Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 11

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  muckous soil
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Na torfowisku w dolinie rzeki Omulew występują gleby torfowo-murszowe wytworzone z torfów szuwarowych i olesowych, na piaskach sandrowych. Na skutek ewolucyjnych przemian związanych z odwodnieniem i zanikiem materii organicznej, przekształciły się one w gleby mineralno-murszowe, murszowate właściwe, murszaste i arenosole. Największe zasoby materii organicznej były w glebach torfowo-murszowych (1 535,9 t·ha⁻¹), a najmniejsze w arenosolach. (105,1 t·ha⁻¹). Wraz ze zmniejszaniem się ilości materii organicznej stała się ona mniej podatna na przemiany mikrobiologiczne, a stosunek C : N z 12,3 w poziomach murszowych rozszerzył się do 19,0 w utworach murszastych i 21,1 w piaskach próchnicznych arenosoli. Gleby torfowo-murszowe cechują się znaczną zawartością azotu ogólnego (53 440 kg·ha⁻¹) i intensywnymi jego przemianami. W poziomach murszowych występuje 70,0-110,1 kg·ha⁻¹ azotu mineralnego (N-NO₃ i N-NH₄) i przeważa forma azotanowa. W glebach murszowatych azot występuje tylko w poziomach powierzchniowych, w utworach murszastych jest go 8-krotnie mniej, a w arenosolach prawie 20-krotnie, i w azocie mineralnym przeważa forma amonowa. Intensywność przemian azotu ogólnego zwiększa się wraz z ubytkiem ilości materii organicznej. W arenosolach 2,26% N ogółem występuje w formie azotu mineralnego, w glebach murszastych 0,84-0,90%, a w murszach 0,38-0,47%.
W pracy przedstawiono badania wilgotności gleb murszastych i sąsiadujących z nimi gleb mineralnych z wykorzystaniem drugiego okna atmosferycznego /8-12 µm/. W tym celu zastosowano skaner termalny AGEMA, LWB 880. Przeanalizowano zależności między właściwościami gleb a jasnością barwy, transmisyjnością negatywów panchromatycznych i temperaturą zmierzoną skanerem. Uzyskano w obliczeniach statystycznych istotne korelacyjne współzależności prawie wszystkich badanych właściwości na poziomie istotności 0.001 i 0.05.
Zbadano sorpcję jonów fosforanowych pochodzących z wodnych roztworów H3P04, KH2PO4, K2HPO4, K3PO4 na glebie murszowatej oraz desorpcję jonów fosforanowych z tej gleby za pomocą elektrodializy. Stwierdzono, że ilość zasorbowanych i zdesorbowanych jonów fosforanowych zależy od rodzaju i stężenia związku z którego jony pochodziły. Ilość jonów fosforanowych zdesorbowanych elektrodialitycznie zależy od ilości użytej energii elektrycznej.
W pracy wykazano stosunkowo wysokie możliwości plonotwórcze gleb murszastych, ze szczególnym uwzględnieniem uprawy selera. Określenie i próba oceny właściwości tych gleb powinny zwrócić uwagę na konieczność pozostawienia ich w rolniczym użytkowaniu. Badania przeprowadzono w latach 2000-2002 na terenie pola doświadczalnego Stacji Doświadczalnej Oceny Odmian w Szczecinie Dąbiu. Plon selera korzeniowego wynosił średnio 48,7 Mg·ha⁻¹. Plon korzeni i naci był zróżnicowany w poszczególnych latach. Za przyczynę tej zmienności plonowania uprawianej rośliny można uznać nierównomierny rozkład i ilość opadów w okresie wegetacyjnym.
Na Żuławach Wiślanych od 1998 roku prowadzone są badania związane z gospodarowaniem azotem na łące wiechlinowo-wyczyńcowej w warunkach gleb murszowatych. Przedstawione wyniki pochodzą z lat 2003-2005. Wykonano ana­lizę gospodarki azotem metodą bilansową „na poziomie pola" z uwzględnieniem N glebowego. Dokonano próby oceny przydatności tej metody do obliczania iloś­ci azotu udostępnianego runi z mineralizacji glebowej masy organicznej oraz w ustalaniu optymalnych dawek nawożenia azotem. Stwierdzono, że azot glebowyw warunkach gleb murszowatych to istotny składnik tego bilansu. Ilość dostępne­go azotu glebowego w zależności od ilości i rozkładu opadów atmosferycznych w sezonie wegetacyjnym oszacowano na około 100-250 kg N·ha⁻¹.
