Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 17

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  mieszance oddalone
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Materiał badawczy stanowiły, odzyskane zalążnie i zarodki mieszańców międzygatunkowych - Lilium x formolongi skrzyżowanych z odmianami 'Casa Blanca' i 'Siberia' należącymi do lilii orientalnych. W celu pokonania barier międzygatunkowych zastosowano regenerację roślin z zalążni ciętych w plastry i z zalążków wyłożonych bezpośrednio na pożywkę. Wzrost kalusa zaobserwowano w przypadku trzech mieszańców: Lilium x formolongi x Lilium x formolongi (21% eksplantatów inicjujących kalus), Lilium x formolongi x Lilium 'Siberia' (14%), Lilium x formolongi x Lilium 'Siberia' (28%). W obrębie zalążków izolowanych bezpośrednio na pożywkę większy procent skiełkowanych zalążków uzyskano z mieszańca L. x formolongi x Lilium 'Siberia' (44% wyłożonych zarodków). Kiełkowanie zalążków wystąpiło od 2 do 10 dnia od wyłożenia na pożywkę. Najlepszym sposobem regeneracji roślin z kultur niedojrzałych zalążków lilii jest ich izolacja i wykładanie bezpośrednio na pożywkę inicjującą rozwój zarod­ków, zaś optymalnym wiekiem pobierania zalążków do kultur in vitro, jest termin od 28 dnia po zapyleniu w przypadku mieszańca Lilium x formolongi x Lilium x formolongi, natomiast u mieszańca Lilium x formolongi x Lilium 'Siberia' możemy od 25 dnia.
Nasiona Cuphea zawierają oleje o wysokiej zawartości kwasów tłuszczowych o średniej długości łańcucha węglowego (MCFA) takich jak: kwas kaprylowy (C8 : 0), kwas kaprynowy (C10 : 0), kwas laurynowy (C12 : 0) oraz kwas mirystynowy (C14 : 0). Głównym źródłem olejów o podobnym składzie są nasiona palmy i kokosy uprawiane na Filipinach i w Malezji. Oleje te są komponentami do produkcji mydła, detergentów, smarów oraz są wykorzystywane w przemyśle farmaceutycznym. Uprawa rodzaju Cuphea jest utrudniona przez wiele niekorzystnych cech charakterystycznych dla dzikich gatunków takich jak; osypywanie się nasion, słabe tempo wzrostu w początkowych fazach rozwoju, niesamokończący wzrost i rozwój, spoczynkowe nasiona oraz lepiące włoski na roślinach. Spośród badanych gatunków w dwóch latach i trzech miejscowościach lepszym tempem wzrostu i dojrzewaniem charakteryzowały się rośliny Cuphea tolucana 629. Wykorzystując mutagenezę i krzyżowanie oddalone uzyskano wiele form Cuphea stanowiących dalszy materiał do tworzenia modelu uprawnego Cuphea. Otrzymano wcześniej dojrzewające mutanty, o zwiększonej liczbie rozgałęzień na pędzie głównym. W nasionach mieszańców pokolenia F₃ (C. viscosissima x C. lanceolata) stwierdzono zwiększenie zakresu zmienności kwasów tłuszczowych. U mieszańca (C10 x C9/2L) zaobserwowano wyraźne zwiększenie zawartości kwasu kaprylowego, natomiast u mieszańca C10 x C9/2/3 kwasu kaprynowego (80%). Nasiona niektórych ustalonych morfologicznie mutantów C. tolucana charakteryzowały się także wyraźną zmiennością w zawartości MCFA w porównaniu do formy wyjściowej. Dotychczas nie udało się jednak wyeliminować podstawowej niekorzystnej cechy jaką jest osypywanie się nasion.
Krzyżowanie międzygatunkowe i międzyrodzajowe jest ważną metodą we współczesnej hodowli. Celem tego krzyżowania jest najczęściej włączenie genów z form nieuprawnych do materiału hodowlanego, warunkujących lepszą zdolność przystosowawczą do niesprzyjających warunków uprawy i odporność na czynniki patogeniczne. W wyniku krzyżowania oddalonego mogą zaistnieć warunki do powstawania zarodków apomiktycznych oraz do eliminacji całego lub części genomu jednego, albo obojga partnerów. Dlatego jest ważne, aby jak najwcześniej zweryfikować status genetyczny powstających siewek lub zregenerowanych roślin. Weryfikację można prowadzić wykorzystując uprzednio opracowane markery. W tej pracy omówiono metody testowania mieszańców oddalonych na podstawie markerów morfologicznych, cytologicznych i molekularnych.
Analiza białek izoenzymatycznych jest metodą, która na podstawie stopnia wyrównania genetycznego roślin pozwala na potwierdzenie mikrosporowego pochodzenia androgenicznych regenerantów. W przeprowadzonym eksperymencie oceniono cztery gatunki papryki C. annuum L., C. frutescens L., C. chinense JACQ. i C. baccatum L. var. pendulum oraz rośliny należące do siedmiu populacji androgenicznych, otrzymanych w kulturach pylników dwóch międzygatunkowych mieszańców pokolenia F1: C. frutescens x C. chinense oraz C. annuum x C. baccatum. Dla wszystkich badanych roślin porównano wzory prążkowe następujących izoenzymów: izomerazy glukozofosforanowej, mutazy glukozofosforanowej, dehydrogenazy izocytrynianowej oraz dehydrogenazy jabłczanowej. Izoenzymy PGM oraz IDH różnicowały cztery oceniane gatunki z rodzaju Capsicum. Na podstawie analizy wzorów prążkowych izoenzymu IDH stwierdzono również zróżnicowanie genetyczne pomiędzy androgenicznymi populacjami mieszańca C. frutescens x C. chinense. Jednocześnie, wyniki przeprowadzonych analiz wykazały wyrównanie genetyczne wszystkich badanych populacji pod względem analizowanych izoenzymów.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.