Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 144

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 8 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  nasadzenia
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 8 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Wierzba wiciowa, popularnie zwana wikliną, od dawna użytkowana jest gospodarczo jako surowiec plecionkarski, czynnik oczyszczający ścieki czy w farmaceutyce. Ważnym zastosowaniem tej rośliny jest wykorzystanie jej w hydrotechnice i - od kilku lat w Polsce na szerszą skalę - jako biologicznego surowca energetycznego. Niewątpliwymi zaletami wikliny są: szybki przyrost jej biomasy, stosunkowo wysoka odporność na choroby i szkodniki oraz możliwość energetycznego spożytkowania ściętych w trakcie pielęgnacji prętów i kijów wiklinowych. Walory te sprawiają, że wierzba powinna być wykorzystywana w gospodarczym kształtowaniu środowiska częściej, również jako substytut innych roślin. Niewątpliwie paliwa pochodzenia roślinnego stanowią przyszłość energetyczną świata. Zdecydowała o tym nie tylko skończoność tradycyjnych, kopalnych źródeł energii, ale również i koszt pozyskania i wytworzenia energii z biomasy, a przede wszystkim względy szeroko pojętej ekologii. W pracy poruszono problematykę alternatywnej uprawy roślin energetycznych (uprawy naturalnej), która zdaniem autora w sposób znaczny przyczyni się do rozpowszechnienia produkcji czystej energii i poprawy stanu środowiska naturalnego. Analiza wyników z obiektów badawczych, na których uprawiano wierzbę wiciową, pozwala stwierdzić, że taka forma uprawy znajduje ekonomiczne uzasadnienie, a przedstawione rezultaty wskazują na celowość dalszych badań w tym zakresie. Badania prowadzono w roku 2004 na obszarze gminy Kraków. Na podstawie przeprowadzonych obserwacji liczby przyjęć sztobrów wierzby wiciowej określono rodzaje ekosystemów sprzyjające rozwojowi tej rośliny oraz określono średnicę sztobrów decydującą o wyższej liczbie przyjęć rośliny. Uznano, że do prowadzenia upraw naturalnych wierzby wiciowej najlepiej nadają się pasy użytków położone w pobliżu ekosystemów wodnych, łąkowych i pól ornych, sadzone na glebach o odczynie pH obojętnym i zasobnych w potas (lepsze korzenienie się sadzonek), wysadzane sztobry winny mieć średnicę większą niż 12 mm. Nie przynoszą spodziewanych przyjęć uprawy prowadzone w bezpośredniej bliskości szlaków komunikacyjnych na podłożu luźnym o odczynie gleby zasadowym i o bardzo wysokiej zawartości potasu i magnezu - bez względu na średnicę sztobra użytą w trakcie badania.
Głównym celem pracy była ocena stanu nowych zadrzewień wykonanych przy drodze ekspresowej S7 miedzy Jedlińskiem a Grójcem. Istnieje wiele przykładów na to, że nasadzenia nowych drzew przy drogach nie spełniają współczesnych wymagań i wyglądają źle lub przepadają w krótkim czasie od posadzenia. Jest to przyczyną dużych strat publicznych środków oraz ogromnych, niewycenionych strat dla środowiska i krajobrazu. Wyniki przeprowadzonych obserwacji dotyczącej oceny stanu drzew posadzonych wzdłuż drogi S7 pomiędzy Jedlińskiem a Grójcem pokazały, że prawie 50% drzew przepadło w ciągu 2-3 lat od posadzenia. Całkowita liczba posadzonych drzew należących do 8 gatunków wyniosła 1775 szt. z tego 887 roślin wypadło z różnych przyczyn. To spowodowało straty na poziomie 134 tys. zł dla tego odcinka drogi. Całkowita wartość nasadzeń drzew przy S7 oszacowana była na 287 tys. zł, w tym wartość zakupu samych drzew wyniosła 169 tys. zł.
Celem prowadzonych badań była izolacja, identyfi kacja oraz ocena chorobotwórczości czynnika powodującego zamieranie nasadzeń Ajuga reptans w szkółkach bylinowych. Z roślin z objawami zgnilizny podstawy pędu oraz korzeni, jak również z podłoża izolowano Phytophthora cryptogea. Identyfi kację patogena przeprowadzono w oparciu o cechy morfologiczne oraz stosując technikę PCR ze starterami gatunkowo specyfi cznymi. W warunkach laboratoryjnych omawiany gatunek kolonizował liście, ogonki liściowe i korzenie A. reptans ‘Multicolor’, powodując na nich rozwój zgnilizny. Ponadto badany izolat zasiedlał tkanki 5 odmian w obrębie gatunku A. reptans oraz gatunku mieszańcowego, powszechnie uprawianych w kontenerowych szkółkach roślin ozdobnych. Najbardziej podatna na P. cryptogea okazała się odmiana ‘Braunherz’. Doświadczenia nad wpływem temperatury na rozwój patogena wykazały, iż rozwijał się on w zakresie od 5ºC do 30ºC, przy optimum 25ºC.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 8 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.