotyczącym zrzutu wód w trakcie wezbrania.
Wybudowanie stopnia wodnego w Brzegu Dolnym w 1958 roku zmieniło rolę Odry w stosunku do terenów przyległych. Po spiętrzeniu stała się rzeką infiltrującą i zasila przyległą dolinę wodami przesiąkowymi. Wykonane urządzenia odwadniające nie sprawdziły się i część terenu została podtopiona. W latach 1958–1960 wykonano regulację cieku Jeziorka, a w 1967 roku uzupełniono układ o głęboki kanał biegnący wzdłuż zapory bocznej zbiornika, w odległości od niej około 80 m. W pracy dokonano analizy ilości wody dopływającej do kanału na tle stanów wody w Odrze w przekroju Brzeg Dolny – Wały (górna woda na stopniu). Podstawę oceny stanowiły bezpośrednie pomiary natężenia przepływu w kanale w przekroju Warzyna w latach 1971–2004. Analiza tych wyników wykazuje, iż z upływem czasu, przy tej samej rzędnej piętrzenia na jazie, obserwuje się coraz mniejsze wartości natężenia przepływu w kanale odwadniającym. Jest to spowodowane procesami uszczelniania się koryta Odry i terenów międzywala.
W pracy przedstawiono zmienność przepływów rzeki Małej Wełny w profilu Kiszkowo (o powierzchni zlewni 342 km2) w latach hydrologicznych 2000-2008. W niniejszej pracy w oparciu o bezpośrednie comiesięczne pomiary hydrometryczne i codzienne pomiary stanów wody sporządzono krzywe natężenia przepływów oraz hydrogramy przepływów wody. Analiza przebiegu warunków meteorologicznych w badanej zlewni wykazała, że w okresie 2000-2008 wystąpiły 4 lata wilgotne (2000-2002 i 2007), trzy lata suche (2003-2005) i dwa lata (2006 i 2008) przeciętne ponieważ suma rocznego opadu była zbliżona do średniej z wielolecia. W latach wilgotnych sumy rocznych opadów stanowiły od 112% do 124% średniej sumy opadu z wielolecia, a w latach suchych od 67% do 88%. Natężenia przepływów chwilowych rzeki wynosiły od NNQ = 0,022 m3·s-1 w roku 2004 do WWQ = 3,183 m3·s-1 w roku 2002. W analizowanym okresie średnie roczne przepływy rzeki Małej Wełny w profilu Kiszkowo wynosiły od SQ = 0,135 m3·s-1 w roku 2004 (suchym pod względem opadów) do SQ = 1,016 m3·s-1 w roku wilgotnym (2007 r.), a średni przepływ z wielolecia wyniósł SSQ = 0,549 m3·s-1. W poszczególnych miesiącach każdego roku przepływy były zróżnicowane. W okresie wiosennym przepływy były na ogół dwukrotnie wyższe od średniego rocznego przepływu z okresu badanego, a w grudniu ponad dwukrotnie niższe. Bezpośrednią przyczyną zmienności przepływów rzeki były warunki meteorologiczne oraz możliwości retencyjne jezior, przez które przepływa rzeka i eksploatacja urządzeń piętrzących w górnym biegu rzeki, a także gospodarka wodna kompleksu stawów rybnych zasilanego wodami rzeki.
W artykule przedstawiono wyniki badań kształtowania się lokalnego rozmycia dna w czasie trwania przepływu na modelu jazu. Model budowli z wypływem wody spod zasuwy, z niecką do rozpraszania energii i płaskim umocnieniem wykonano w skali 1:55. Hydrauliczne parametry przepływów w doświadczeniach modelowano według kryterium podobieństwa Froude’a. Jako materiałrozmywalny na modelu wykorzystano piasek sortowany o d₅₀ = 1,1 mm. Celem badań było rozpoznanie zmienności rozmiarów wyboju w czasie trwania przepływu w różnych warunkach hydraulicznych. Badania wykazały wpływ głębokości strumienia w stanowisku dolnym na głębokość rozmycia oraz wpływ intensywności turbulencji strumienia na proces rozmycia.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.