Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 35

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  mineral component content
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
In 1999-2002, a strict two-factor field experiment was conducted at the University of Technology and Agriculture in Bydgoszcz to evaluate the effect of different nitrogen doses on the content and mutual ratios of macro-elements in green mass of winter barley in relation to barley growth stage. The experiment was established at the Research Station in Wierzchucinek near Bydgoszcz. The plant material consisted of samples of winter barley biomass taken at five stages of maturity: tillering, shooting (stem elongation), heading, initial grain filling and soft dough phases. The following nitrogen doses in kg⋅ha-1 were applied as ammonium nitrate: 0, 60, 120, 180. The results showed that the content of N, P, K, Ca, Mg and Na in winter barley vegetative mass decreased in the consecutive phenological phases, from tillering to soft dough. The largest decrease in the consecutive growth stages was detected for nitrogen and magnesium. With respect to nitrogen, phosphorus, calcium and sodium, their decrease in winter barley biomass during the growing season was generally higher in objects fertilised with nitrogen than in objects with no nitrogen fertilisation. In general, nitrogen had a positive effect on the content of the assayed macroelements in winter barley vegetative mass in all the growth phases. The ratio of the total content of nitrogen cations was observed to have attained the highest values in the later plant growth phases in the objects with no nitrogen or those fertilised with 60 kg N ha-1.
The dynamics of crop increase, changes in starch content and mineral ingredients in the tubers of four potato cultivars - Dorota early, Alicja and Kuba medium-early and Jasia the late - were investigated in precise field experiment and laboratory research. The potatoes were cultivated without mineral fertilization and with mineral fertilization at doses of N - 90, P₂O₅ - 90 and K₂O - 130 kg·ha⁻¹. The mass of tubers and changes in their chemical composition were determined from the fool blooming at about half of July, in two weeks’ intervals. Mineral fertilization had a favorable impact on increase of in the tubers’ weight, level of yielding and the yield of big tubers fractions whereas it did not influence the starch content and its yield. The effect of fertilization on potato productivity distinctly interacted with the genotype. In respect of starch yield it was justified for only one cultivar - Alicja. The genotype and maturity state of tubers as well as applied mineral fertilization modified the contents of nitrogen, potassium and magnesium but did not influence the concentration of phosphorus, calcium and sodium.
W dwóch doświadczeniach wazonowych badano wpływ zróżnicowanej wilgotności gleby (35, 55 i 75% maksymalnej pojemności wodnej gleby) na zawartość mikroelementów w roślinach owsa, konopi, rzepiku i buraków pastewnych. Wzrost wilgotności gleby z 35 do 55% zwiększył w częściach nadziemnych roślin zawartość Fe, a wzrost do 75% zawartość Fe i B, Poziom Mn obniżał się w miarę wzrostu uwilgotnienia podłoża.
