Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 30

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  nadmiar opadow
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Ocenę plonowania pszenicy ozimej wykonano w oparciu o trzydziestoletnie wyniki doświadczenia odmianowego przeprowadzonego w Stacji Doświadczalnej Oceny Odmian Seroczyn (szerokość geograficzna?= 52o 00’, długość geograficzna = 21o 56’) w latach 1970-2000. Podstawową jednostką analityczną był średni plon z wszystkich badanych odmian. Obserwacje klimatologiczne okresu badań pochodziły z tej samej miejscowości, w której było prowadzone doświadczenie. Analiza czynnika opadowego i energetycznego, jakim jest ewapotranspiracja potencjalna roślin, wykazała dużą ich zmienność w latach badań. Na zmienność plonu ziarna pszenicy ozimej dominujący wpływ mają ekstrema pogodowe, powodujące stresowe warunki w określonych fazach rozwoju roślin, w efekcie czego ograniczają ich potencjał plonotwórczy. Główną przyczyną spadku plonów są zarówno niedobory wodne powodowane długimi okresami bezopadowymi (ciągi około 20-dniowe), jak i silne opady dobowe (ponad 20 mm) lub opady typu burzowego występujące w końcowym okresie wegetacji.
Przeprowadzono symulację wzrostu wartości i częstości występowania niedoborów opadów atmosferycznych dla ważniejszych roślin uprawnych łącznie w okresie wegetacyjnym kwiecień–październik na obszarze województwa podkarpackiego przy scenariuszu podniesienia się temperatury powierza o 1, 2 i 3ºC. Założono poziom agrotechniki z końca XX wieku oraz sumę i strukturę opadów atmosferycznych z okresu 1901–2000. Rolniczą efektywność opadów ustalono metodą regresji krokowej wielokrotnej dla zależności uwilgotnienia wierzchniej warstwy gleby od wartości temperatury powietrza i opadów atmosferycznych. Wykazano, że częstość okresów wegetacyjnych z niedoborami opadów wzrośnie z 39% w okresie 1901–2000 do 59, 76 i 92% przy scenariuszu podniesienia się temperatury powietrza odpowiednio o 1, 2 i 3ºC. Z prawdopodobieństwem 5% można się spodziewać wzrostu wartości niedoborów opadów z 136 mm w okresie 1901–2000 do 180, 237 i 295 mm przy wzroście temperatury odpowiednio o 1, 2 i 3ºC.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.