W kraju nie prowadzono dotychczas w warunkach polowych badań na temat możliwości odbierania pyłku rodzinom przebywającym na bobiku. Celem badań było ustalenie jego atrakcyjności jako źródła towarowego pożytku pyłkowego. Na plantację bobiku (62-130 ha) każdego roku przywożono 20 rodzin pszczelich, które wcześniej przebywały na rzepaku ozimym. Połowie rodzin już na rzepaku zakładano powałkowe poławiacze pyłku, pozostawiając je do końca sezonu. Pozostałe rodziny były stale bez poławiaczy. Oceniano produkcję miodu, wosku i pyłku poszczególnych rodzin, a także ich rozwój wiosną i latem oraz przygotowanie do zimowli. Pyłkową produkcyjność na plantacji bobiku porównywano z wynikami rodzin, którym w tym samym czasie, ale w odmiennych warunkach pożytkowych odbierano obnóża. Stwierdzono istotne różnice w zbiorach miodu w zależności od odbierania lub nieodbierania pyłku. Bobik okazał się atrakcyjnym pożytkiem pyłkowym, pozwalającym zebrać rodzinom od 1.4 do 3.1 kg obnóży. W latach, gdy terminy kwitnienia roślin pożytkowych nie nakładały się na siebie, rodziny pozyskiwały z bobiku podobne ilości obnóży do uzyskanych z rzepaku i gryki. W czasie suszy odbieranie obnóży na bobiku wysoko istotnie ograniczyło ilość czerwiu, nie wpłynęło jednak na przygotowanie rodzin do zimowli.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.