Wyniki wyszukiwania

1

Modele hydrauliczne zbiornikow grawitacyjno-pompowych w kanalizacji

100%

Dziopak J., Slys D.

Zeszyty Naukowe. Politechnika Białostocka. Nauki Techniczne. Inżynieria Środowiska

|

2003

|

tom 16

|

nr 2

59-64

2

Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik

Rola ostróg w regulacji rzek

63%

Robakiewicz M.

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

|

2006

|

nr 4/2

Ostrogi są konstrukcjami budowanymi poprzecznie do kierunku przepływu, które stosowane są przy regulacji rzek nizinnych. Zasadniczym celem ich budowy jest ochrona brzegów oraz zwężenie koryta rzecznego, co prowadzi do zwiększenia głębokości w korycie głównym, a w konsekwencji do przedłużenia okresu nawigacyjnego. Analizując wpływ ostróg na hydrodynamikę oraz ruch rumowiska w rzece, należy rozważyć na dwa przypadki: (1) ostrogi niezatopione, kiedy korona konstrukcji znajduje się ponad zwierciadłem wody oraz (2) ostrogi zatopione. W warunkach ostróg niezatopionych obserwuje się zwężenie koryta głównego rzeki, któremu towarzyszy zwiększenie prędkości wody, a w konsekwencji jego pogłębianie. W obszarach między ostrogami ruch wody jest znacznie wolniejszy, co powoduje odkładanie się tam niesionego rumowiska. W przypadku ostróg zatopionych ruch wody odbywa się całym korytem rzeki, jednak zwiększenie oporów ruchu w obszarze ostróg powoduje zmniejszenie przepustowości rzek, co może mieć istotne znaczenie w warunkach powodziowych. W każdym z przypadków ruchowi wody towarzyszy mniej lub bardziej intensywny ruch rumowiska. Stan wiedzy w zakresie mechanizmów wzajemnego oddziaływania rzeki z ostrogami jest nadal niewystarczający, by można było prognozować zmiany denne w korycie rzeki z dużą dokładnością. Ostrogi choć budowane od bardzo dawna, nie zawsze doprowadziły do osiągnięcia zamierzonego celu; często przysparzają dodatkowych trudności (np. wymycia, odkładanie rumowiska). W ostatnim okresie można zauważyć powrót do badań laboratoryjnych; rzadziej wykonywane są pomiary terenowe. Badania na modelach hydraulicznych pozwalają lepiej zrozumieć mechanizmy rządzące ruchem wody i rumowiska w warunkach rzeki regulowanej ostrogami. Dostarczają one również danych dla potrzeb weryfikacji modeli matematycznych, które pozwolą na rozwiązywanie problemów występujących w naturze.

3

Interpolacja przestrzenna koryta rzeki na potrzeby modelowania - porównanie metod

63%

Bogusz A., Orczykowski T., Zdralewicz M.

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

|

2012

|

nr 3/III

Jednym z istotnych problemów modelowania hydraulicznego jest właściwe odwzorowanie geometrii koryta i doliny cieku. W przypadku modeli dwuwymiarowych, głównym źródłem informacji przestrzennych są dane pozyskane metodą skaningu laserowego (ALS). Pomimo swojej generalnie dużej dokładności w dolinie, nie odwzorowują one jednak koryta rzeki, co wynika z procesu pozyskiwania materiału, podczas którego użyta wiązka laserowa nie jest w stanie spenetrować głębi wody i zostaje odbita od lustra, bądź zaabsorbowana przez wodę. Konieczne jest więc uzupełnianie batymetrii koryta właściwego na podstawie danych ze standardowych pomiarów geodezyjnych, z wykorzystaniem metod interpolacyjnych w celu uzyskania ciągłości przestrzennej. W przypadku modeli jednowymiarowych czy quasi -dwuwymiarowych pomiary geodezyjne są głównym źródłem danych geometrycznych, jednak ze względu na pracochłonność oraz duże koszty, przekroje poprzeczne wykonywane są najczęściej w zbyt dużych odległościach od siebie. Prowadzi to do pojawiania się niestabilności w modelach, a w przypadku rzek meandrujących, dochodzi do dublowania bądź pomijania części natężenia przepływu podczas symulacji. W celu stworzenia poprawnego modelu zachodzi więc konieczność zagęszczania przekrojów pomierzonych w terenie. Podobnie jak w przypadku modelowania dwuwymiarowego, część dolinową pozyskać można z danych lidarowych, jednak uzupełnienie geometrii koryta właściwego opiera się na metodach interpolacyjnych. Celem prezentowanej pracy jest przedstawienie możliwości uzupełniania informacji o przekrojach korytowych na przykładzie dwóch metod: z poziomu systemu modelowania MIKE 11 oraz narzędzia własnego, wykorzystującego aplikację ArcGIS, jak również wskazanie wad i zalet każdej z nich.

