Celem badań bylo określenie liczebności drobnoustrojów (bakterii, promieniowców, grzybów, amonifikatorów, zbiałczających azot, proteolitycznych, celulolitycznych) i aktywności enzymów (dehydrogenaz, ureazy, fosfatazy kwaśnej i fosfatazy alkalicznej) w glebach należących do kompleksu pszennego dobrego, żytniego dobrego i żytniego słabego, nawożonych NH4NO3 w dawkach: 0, 40, 80, 120, 160, 200, 240 kg N/ha. Podjęto również próbę znalezienia korelacji między aktywnością drobnoustrojów a produkcyjnością gleb. Na glebie każdego kompleksu uprawiano równocześnie rośliny w następującym zmianowaniu: ziemniaki (25 t obornika na 1 ha), jęczmień jary, żyto ozime (poplon ozimy) + mieszanka strączkowa (plon wtóry; na kompleksie drugim - 150 kg bobiku + 120 kg wyki, a na piątym i siódmym - 80 kg lubinu + 20 kg/ha seradeli), pszenżyto jare. W wyniku badań stwierdzono, że liczebność i aktywność drobnoustrojów była bardziej związana z kompleksem przydatności rolniczej gleb niż z dawką azotu mineralnego. Bakterie, promieniowce, amonifikatory oraz drobnoustroje proteolityczne i zbiałczające azot najintensywniej namnażały się w glebie kompleksu żytniego dobrego, natomiast grzyby w glebie kompleksu żytniego słabego. Nawożenie azotem mineralnym z reguły wpływało pozytywnie na liczebność drobnoustrojów, ale negatywnie, szczególnie wysokie dawki, na aktywność dehydrogenaz glebowych. Wykazano dodatnią korelację między aktywnością ureazy, fosfatazy kwaśnej i wielkością mikrobiologicznego wskaźnika żyzności gleb (M) a przeciętnym plonem roślin, otrzymanym na glebach poszczególnych kompleksów. Nie stwierdzono jednoznacznego związku między plonowaniem roślin a liczebnością drobnoustrojów i aktywnością enzymatyczną gleb, kształtowaną nawożeniem azotowym.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.