Celem pracy była charakterystyka wód butelkowanych dostępnych w sprzedaży w woj. śląskim, z uwzględnieniem zawartości najistotniejszych składników mineralnych. W modelu epidemiologicznego badania opisowego ocenie poddano 70 rodzajów dostępnych, krajowych wód butelkowanych (mineralnych, źródlanych, stołowych), sprzedawanych w opakowaniach szklanych i z PET. Na podstawie wartości deklarowanych przez producentów; w poszczególnych kategoriach wód analizowano całkowitą zawartość składników mineralnych oraz stężenie najistotniejszych kationów (sodowy, magnezowy, wapniowy, potasowy) i anionów (wodorowęglanowy, siarczanowy, chlorkowy, fluorkowy). Badaną grupę stanowiło 35 rodzajów wód mineralnych i 35 źródlanych. Wody stołowe były niedostępne w sprzedaży. Całkowita ilość składników mineralnych w wodach mineralnych wynosiła 1310,0 ± 814,8 mg/dm3, kationów 295,4 ± 181,2 mg/dm3 a anionów 968,1 ± 638,5 mg/dm3. Stężenia poszczególnych kationów wynosiły odpowiednio: Ca 178,7 ± 107,3 mg/dm3, Mg 54,3 ± 52,7 mg/dm3, Na 53,5 ± 67,4 mg/dm3 oraz K 8,9 ±9,4 mg/dm3. Stężenia badanych anionów wynosiły kolejno: HCO3 930,5 ±647,2 mg/dm3, SO4 25,9 ± 21,6 mg/dm3, Cl 11,5 ± 11,2 mg/dm3 oraz F 0,2 ± 0,27 mg/dm3. W odniesieniu do wód źródlanych, całkowita ilość składników mineralnych wynosiła 365,9 ± 150,8 mg/dm3, kationów 87,9 ± 37,6 mg/dm3, natomiast anionów 255,1 ± 111,9 mg/dm3. Stężenia poszczególnych kationów wynosiły odpowiednio: Ca 55,4 ± 19,7 mg/dm3, Mg 10,6 ±6,9 mg/dm3, Na 20,6 ± 30,3 mg/dm3 oraz K 1,3 ±1,7 mg/dm3. Stężenia ocenianych anionów wynosiły: HCO3 223,2 ± 105,8 mg/dm3, SO4 18,9 ± 19,1 mg/dm3, Cl 12,9 ± 16,5 mg/dm3 oraz F 0,11 ±0,12 mg/dm3. Ilość dostępnych w sprzedaży butelkowanych wód mineralnych i źródlanych jest zbliżona. Wody mineralne zawierają średnio prawie czterokrotnie więcej składników mineralnych niż wody źródlane. Dostępne w sprzedaży wody mineralne charakteryzują się większym zróżnicowaniem zawartych w nich składników mineralnych niż wody źródlane. Zarówno wśród wód mineralnych jak i źródlanych, największa zmienność w grupie kationów dotyczy zawartości jonów sodu i potasu, a wśród anionów zawartości chlorków i fluorków.
Celem pracy było określenie wpływu stosowania azotu w postaci doglebowego nawozu jedno- lub wieloskładnikowego na plon ziarna i białka oraz zawartość składników mineralnych w ziarnie pszenżyta jarego odmiany Milewo. Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2010–2011 w Zakładzie Dydaktyczno-Doświadczalnym UWM w Tomaszkowie, na glebie o średniej zasobności w fosfor, potas, cynk i mangan, a niskiej w miedź. Zastosowano zróżnicowane nawożenie azotem w ilości 80 i 120 kg·ha⁻¹ z podziałem na dawki po 40 kg N·ha⁻¹ bez i z dodatkiem mikroelementów (azofoska). Pszenżyto jare plonowało średnio w granicach od 5,40 do 6,85 t·ha⁻¹. Korzystnie na plon białka oddziaływało wyższe nawożenie mocznikiem (120 kg·ha⁻¹), zwiększając jego ilość w poszczególnych latach badań o 6,6 i 6,5%. Skład chemiczny ziarna wskazuje na wysoką wartość odżywczą, lecz ze względu na małe zróżnicowanie trudno jest wskazać, która z form nawożenia jest bardziej efektywna w uprawie pszenżyta jarego Milewo w stosunku do zawartości poszczególnych składników pokarmowych w ziarnie.
Przeprowadzono dwa doświadczenia wazonowe, w których badano wpływ zróżnicowanej wilgotności gleby (35, 55 i 75% maksymalnej pojemności wodnej) na zawartość w roślinach N, P, K, Ca, Mg, Cl i Na. Wzrost wilgotności gleby zwiększył zawartość P w częściach nadziemnych roślin, a zmniejszył zawartość N i Cl oraz, mniej regularnie, K, Mg i Na.
