Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 19

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  mezoregiony
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1

Charakterystyka geobotaniczna wschodniej czesci Garbu Tarnogorskiego. Cz.1.Historia badan, charakterystyka terenu oraz statystyka flory roslin naczyniowych na tle flor sasiadujacych mezoregionow Wyzyny Slaskiej

100%
Nowak T.
Natura Silesiae Superioris. Centrum Dziedzictwa Przyrody Górnego Śląska
|
2000
|
tom 04
31-44
2

Problematyka nazewnictwa regionalnego pogranicza polsko-czeskiego

100%
Rozenkiewicz A., Lach J.
Przyroda Sudetów
|
2010
|
nr 13
293-300
3

Nowe stanowisko Wolffia arrhiza [L.] Wimm. w mezoregionie Rownina Pyrzycko-Stargardzka

86%
Bacieczko W., Jurzyk S.
Przegląd Przyrodniczy
|
2001
|
tom 12
|
nr 1-2
147-150
4
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Znaczenie jezior w krajobrazie mlodoglacjalnym Pojezierza Mazurskiego

86%
Lossow K.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
1996
|
tom 431
47-59
W pracy określono jeziorność Poj. Mazurskiego z podziałem na siedem mezoregionów ze względu na występujące w literaturze rozbieżności dotyczące ustalania liczby i powierzchni jezior tego makroregionu. Podkreślając wyjątkową krótkotrwałość jezior i ich podatność na degradację podano i opisano główne przyczyny przyspieszania naturalnych procesów starzenia. W przypadku jezior Poj. Mazurskiego są to przede wszystkim zmiany w zagospodarowaniu zlewni rolniczych, nadmierna presja turystyczna, urbanizacja i wynikające z niej doprowadzanie ścieków, a także melioracje doprowadzające często do obniżania poziomu wody lub nawet całkowitego odwodnienia jezior. Jako potencjalne zagrożenie należy traktować plany podniesienia poziomu Wielkich Jezior Mazurskich w celu przerzucenia wody na Kurpiowszczyznę, co spowodować może zmiany ekologiczne w tych unikalnych jeziorach i ich zlewniach. W celu ratowania Systematu Wielkich Jezior Mazurskich konieczne jest objęcie zlewni szczególną ochroną, aby ograniczyć nadmierny dopływ związków biogennych.
5
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Ogolna charakterystyka przyrodnicza Pojezierza Mazurskiego i Rowniny Sepopolskiej

72%
Gotkiewicz J., Smolucha J.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
1996
|
tom 431
9-19
Praca zawiera ogólną charakterystykę makroregionu Poj. Mazurskiego i sąsiadującego z nim mezoregionu Równiny Sępopolskiej. Przedstawiono miejsce obu jednostek w systemie regionalizacji fizycznogeograficznej kraju, strukturę użytkowania ziemi oraz ocenę występujących zagorożeń środowiska. Wyróżniający się unikalnymi walorami środowiska makroregion Poj. Mazurskiego cechuje się większym od średniej krajowej udziałem wód, a także większą powierzchnią lasów oraz użytków zielonych. Mniej niż przeciętnie w kraju występuje gruntów ornych. Równina Sępopolska jest typowym obszarem rolniczym słabo zalesionym, z dużym udziałem gruntów ornych oraz łąk i pastwisk. Na całym omawianym obszarze jakość rolniczej przestrzeni produkcyjnej zmniejsza się systematycznie od północy ku południu. Wskaźnik jakości rpp waha się od 80 punktów na Równinie Sępopolskiej do 50 punktów w mezoregionie Równiny Mazurskiej. Aktualnie zagrożenie środowiska jest małe.
6

Walory przyrodnicze oraz koncepcja ochrony przyrody w Mezoregionie Dolina Bialobrzeska

72%
Soczewka B.
Przegląd Przyrodniczy
|
1999
|
tom 10
|
nr 1-2
173-196
7
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Warunki geologiczne i geomorfologiczne Pojezierza Mazurskiego i Rowniny Sepopolskiej

72%
Piascik H.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
1996
|
tom 431
31-45
Geneza Poj. Mazurskiego związana jest z fazą leszczyńską, poznańską i pomorską zlodowacenia bałtyckiego. Osady lodowcowe w postaci glin, piasków i żwirów o miąższości od 40 do ponad 200 m zalegają na trzeciorzędzie i kredzie. W rzeźbie pojezierza przeważa morena denna. Moreny czołowe występują w 9 ciągach. Dużo jest zagłębień po martwych lodach wypełnionych wodami jezior lub przekształconych w mokradła. Bogata i urozmaicona rzeźba sprzyja rozdrobnieniu mokradeł i oddziaływaniu na nie terenów otaczających. Na Poj. Mazurskim formy terenu mają charakter heterogeniczny i stwarzają warunki do mozaikowatości i zróżnicowania siedlisk. Równina Sępolska, wyraźnie różniąca się od Poj. Mazurskiego, powstała w wyniku deglacjacji zastoiskowej w fazie pomorskiej zlodowacenia bałtyckiego. Tworzy ona obszerną nieckę wypełnioną utworami ilastymi o małej miąższości. W jej powierzchnię wcięte są głęboko erozyjne doliny rzek Łyny i Guberu.
8

