Chryzantemy, a następnie tulipany, uprawiano w podłożu organicznym (ziemia kompostowa z torfem), w którym uprzednio rosły mieczyki skarlane flurprimidolem w stężeniu 75,0 mg·dm⁻³. Skutki zalegania pozostałości retardantu, obserwowano jeszcze po 11 miesiącach uprawy roślin w tym samym podłożu. U chryzantem, rosnących po mieczykach, opryskiwanych flurprimidolem, zaleganie jego pozostałości w podłożu powodowało redukcję wysokości o około 60%. Natomiast, gdy rośliny te uprawiano po mieczykach, których bulwy moczono w retardancie, skrócenie długości pędu było o ponad połowę mniejsze. U tulipanów, następczy efekt opryskiwania mieczyków retardantem był widoczny w długości pędu roślin, która uległa zmniejszeniu o 21,1%. Natomiast u tulipanów, rosnących w podłożu, gdzie posadzono wcześniej bulwy mieczyków moczone w retardancie, długość pędu była już tylko o 7,2% mniejsza w porównaniu z kontrolą. Przeprowadzone badania, wskazują na korzystny z ekologicznego punktu widzenia sposób skarlania mieczyków, jakim jest moczenie bulw retardancie. Sposób ten, nie powoduje tak dużego kumulowania się retardantu w podłożu, w porównaniu z opryskiwaniem roślin.