Celem opracowania było przedstawienie zachowań konsumentów wobec oferowanego na rynku mięsa zwierząt rzeźnych, dziczyzny i drobiu. W badaniach zastosowano wywiady bezpośrednie z użyciem kwestionariusza zawierającego pytania zamknięte i otwarte dotyczące kryteriów wyboru mięsa, atrybutów jego jakości oraz zwyczajów zakupowych i konsumpcyjnych. Badania wskazały, iż konsumenci włączają mięso do swojej diety najczęściej 2-3 razy w tygodniu, ze względu na jego smak, przyzwyczajenia oraz wartość odżywczą. Poszukują produktów o wysokiej jakości i bezpiecznych, czego wyznacznikiem jest marka lub producent mięsa. Z analizy uzyskanych danych można wnioskować, że zdecydowana większość konsumentów najczęściej w swoich decyzjach zakupowych wybiera mięsa drobiu, przy czym wiek i miejsce zamieszkania nie mają wpływu na wybór poszczególnych gatunków mięs.
Rozwój żywności wygodnej w kategorii mięso i jego przetwory determinowany jest czynnikami związanymi z wygodą ich stosowania przy jednoczesnym zapewnieniu wysokiej wartości odżywczej, jakości i bezpieczeństwa zdrowotnego. Istotnymi czynnikami są uwarunkowania ekonomiczne i dostępność w miejscu dokonywania zakupów. Celem artykułu było przedstawienie wybranych aspektów rozwoju żywności wygodnej przez dokonanie podziału produktów wygodnych w kategorii mięso i jego przetwory. Wyróżniono m in. mięsa kulinarne porcjowane, nowoczesne dania mięsne, mięsa mielone konfekcjonowane, wyroby grillowane i przekąski typu finger food.
Zawartość tłuszczu śródmięśniowego oraz tkanki łącznej w decydujący sposób wpływa na jakość końcową mięsa wołowego poddanego obróbce cieplnej. Analizowano dwa elementy kulinarne - zrazową górną oraz rostbef, które poddano obróbce ciepl¬nej typu grillowanie, smażenie, pieczenie w piecu konwekcyjno-parowym i metodą,, delta" do temperatury wewnątrz próby wynoszącej 71°C. Przy zastosowaniu komputerowej analizy obrazu zbadano udział widocznej tkanki tłuszczowej śródmięśniowej i łącznej surowego mięsa, jak i poddanego obróbce cieplnej. Stosowane techniki kulinarne, prowadzone w porównywalnych warunkach, nie wpływają na zmianę zawartości widocznej tkanki łącznej niezależnie od badanego elementu kulinarnego.