Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 18

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  molasses
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The results of anaerobic treatment of molasses processing wastewater in labscale AHR are presented. The performance of the model has shown that wastewater from molasses processing in BIOPO Leopoldov is suitable for anaerobic treatment. In the reactor, anaerobic granulated biomass was cultivated. As follows from granulation process observation, intensive wash-out of the suspended biomass started at Bv= 10-12 kg/m3d. This loading is significantly higher compared to the wash-out from UASB reactors with similar dimensions and technological parameters, as separation in the AHR filter layer is more effective than the separation in UASB gasliquid-solid separators. At Bv = 13 kg/m3d the operation of AHR was completed under the following parameters: hydraulic retention time =0.34 d, sludge concentration =26,4 g/1, COD removal =89%, effluent suspended solids < 100mg/l, and effluent COD about 500 mg/1.
Rape straw is a waste product of rapeseed oil production that can be processed for use by burning. This study examined the processing of rape straw ash into compound fertilizers containing phosphorus, potassium, calcium, magnesium, and microelements by granulation using additives from sugar factories, such as sugar factory lime and molasses. Rape straw ash was examined by chemical analysis, differential scanning calorime- try-thermogravimetry, infrared spectroscopy, and x-ray diffraction analysis. The optimum parameters of compound fertilizer granulation and the main physicochemical properties of the product, such as particle size distribution, moisture content, pH, and particle-crushing strength were determined using standard methods. The results of our investigation show that compound fertilizers of 0-6-2l-23CaO-2MgO grade can be obtained from rape straw ash using sugar factory lime and molasses.
Sunflower husk ash containing the primary and secondary plant nutrients – phosphorus (10.94% P2O5), potassium (25.84% K2O), calcium (19.07% CaO), magnesium (18.58% MgO), and also some micronutrients (zinc, copper, cobalt, manganese, iron, and molybdenum) may be used for fertilization of variety plants. The sunflower husk has low plasticity, and the granulation process occurs better when binding materials (sugar factory lime, molasses, urea formaldehyde resin) are used. This study investigates determination of the optimal parameters of the granulation process as recycling and moisture content, ratio of ingredients and influence of additives by using laboratory equipment. The main product quality parameters as chemical composition, static crushing strength of granules, granulometric composition, and pH of 10% solution by standard method were examinated. The results show that sunflower husk may be used for fertilizers of 0-6-13 grade production.
W artykule przedstawiono wyniki dotyczące zawartości magnezu w próbkach wody i melasy stosowanych w procesie hodowli drożdży piekarskich. Stwierdzono, że poziom tego pierwiastka w melasach kształtował się na poziomie 24,2-51,4 mg/dm3 M50, a w wodzie 17,9-26,7 mg/dm3. Ilości te nie są wystarczające dla drożdży piekarskich, konieczny jest więc dodatek magnezu w postaci MgSO4 x 7 H2O. Ewentualny nadmiar tego pierwiastka przyczynia się do poprawy jakości i trwałości drożdży piekarskich.
The color of sugar beet molasses vinasse is produced mainly by melanoidins (from Maillard reaction of sugars (carbohydrates) with proteins (amino groups)), caramels (from overheated sugars), and invert degradation products of alkaline hydrolysis. The aim of this study was to remove colorants from vinasse using lactic acid bacteria (Lactobacillus coryniformis, Lactobacillus sakei, Lactobacillus plantanim, Weisella soli, Pediococcus parvulus, and Pediococcus pentosaceus). The highest color removal was obtained with L. plantarum (44%). The highest reduction in melanoidins and invert degradation products was observed with P. parvulus (38% and 36%, respectively). The colorants underwent biotransformation. No correlation was found between color removal and COD reduction.
It was found that at 0.6 and 1% vol, of molasses, the reduction of sulphates occurred at the level of 0.7 g [S-SO42-], while at its concentration 2 and 5% vol., the maximum amount of the reduced sulphates increased to 0.826 and 1.256 g [S-SO42-], respectively, which corresponds to 60 and 92% of sulphate conversion. A decrease in COD varied from 32 to 40%, and was the greatest for the medium with 5% vol. of molasses. The results indicate that molasses, likewise some municipal waste, can be used as an alternative source of carbon acting as electron donor in reduction of sulphates to sulphides.
Zielonkę z koniczyny czerwonej (I pokos faza kwitnienia) zakiszono w następujących kombinacjach: a. zielonka świeża, b. z 0,1-procentowym dodatkiem preparatu Inoculant Pioneer 1177, e. z 3-procentowym dodatkiem melasy, d. z 0,3-procent owym dodatkiem kwasu propionowego. Część zielonki po 2-dniowym okresie podsuszania na pokosach zakiszono w analogicznych kombinacjach do zielonki świeżej i oznaczono jako warianty e, f, g, h. Zakiszana zielonka świeża zawierała 19,7% Wo suchej masy, a przewiędnięta 38,6%. W procesie podsuszania zielonki nastąpiło obniżenie zawartości cukrów rozpuszczalnych w wodzie z 15,8% w zielonce świeżej do 8,2% w suchej masie zielonki przewiędniętej. Proces podsuszania zielonki nie wpłynął na zawartość białka właściwego. Proces podsuszania zielonki wywarł większy wpływ na poprawienie jakości kiszonek aniżeli zastosowane dodatki ułatwiające kiszenie. Strawność substancji organicznej dawek z udziałem kiszonek świeżych była zbliżona i wahała się od 69 do 72%, a dawek z kiszonkami przewiędniętymi była niższa i wynosiła ok. 63%. Strawność białka ogólnego dawek z udziałem kiszonek przewiędniętych była niższa.
W doświadczeniu na 600 tucznikach transportowanych do zakładów mięsnych z odległości ok. 50 lub 100 km wydzielono w magazynie żywca trzy grupy tuczników, które różnie pojono. Tuczniki z grupy pierwszej pojono roztworem melasy, z grupy drugiej - wodą, a trzeciej grupy nie pojono. Zwierzęta poddano ubojowi i określono jakość tuszy i mięsa. Badania wykazały, że pojenie tuczników roztworem melasy lub wodą podczas 20-godzinnego przetrzymywania przed ubojem spowodowało zmniejszenie ubytków masy tuczników o ok. 1% w stosunku do zwierząt niepojonych. Stwierdzono także tendencję do obniżenia wskaźnika wydajności rzeźnej w grupie zwierząt niepojonych, co świadczy o ubytkach masy tusz u tych zwierząt. Porównując tuczniki transportowe z różnej odległości można stwierdzić, że przy transporcie z dalszej odległości wykazują one większe ubytki masy w czasie przetrzymywania w magazynie żywca oraz mięso charakteryzuje się niższą zawartością suchej masy i gorszą wodochłonnością.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.