Delimitacja i charakterystyka gatunków i odmian krajobrazu naturalnego Pojezierza Chełmińsko-Dobrzyńskiego, Równiny Urszulewskiej oraz przyległych dolin Wisły i Drwęcy

72%
Niewiarowski W., Kot R.
Przegląd Geograficzny. Polska Akademia Nauk
|
2010
|
tom 82
|
nr 3
9

Aktualny stan populacji Avenula planiculmis var. his­pidula (Poaceae) w mezoregionie Gór Świętokrzyskich

72%
Podsiedlik M., Bednorz L.
Fragmenta Floristica et Geobotanica Polonica
|
2012
|
tom 19
|
nr 2
10

Mineraly ilaste w osadach dennych wybranych jezior w obrebie mezoregionow Pojezierza Poludniowobaltyckiego

58%
Cieslewicz J., Kobierski M.
Roczniki Gleboznawcze
|
2009
|
tom 60
|
nr 3
46-57
11

Rozmieszczenie i charakterystyka mokradeł na terenie Pojezierza Olsztyńskiego

58%
Gotkiewicz J., Morze A., Piascik H.
Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Agricultura
|
1995
|
tom 60
15-24
Na podstawie 134 dokumentacji geologicznych torfowisk oraz prac własnych przedstawiono charakterystykę mokradeł (torfowisk i gytiowisk) mezoregionu Poj. Olsztyńskiego. Na badanym obszarze o pow. 3817 km2 występują 2772 torfowiska oraz 95 gytiowisk zajmujących łącznie 26 975 ha. Wyraźnie przeważają obiekty małe do 10 ha. Blisko 80% obiektów torfowych stanowią torfowiska niskie. Gleby torfowe wytworzone są najczęściej z głębokich, średnio rozłożonych torfów z przewagą torfów olesowych. Około 25% torfowisk znajduje się w fazie akumulacji. Wykorzystanie rolnicze mokradeł w mezoregionie polegające na użytkowaniu darniowym jest prawidłowe. Przedstawione w pracy syntetyczne informacje mogą służyć do ustalania zasad gospodarowania i ochrony mokradeł oraz stanowić podstawę do specjalistycznych badań.
12
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Ciągi dni z opadem w wybranych mezoregionach Polski Południowej w latach 1971-2010

58%
Skowera B., Wojkowski J.
Acta Agrophysica
|
2015
|
tom 22
|
nr 4
W pracy przedstawiono wyniki badań dotyczące ciągów dni z opadem w chłodnym i ciepłym półroczu w czterech mezoregionach Polski Południowej. Wykorzystano sumy dobowe opadów atmosferycznych ze stacji meteorologicznych położonych w województwach: opolskim (Stare Olesno i Głubczyce) i małopolskim (Łapanów i Tuchów). Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że w latach 1971-2010 średnia liczba ciągów dni z opadem w półroczu chłodnym kształtowała się od 9,5 w Łapanowie do 11,3 w Starym Oleśnie, a w półroczu ciepłym od 10,1 w Łapanowie do 11,3 w Głubczycach. W obu sezonach najczęściej występowały ciągi trwające 4- 9 dni, nieco rzadziej obserwowano ciągi trwające 3 dni oraz 10-16 dni. Ciągi dni z opadem trwające dłużej niż 17 dni występowały rzadziej i zauważono, że najliczniej występowały one w Starym Oleśnie. W Głubczycach i Tuchowie w półroczu chłodnym stwierdzono istotne tendencje wzrostu liczby ciągów, natomiast w Głubczycach w półroczu ciepłym zanotowano zmniejszenie się ich liczby. W przypadku poszczególnych klas ciągów zauważono różne tendencje zmian liczby ciągów. Największe sumy opadów były związane z ciągami trwającymi 4-9 dni. W obu półroczach w Starym Oleśnie i Tuchowie, a w półroczu ciepłym Łapanowie, zwiększeniu liczby ciągów odpowiadał wzrost sumy opadów. Udział sum opadów występujących w ciągach w sumie opadów półroczy był zróżnicowany; w Głubczycach, Łapanowie i Tuchowie w półroczu chłodnym udział ten wykazał tendencję rosnącą.
13

Aktualne zagrozenie upraw przez Amaranthus retroflexus L. w osmiu mezoregionach Wyzyny Malopolskiej

58%
Stupnicka-Rodzynkiewicz E., Trzcinska-Tacik H., Hochol T., Labza T., Stoklosa A.
Pamiętnik Puławski
|
2002
|
tom 129
131-139
14

Zmiany lesistości w obrębie kartograficznych jednostek roślinności potencjalnej na terenie północno-zachodniej Polski