4

Wykorzystanie Numerycznego Modelu Terenu do obliczen przeplywu w korytach otwartych

63%

Chmielewska I., Majchrzak A.

Roczniki Akademii Rolniczej w Poznaniu. Melioracje i Inżynieria Środowiska

|

2003

|

nr 24

25-30

5

Wpływ szorstkości umocnień w dolnym stanowisku jazu na lokalne rozmycia dna

63%

Urbanski J.

Przegląd Naukowy. Inżynieria i Kształtowanie Środowiska

|

2008

|

tom 17

|

nr 2[40]

In paper are presented investigation results of scour downstream of weir for different roughness of bed protection. Investigations were conducted on model construction with stilling pool and horizontal bed protection about 1.0 m long. The bed protection in downstream was made as concrete and as riprap with relative roughness k = 0.028. As bed material in experiments was used sand (d50 = 1.1 mm, (d84/d16)0.5 = 1.77). In result of use rip-rap as bed protection downstream obtained reduction of velocity and turbulence intensity of stream near the bed on the length in downstream. It was infl uence on decrease of sizes of local scour.

6

Długość odskoku hydraulicznego na modelu jazu

63%

Urbański J.

Przegląd Naukowy. Inżynieria i Kształtowanie Środowiska

|

2008

|

tom 17

|

nr 1[39]

Results the investigation of length of submerged hydraulic jump are presented. Experiments were conducted on model taired construction with the outfl ow under the closure and with bottom stilling basins. Schema of investigated model and hydraulic parameters are typical for low head structures existing in the field. Measured length of hydraulic jump was compared with calculated according to different formulas.

7

Przestrzenne symulacje zasięgu zalewów na potrzeby renaturyzacji Środkowego Basenu Biebrzy

63%

Okruszko T., Kardel I., Kubrak J.

Przegląd Naukowy. Inżynieria i Kształtowanie Środowiska

|

2004

|

tom 13

|

nr Zesz.Spec.[30]

8

Kalibracja i weryfikacja modelu obliczeniowego rzeki Wisłok z wykorzystaniem transformacji fali wezbraniowej

51%

Ksiazek L., Walega A., Bartnik W., Krzanowski S.

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

|

2010

|

nr 08/1

W pracy przedstawiono wyniki kalibracji i weryfikacji jednowymiarowego modelu numerycznego rzeki Wisłok na odcinku od zbiornika Besko po ujście do Sanu. Do oceny jakości modelu wykorzystano współczynnik korelacji, specjalny współczynnik korelacji, całkowity błąd kwadratowy oraz błędy odtworzenia stanu kulminacji, przepływu kulminacyjnego, przesunięcia kulminacji i objętości fali wezbraniowej. Obserwacje stanów wody na rzece Wisłok prowadzone są na 5 wodowskazach. Kolejnych 5 znajduje się na dopływach do tej rzeki. Proces weryfikacji i kalibracji przeprowadzony na falach z 1987 i 1998 pozwolił na stwierdzenie o poprawności modelu hydraulicznego na odcinku od wodowskazu Besko do wodowskazu Rzeszów. Na odcinku pomiędzy wodowskazami Rzeszów i Tryńcza objętości fal nie bilansują się, co wymusza w modelu hydrologicznym przyjęcie ujemnych wartości dopływu bocznego. Objętość przepływu fali powodziowej z 1987 w węźle trzech wodowskazów w układzie Wisłok – San wskazuje na bilansowanie się z fali na wodowskazie Tryńcza. Wykonane symulacje transformacji fali powodziowej na całym odcinku Wisłoka dla różnych scenariuszy obliczeniowych z wykorzystaniem oprogramowania hydroinformatycznego – model 1D MIKE 11 pokazują, że pominięcie w modelu hydrologicznym wpływu wodowskazu Rzeszów na transformację fali powodziowej pozwala uzyskać falę najbardziej zbliżoną do fali historycznej w przekroju wodowskazowym Tryńcza na rzece Wisłok.