Podstawę naszego pożywienia według piramidy żywieniowej powinny stanowić produkty zbożowe otrzymane z pełnego ziarna, bogate w błonnik pokarmowy, związki mineralne i witaminy. Do grupy tych produktów możemy zaliczyć mieszanki typu musli zawierające w swoim składzie płatki zbożowe, suszone i kandyzowane owoce, nasiona i orzechy. Celem pracy była charakterystyka wybranych rodzajów płatków śniadaniowych typu musli dostępnych w sieciach handlowych poprzez analizę składu chemicznego oraz badania mikrobiologicznego. W badanych próbach przeprowadzono ocenę mikrobiologiczną (ogólną liczbę drobnoustrojów, liczbę pleśni i drożdży, liczbę przetrwalników bakterii mezofilnych tlenowych) oraz składu chemicznego (wilgotność, zawartość białka ogółem, tłuszczu i popiołu całkowitego). Ogólna liczba drobnoustrojów we wszystkich musli mieściła się w zakresie od 5,0 × 10⁰ do 1,1 × 10² jtk/g. Przeprowadzona ocena mikrobiologiczna wykazała, że musli różniły się między sobą pod względem zawartości pleśni i drożdży. Zawartość białka mieściła się w przedziale od 7,4 do 12,57% i była wyższa niż deklarowana przez producenta na opakowaniu. Zawartość substancji mineralnych, czyli popiołu, wahała się od 1,25 do 1,81%. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, iż na rynku galanterii śniadaniowej w kategorii produktów musli istnieje wiele produktów różniących się składem i technologią produkcji.
Przeprowadzono wstępne badania w warunkach doświadczenia wazonowego z bobikiem odmiany Nadwiślański, peluszką odmiany Tukan i łubinem żółtym odmiany Juno w wazonach typu Kick- Brauckmanna, używając piasku gliniastego lekkiego o odczynie 4,4 w 1M KCl (Hh - 3.96 mM/l00g gleby), który różnicowano, wapnując glebę wg 0; 0.5; 1.0 i 1.5 kwasowości hydrolitycznej. Stwierdzono, że ograniczenie zakwaszenia gleby (Hh) z 3.47 do poziomu 2.30 mM/l00g gleby miało istotny wpływ na wzrost produkcji masy nasion i słomy przez peluszkę oraz masy liści i strąkowin przez rośliny bobiku. Stymulowało ono również akumulację azotu, fosforu, potasu i magnezu w nasionach bobiku i peluszki. Odkwaszanie gleby ograniczyło pobieranie, akumulację i przemieszczanie fosforu oraz magnezu przez rośliny łubinu żółtego.
In the years 2000-2002 an effect of natural fertilizers: manure and liquid manure as well as mineral ferilizers on the certain meadow sward components contents were compared. Each fertilization kind negatively affected the Ca content of the meadow sward. On the contrary, mineral ferilization with the manure and higher portions of the liquid manure influenced positively the other components amounts (P, K, Mg, Na).
W warunkach doświadczenia wazonowego badano wpływ żywienia azotem (0; 0.25; 0.50 i 1.50 g N/wazon) na bobik odmiany Dino tj. na dynamikę przyrastania biomasy korzeni i części nadziemnej w okresie od nodulacji do pełni kwitnienia i dojrzałości pełnej oraz na akumulację i redystrybucję składników pokarmowych. Stwierdzono, że umiarkowane żywienie bobiku azotem w dawce 0.50 g N/wazon wpłynęło stymulująco na wzrost i akumulację składników pokarmowych w fazie kwitnienia. Nie stwierdzono istotnego wpływu żywienia azotem na produktywność roślin bobiku w fazie dojrzałości pełnej, z wyjątkiem wzrostu masy liści. Stosowane żywienie azotem ograniczyło redystrybucję azotu, potasu i magnezu.
Określono zawartość Ag, Al, Ba, Ca, Cd, Co, Cr, Cu, Fe, Hg, K, Mg, Mn, Na, Ni, P, Pb, Sr, Rb i Zn w reprezentatywnej partii owocników (osobno kapeluszy i trzonów) czubajki kani oraz w wierzchniej warstwie (0 – 10 cm) gleby spod owocników z terenu Chodelskiego Parku Krajobrazowego w woj. lubelskim. Owocniki czubajki kani są względnie bogate w K, P, Zn, Cu, Fe, Al i Mn, silnie nagromadzają z podłoża Ag, Rb, Cu, Zn i Hg (BCF > 1), a wykluczają Fe, Al, Pb, Cd (trzony), Ba, Sr, Ni i Co (BCF < 1).
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.