58%
Pienkowski P., Bosiacka B., Gierszewska M.
Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego PTG
|
2005
|
nr 04
15

Rozmieszczenie i charakterystyka torfowisk i gytiowisk w Krainie Wielkich Jezior Mazurskich

58%
Gotkiewicz J., Morze A., Piascik H.
Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Agricultura
|
1995
|
tom 60
25-34
W pracy przedstawiono charakterystykę obszarów mokradłowych Krainy Wielkich Jezior Mazurskich na podstawie 96 dokumentacji geologicznych oraz prac własnych. Stwierdzono występowanie 1478 torfowisk i 43 gytiowisk o łącznej powierzchni 30.049 ha. Opracowano mapę ich rozmieszczenia. Wykazano że stopień zatorfienia mezoregionu jest bardzo wysoki (16%). Dominują torfowiska niskie, rozdrobnione, głębokie o przewadze torfów turzycowiskowych i olesowych średnio i silnie rozłożonych. Ponad 92% ich areału znajduje się w fazie decesji i jest użytkowanych głównie łąki i pastwiska. Sformułowano zasady ochrony mokradeł i opracowano mapę mokradeł kwalifikujących się do ścisłej ochrony.
16

Zasoby wegla organicznego i nieorganicznego w glebach ornych i uzytkowanych sadowniczo wybranych mezoregionow Pojezierza Poludniowo-Baltyckiego

58%
Kobierski M., Wojtasik M.
Roczniki Gleboznawcze
|
2009
|
tom 60
|
nr 4
57-64
17

Wplyw warunkow geologicznych i rzezby terenu na zroznicowanie siedlisk hydrogenicznych w wybranych mezoregionach strefy staroglacjalnej

58%
Rychalski M., Piorkowski H.
Woda - Środowisko - Obszary Wiejskie
|
2001
|
tom 01
|
nr Zesz.Spec.[03]
23-36
18

Odwilże glebowe w dwóch mezoregionach Pojezierza Mazurskiego

51%
Grabowski J., Grabowska K.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2009
|
tom 540
Do opracowania wykorzystano materiały pochodzące z Katedry Meteorologii i Klimatologii Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Dotyczyły one średniej dobowej temperatury gleby zmierzonej na głębokości 5 cm i posłużyły do analizy odwilży glebowych. W przypadku Bałcyn (Pojezierze Iławskie) i Łężan dysponowano danymi z lat 1967-1986, a dla Kętrzyna z okresu 1966-2000. Łężany i Kętrzyn usytuowane są na Pojezierzu Mrągowskim, na glebach ciężkich zawierających 30-50% części spławialnych. Jako odwilż glebową traktowano, co najmniej 2-dniowe ocieplenie ze średnią dobową temperaturą gleby powyżej 0°C, występującą po pierwszym przynajmniej 3 dniowym zamarznięciu. W pracy uwzględniono 2-, 5-, 10- i 20-dniowe ciągi odwilżowe, pominięto natomiast pojedyncze dni z odwilżą. Stwierdzono, że w badanym okresie 20- i 34-letnim najwcześniejsze zamarznięcie gleby wystąpiło generalnie w 1 dekadzie listopada w Bałcynach i Kętrzynie oraz 11 listopada w Łężanach. Najpóźniejsze terminy pierwszego zamarznięcia gleby zaobserwowano odpowiednio 17 stycznia i 15 stycznia w Bałcynach i Łężanach, a 28 grudnia w Kętrzynie. Średnie daty pierwszych odwilży glebowych na Pojezierzu Iławskim odnotowano 17 grudnia, a na Pojezierzu Mrągowskim 20 (Kętrzyn) i 25 grudnia (Łężany), natomiast ostatnie występowały zwykle w 3 dekadzie lutego lub w końcu 1 dekady marca. W analizowanych okresach zimowych we wszystkich badanych stacjach w ogóle nie wystąpiły odwilże glebowe podczas zimy 1969/1970 i 1982/1983 w Bałcynach. Największą liczbę dni z odwilżami zanotowano w Bałcynach (55), a najmniejszą w Łężanach (42). Spośród badanych długości okresów odwilżowych, najwięcej zanotowano odwilży 2-dniowych w Bałcynach, a najmniej 20-dniowych.
19

Charakterystyka ekologiczna siedlisk polnych wojewodztwa krakowskiego przy zastosowaniu autekologicznej metody Ellenberga. Czesc I. Charakterystyka mezoregionow

44%
Hochol T., Labza T., Stupnicka-Rodzynkiewicz E., Pula J.
Acta Agrobotanica
|
1996
|
tom 49
|
nr 1-2
13-22
Twelve physiographic regions, determined in Kraków province, were analysed using 1398 Braun- Blanquet phytosociological surveys of grain and root crops. The evaluation was made according to the Ellenberg method in which, weeds were considered to be indices of thermal (T), humidity (W), soil reaction (R), nitrogen content (N), and soil biological activity (G) conditions. The method proved to be useful to demonstrate differences between studied mesoregions.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.