9

Zastosowanie modeli jednowymiarowych (HEC-RAS, MIKE 11) do wyznaczania stref zagrożenia powodziowego na rzece Lubczy w zlewni Wisłoka

51%

Ksiazek L., Wyrebek M., Strutynski M., Struzynski A., Florek J., Bartnik W.

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

|

2010

|

nr 08/1

Do obliczenia układu zwierciadła wody dla przepływów prawdopodobnych w przypadku wyznaczenia stref zagrożenia powodziowego stosuje się modele jednowymiarowe, np. HEC-RAS, MIKE 11. Programy hydroinformatyczne HECRAS i MIKE 11 służą do modelowania przepływu wody w korycie i dolinie rzecznej wraz z obiektami inżynierskimi o złożonych konstrukcjach (mosty, przepusty, jazy i inne). Etapami powstawania modelu są: schematyzacja sieci rzecznej, pomiary geodezyjne, obejmujące koryto rzeczne i budowle inżynierskie, identyfikacja współczynników szorstkości, obliczenia hydrologiczne przepływów w wybranych przekrojach modelowanego cieku, stanowiące warunki brzegowe, obliczenia numeryczne wraz z kalibracją i weryfikacją modelu oraz wizualizacja wyników obliczeń. W artykule przedstawiono wyniki modelowania odcinka rzeki Lubcza w zlewni Wisłoka o długości ok. 8,7 km (zlewnia niekontrolowana), na którym zlokalizowanych jest 17 mostów oraz 12 stopni i progów wodnych. Podstawą analiz i porównania uzyskanych wyników modelowania są rzędne zwierciadła wody dla przepływów o określonym prawdopodobieństwie przewyższenia oraz utworzony na ich podstawie Numeryczny Model Powierzchni Wody (NMPW). Strefy zagrożenia powodziowego powstają z przecięcia numerycznego modelu terenu (NMT) i NMPW. Znajomość układu zwierciadła wody umożliwia określenie stref zagrożenia powodziowego.

10

Zastosowanie modelu hydraulicznego i narzedzi GIS do oceny wielkosci i czestosci zasilania wodami rzecznymi starorzeczy na przykladzie Uroczyska Warta

51%

Hanski A., Terlecki P.

Wiadomości Meteorologii, Hydrologii, Gospodarki Wodnej

|

2008

|

tom 02

|

nr 1-2

83-100

11

Ocena bledu oszacowania wartosci wspolczynnika wydatku melioracyjnych zastawek zasuwowych

51%

Jedryka E., Kaca E.

Wiadomości Instytutu Melioracji i Użytków Zielonych

|

1998

|

tom 19

|

nr 3

130-142

Ograniczanie wyników

Modele hydrauliczne zbiornikow grawitacyjno-pompowych w kanalizacji

Rola ostróg w regulacji rzek

Interpolacja przestrzenna koryta rzeki na potrzeby modelowania - porównanie metod

Wykorzystanie Numerycznego Modelu Terenu do obliczen przeplywu w korytach otwartych

Wpływ szorstkości umocnień w dolnym stanowisku jazu na lokalne rozmycia dna

Długość odskoku hydraulicznego na modelu jazu

Przestrzenne symulacje zasięgu zalewów na potrzeby renaturyzacji Środkowego Basenu Biebrzy

Kalibracja i weryfikacja modelu obliczeniowego rzeki Wisłok z wykorzystaniem transformacji fali wezbraniowej

Zastosowanie modeli jednowymiarowych (HEC-RAS, MIKE 11) do wyznaczania stref zagrożenia powodziowego na rzece Lubczy w zlewni Wisłoka

Zastosowanie modelu hydraulicznego i narzedzi GIS do oceny wielkosci i czestosci zasilania wodami rzecznymi starorzeczy na przykladzie Uroczyska Warta

Ocena bledu oszacowania wartosci wspolczynnika wydatku melioracyjnych zastawek zasuwowych