Oceniono plonowanie żyta na glebach mineralno-murszowych, murszowatych właściwych oraz murszastych. Najwyższe plony uzyskano na glebach murszowatych właściwych (śr. 3.5 t/ha), a niższe na murszastych (śr. 2.6 t/ha). Gleby mineralno-murszowe są zawodne dla upraw polowych z powodu wadliwej budowy profilu i okresowego nadmiernego uwilgotnienia. Najsilniejsze związki korelacyjne z plonem wykazały właściwości sorpcyjne oraz zawartość i zapas materii organicznej. Spośród składników pokarmowych jedynie fosfor wykazał istotną korelację z plonem żyta. W przybliżeniu można przyjąć, że optymalna zawartość materii organicznej dla żyta w badanych glebach wynosi ok. 9%.
W pracy oceniono wpływ stosowanego nawożenia naturalnego i mineralnego na kształtowanie się właściwości gleb murszastych występujących na obsza­rze pola doświadczalnego Stacji Doświadczalnej Oceny Odmian (SDOO) w Szczecinie Dąbiu. Badania przeprowadzono w 2005 roku na polu doświadczalnym SDOO oraz, w celach porównawczych, na użytkowanych ornie utworach murszastych strefy brzegowej jeziora Dąbie. Przeprowadzone badania pozwoliły stwierdzić, że stosowane nawożenie naturalne wpłynęło korzystnie na odczyn oraz właściwości sorpcyjne gleby murszastej pola doświadczalnego SDOO. Prowadzone zabiegi agrotechniczne spowodowały wzrost intensywności procesów biologicznych. Utwory murszaste charakteryzują się bardzo wysoką i wysoką zasobnością w przyswajalne formy fosforu i magnezu oraz średnią w potas. Zawartość mikroelementów jest najwyższa w poziomie Aip, aczkolwiek uzyskane ilości uznać należy za naturalne dla gleb lekkich.
Istotnym warunkiem utrzymania właściwego uwilgotnienia gleb na użytkach rolnych jest racjonalne wykorzystanie lokalnych zasobów retencji gruntowej. Siedliska położone w dolinie Kościańskiego Kanału Obry charakteryzują się występowaniem gleb murszastych i murszowych. Na terenach tych występuje duża zmienność poziomu zwierciadła wody gruntowej, co może przyczyniać się do pogorszenia warunków wilgotnościowych w warstwie celowego zwilżania. W pracy przedstawiono wyniki badań i obserwacji terenowych w zlewni Kościańskiego Kanału Obry z roku hydrologicznego 2004/2005. W analizowanym okresie scharakteryzowano przebieg warunków meteorologicznych. W wybranych punktach terenu rozpoznano warunki glebowe oraz oznaczono ich właściwości fizyko-chemiczne. Wilgotność gleb mierzono za pomocą sondy profilowej, pomiary stanów wód gruntowych wykonywane były z częstotliwością, co dwa tygodnie na wyznaczonych stanowiskach. Wstępne wyniki badań wykazały, że obniżenie zwierciadła wody gruntowej ponad 70 cm poniżej powierzchni terenu powoduje nadmierne przesychanie warstwy korzeniowej, co może przyczyniać się do zmniejszenia uzyskiwanych plonów. W pracy wykazano zależność pomiędzy położeniem zwierciadła wody gruntowej a uwilgotnieniem powierzchniowej warstwy gleby.
Oceniono plonowanie ziemniaków odmiany Uran na glebach murszowatych właściwych i murszastych. Najwyższe plony uzyskano na glebach murszowatych właściwych (średnio 36,9 t/ha), co świadczy o przydatności tych gleb do uprawy roślin okopowych. W miarę zmniejszania się zawartości materii organicznej plony ziemniaków malały do 20 t/ha na glebach murszastych o zawartości od 3 do 5% materii organicznej. Najsilniejsze związki korelacyjne z plonem wykazały właściwości retencyjne, zawartość materii organicznej oraz zawartość przyswajalnego magnezu i fosforu. W pierwszym przybliżeniu można przyjąć, że optymalna zawartość materii organicznej dla ziemniaków w badanych glebach wynosi ok. 11%.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.