Wzmożonym procesom lipoperoksydacji w mocznicy sprzyja uszkodzenie systemu antyoksydacyjnego (AOS). Celem pracy była ocena w jakim stopniu aktywność AOS zależy od zawartości cynku, miedzi i selenu u chorych leczonych powtarzaną hemodializą (pHD). W badaniach wzięło udział dwudziestu pięciu chorych w okresie SNN i 15 zdrowych ochotników (ZDR). Aktywność enzymów antyoksydacyjnych: peroksydazy glutationu (GPX), dys- mutazy ponadtlenkowej (SOD) i katalazy (Cat.) oznaczano metodą spektrofotometryczną. Stężenie Zn, Cu w erytrocytach i osoczu oraz Se w osoczu oznaczano metodą spektrofotometrii atomowej Stwierdzono statystycznie istotnie (p<0,01) obniżoną aktywność GPX, SOD oraz Cat. w erytrocytach, w porównaniu z wartościami stwierdzanymi u ZDR. W osoczu aktywność GPX oraz SOD była statystycznie istotnie obniżona (p<0,001), a aktywność Cat. nie różniła się istotnie od wartości u ZDR. Stężenie Zn w erytrocytach i osoczu oraz Se w osoczu było statystycznie istotnie (p<0,01) obniżone w stosunku do wartości występujących u ZDR. Stężenie Cu w erytrocytach i osoczu było zbliżone do wartości prawidłowych. Stwierdzone zależności pomiędzy aktywnością GPX a stężeniem Se oraz pomiędzy aktywnością SOD a stężeniem Zn mogą sugerować, że niedobór tych pierwiastków upośledza AOS, a co za tym idzie pogłębia procesy peroksydacji lipidów u chorych w okresie SNN. Suplementacja szczególnie Zn i Se może zapobiegać obniżeniu aktywności AOS i zmniejszać nasilenie procesów peroksydacji lipidów u chorych w okresie SNN.