Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  mieszanki lubinu zoltego z owsem
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Na podstawie danych z 3-letniego doświadczenia polowego realizowanego na glebie kompleksu żytniego dobrego badano wpływ efektów oddziaływań brzegowych na dokładność oceny plonów owsa, łubinu żółtego i ich mieszanek. Wykazano, że plony tych roślin są zdecydowanie większe w bezpośrednim sąsiedztwie ścieżek rozdzielających poletka doświadczalne niż w częściach poletek nie przylegających do ścieżek. Efekt brzegowy plonów owsa był silniejszy niż plonów łubinu żółtego zarówno w siewach czystych, jak i w mieszankach. Wraz z zagęszczaniem siewu roślin owsa i jego mieszanek z łubinem nasilały się efekty brzegowe ich plonów. Ocena plonów roślin zbieranych z całych poletek otoczonych ścieżkami powoduje znaczne zawyżenie tej oceny, przekraczające niekiedy 25%. Błąd oceny wzrasta wraz ze zmniejszaniem powierzchni poletek i wydłużonym ich kształtem. W metodyce doświadczeń trzeba uwzględniać wpływ efektów brzegowych na oceny plonów roślin poprzez nierozdzielanie sąsiednich poletek ścieżkami, gdy jest to możliwe, albo dokonywanie zbioru plonów z pominięciem rzędów skrajnych przylegających do ścieżek.
W latach 2004-2006 w Stacji Badawczej w Mochełku (53°13’ N; 17°51’E), należącej do Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego w Bydgoszczy przeprowadzono ścisłe doświadczenie polowe, mające na celu poznanie zasięgu efektu brzegowego w mieszance owsa z łubinem żółtym w zależności od szerokości ścieżki rozdzielającej poletka. Doświadczenie założono w układzie losowanych podbloków w 3 powtórzeniach. Czynnikiem pierwszego rzędu była szerokość ścieżki (25; 37,5; 50 cm), a drugiego rzędu – odległość rzędu roślin od ścieżki (cztery rzędy co 12,5 cm w głąb poletka). Stwierdzono, że w mieszance rośliny owsa i łubinu żółtego silnie reagują na sąsiedztwo ścieżek rozdzielających poletka doświadczalne, wytwarzając dorodniejsze organy wegetatywne i generatywne na skraju niż wewnątrz poletek. Zasięg efektu brzegowego, ujawniającego się w cechach roślin oraz w plonie mieszanki, dotyczy rzędu roślin bezpośrednio sąsiadującego ze ścieżką, a pod względem niektórych cech także rzędu drugiego – odległego o 12,5 cm od ścieżki. Efekty brzegowe plonu owsa w mieszance i plonu mieszanki nasilają się wraz ze zwiększaniem szerokości ścieżki do około 37 cm, natomiast dalsze jej poszerzanie nie ma istotnego znaczenia.
W 3-letnim doświadczeniu polowym na glebie lekkiej, kompleksu żytniego dobrego, badano reakcje roślin owsa i łubinu żółtego na oddziaływania brzegowe ścieżek rozdzielających poletka doświadczalne. Porównywano cechy tych roślin w rzędach skrajnych i w środkowej części poletek. Owies i łubin uprawiano w siewach czystych i mieszankach o różnej gęstości siewu. Stwierdzono silną reakcję obu roślin na sąsiedztwo ścieżek, z tym że reakcje owsa okazały się silniejsze niż łubinu zarówno w siewach czystych, jak i w mieszankach. Wraz z zagęszczaniem siewu owsa w mieszankach nasilały się efekty brzegowe cech owsa a zmniejszały cech łubinu, natomiast gęstość siewu łubinu nie miała większego znaczenia. Uzyskane wyniki pozwalają stwierdzić, że pomiary cech roślin owsa oraz łubinu żółtego, rosnących przy ścieżkach rozdzielających poletka doświadczalne, są wysoce niemiarodajne jako charakterystyki tych roślin dla obiektów doświadczalnych.
W latach 2002, 2004, 2005, badano 16 mieszanek na glebie kompleksu żytniego dobrego, których skład stanowiły kombinacje 4 gęstości siewu owsa (140, 280, 420, 560 ziaren•m⁻²) i 4 gęstości siewu łubinu żółtego (25, 50, 75, 100 nasion•m⁻²) oraz 4 obiekty owsa w siewie czystym i 4 obiekty łubinu w siewie czystym, wysiewanych w tych samych gęstościach co w mieszankach - łącznie 24 obiekty doświadczalne. Plony nasion łubinu żółtego w mieszankach z owsem były niskie i bardzo zmienne w latach. O plonie łubinu decydowała gęstość siewu owsa i łubinu. Udział nasion łubinu w łącznym plonie mieszanek był niewielki a mieszanka cechowała się zmiennym składem w latach. Plonowanie owsa w mieszance uzależnione było silniej gęstością siewu owsa niż łubinu, którego obecność miała wpływ na plonowanie owsa tylko przy małej ilości wysiewu owsa. Plony mieszanek owsa z łubinem żółtym były zbliżone do plonów ziarna owsa w siewie czystym, stąd zwiększanie gęstości siewu owsa w mieszankach z łubinem sprzyjało lepszemu plonowaniu tych mieszanek, skutkowało jednak znacznym zmniejszaniem się udziału nasion łubinu w strukturze plonu mieszanek. Najwięcej walorów agrotechniczno - użytkowych wykazały mieszanki owsa z łubinem o zrównoważonej gęstości siewu obu gatunków (np. 140 ziaren•m⁻² owsa i 75-100 nasion•m⁻² łubinu).
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.