Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 52

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  miasta duze
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W artykule prezentuje się syntetyczne wyniki wstępnych badań przeprowadzonych w 2009 r. w 12 miastach woj. łódzkiego liczących powyżej 25 000 mieszkańców. Celem artykułu jest przedstawienie potrzeb miast oraz działań samorządów lokalnych w zakresie rewitalizacji. Zakres przedmiotowy artykułu obejmuje określenie powierzchni obszarów wymagających rewitalizacji, ich struktury typologicznej i funkcjonalnej oraz planowanych i realizowanych działań rewitalizacyjnych. Cel badań realizowano metodą ankietową, uzupełnioną wywiadem kwestionariuszowym oraz obserwacją terenową. Badania wykazały, że istnieją trzy typy koncepcji działań rewitalizacyjnych: wyspowy, wielkopowierzchniowy i mieszany. Dominacja zdegradowanych obszarów mieszkaniowych w strukturze typologicznej badanych obszarów wynika ze wskazywania do rewitalizacji obszarów śródmiejskich, w tym historycznych układów rozplanowania. Niewielki udział w powierzchni przeznaczonej do rewitalizacji mają natomiast tereny poprzemysłowe. Większość miast ma dobrze rozpoznane potrzeby w zakresie rewitalizacji i dysponuje lokalnymi programami rewitalizacji, ale w nielicznych zaobserwowano znaczniejsze zaawansowanie działań rewitalizacyjnych. W planowanych działaniach nacisk położono na aspekt techniczny, a marginesowo traktowano aspekt kulturowy, społeczny i gospodarczy. Proponowane kierunki rewitalizacji zmierzają do ożywienia przestrzeni publicznych oraz do zwiększenia powierzchni terenów mieszkaniowo-usługowych i usługowych kosztem terenów mieszkaniowych, poprzemysłowych i nieużytków.
Rozpraszanie zabudowy i narastający chaos przestrzenny na podmiejskich obszarach dużych miast polskich jest efektem wielu niewłaściwości w przepisach prawa i w organizacji zarządzania przestrzenią. Ten negatywny proces jest zjawiskiem splecionym z wielu wzajemnie zależnych wątków. Artykuł stanowi zwięzłe podsumowanie i wnioski z badań prowadzonych pod kierunkiem autora w Instytucie Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej w latach 2000-2001.Realizacja większości sformułowanych wniosków wymaga odpowiednich uregulowań prawnych. Wnioski organizacyjne Nieracjonalna rozbudowa aglomeracji miejskich wynika tak z braku odpowiedniego systemu władzy odpowiedzialnej za gospodarowanie na tych obszarach, jak i z braku stosowania właściwych narzędzi, a nawet braku wiedzy o narzędziach służących do sterowania przestrzennym rozwojem w pożądanych kierunkach. Polityka przestrzenna powinna być prowadzona na całym obszarze aglomeracji przez jedną instytucję, dbającą o dobro całości, a nie tylko o partykularne interesy poszczególnych gmin. Wnioski planistyczne Dla obszarów miejskich aglomeracji powinny być sporządzane cztery rodzaje dokumentów planistycznych. 1. Studium struktury przestrzennej całej aglomeracji, składające się z tekstu i rysunku w skali 1:50 000, uchwalone przez wojewódzki sejmik samorządowy, a w przypadku powołania właściwej władzy - przez radę aglomeracji, po uzgodnieniu z sejmikiem województwa. 2. Polityka przestrzenna gminy, składająca się z tekstu i rysunku w skali 1:25 000, w pełni zgodna ze studium struktury przestrzennej aglomeracji. 3. Miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego, sporządzane zawsze dla całych jednostek strukturalnych, wyodrębnionych w dokumencie „polityka przestrzenna gminy". 4.Plany operacyjne, sporządzane dla obszarów działań inwestycyjnych w czasie najbliższych kilku lat, uchwalane tak jak plany miejscowe przez rady gmin, jako obowiązujący przepis gminy. Wnioski ekonomiczno-finansowe Ograniczenie społecznie nieuzasadnionych i niepotrzebnie wysokich kosztów budowy i eksploatacji aglomeracji miejskich wymaga powstrzymania rozpraszania ich zabudowy (urban sprawl) i kształtowania racjonalnie zwartych struktur. Można to uzyskać przez stosowanie środków ekonomicznych ułatwiających zabudowywanie wolnych terenów wewnątrz miast, przy jednoczesnym obciążaniu inwestycji peryferyjnych pełnymi kosztami budowy społecznej i technicznej infrastruktury. Należy też wprowadzić obowiązek sporządzania prognoz ekonomicznych skutków ustaleń planistycznych.
W artykule przedstawiono wyniki badań ogólnopolskich mieszkańców dużych miast Polski (Warszawa, Wrocław, Katowice, Poznań, Lublin, Radom) przeprowadzonych w latach 2014 i 2015 w zakresie zachowań nabywczych ze szczególnym uwzględnieniem miejsc realizacji zakupów w sklepach sieci detalicznych. Zagadnienia te przedstawione zostały na tle trendów rozwoju handlu w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem liczby placówek handlowych oraz miejsc zakupów przez mieszkańców Polski.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.