Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 12

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  methemoglobina
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1

Dostępność biologiczna a methemoglobinotwórcze działanie p-chloronitrobenzenu

100%
Adamska T., Senczuk W., Zawila A.
Bromatologia i Chemia Toksykologiczna
|
1988
|
tom 21
|
nr 1
2
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Badanie dynamiki zmian niektórych parametrów biochemicznych we krwi szczurów zatruwanych azotynem sodu

80%
Tyburczyk W., Borkowska J., Klimek K.
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
|
1991
|
tom 42
|
nr 4
3

Wskazniki toksykometryczne mononitrotoluenow. Cz.II. Strefa dawek efektywnych

71%
Mlynarczyk W., Adamska T.
Bromatologia i Chemia Toksykologiczna
|
2000
|
tom 33
|
nr 4
351-355
Podano wielkości medialnych dawek efektywnych uzyskanych w wyniku oznaczania methemoglobiny oraz reduktazy methemoglobinowej, przyjętych za limitujące wskaźniki reakcji ustroju na otrzymane dawki 2-, 3- i 4-nitrotoluenu.
4

Wskazniki toksykometryczne mononitrotoluenow. Cz.V. Methemoglobinemia

71%
Mlynarczyk W., Adamska T.
Bromatologia i Chemia Toksykologiczna
|
2001
|
tom 34
|
nr 4
321-324
We krwi szczurów Wistar oznaczano stężenia methemoglobiny po jednorazowym dożołądkowym podaniu izomeru o-, m- i p-nitrotoluenu (2-, 3-, 4-NT) w zależności od czasu. Maksymalne stężenie methemoglobiny stwierdzono 1,5 godz. od podania 3-NT oraz 3,5 i 4 godz. od podania 2- oraz 4-NT. Przebieg zmian stężeń methemoglobiny we krwi opisuje równanie Batemana.
5

Methemoglobinemia oraz niektore parametry biochemiczne zwiazane z funkcja watroby i nerek u szczurow podczas lacznego subchronicznego narazenia na olow i azotyny

71%
Dudka J., Dawidek-Pietryka K., Szczepaniak S., Dudka K.
Bromatologia i Chemia Toksykologiczna
|
1999
|
tom 32
|
nr 3
253-257
Po 90-dniowym narażeniu szczurów, w odstępach dobowych, na pojedyncze i łączne działanie Pb(CH3COO)2 (10 mg/kg m.c.) i NaNO2 (30 mg/kg m.c.) oznaczono w pełnej krwi poziom methemoglobiny, a w osoczu aktywność aminotransferazy asparaginianowej (AspAT [EC.2.6.1.1]), aminotransferazy alaninowej (AlAT [EC.2.6.1.2]), gamma-glutamylotransferazy (GGTP-azy [EC. 2.3.2.1]) oraz stężenie kreatyniny i mocznika.
6

Methemoglobinemia oraz wybrane parametry biochemiczne zwiazane ze stanem redox erytrocytu w subchronicznym narazeniu na rtec i azotyny

71%
Dudka J., Dawidek-Pietryka K., Szczepaniak S.
Bromatologia i Chemia Toksykologiczna
|
1999
|
tom 32
|
nr 3
259-263
Po З0, 60 і 90 dniach narażenia szczurów na pojedyncze i łączne działanie chlorku rtęci (II) - 1,4 mg/kg m c. x dzień i azotynów - 30 mg/kg m.c. x dzień, określono poziom methemoglobiny (Met-Hb). Po 90 dniach - w erytrocytach oznaczono poziom pozabiałkowych grup sulfliydrylowych (SH) oraz aktywność dehydrogenazy glukozo-6-fosforano- wej (G-6-PDH; E.C.l. 1.1.49.), peroksydazy glutationowej (GSH-Px; E.C. 1.11.1.9.) i dehydrogenazy mleczanowej (LDH; E.C. 1.1.1.27.). Wykazano, że rtęć, mimo własnego nieznacznego działania methemoglobinotwórczego, obniża methemoglobinotwórcze działanie azotynów. Zarówno rtęć, jak i azotyny obniżają poziom wolnych grup -SH. Stwierdzono istotne zmiany GSH-Px we wszystkich przebadanych grupach. Zaobserwowano podwyższoną aktywność LDH u szczurów otrzymujących azotyn i G-6-PDH w grupie narażonej na łączne działanie rtęci i azotynów.
7

Wplyw olowiu i azotynow na aktywnosc niektorych enzymow uczestniczacych posrednio w redukcji methemoglobiny u szczurow

61%
Dudka J., Szczepaniak S., Dawidek-Pietryka K., Kusmierzak E.
Bromatologia i Chemia Toksykologiczna
|
1998
|
tom 31
|
nr 3
233-237
Po 90-dniowym narażeniu szczurów, w odstępach dobowych, na pojedyncze i łączne działanie Pb(CH3COO)2 i NaNO2 oznaczono aktywność peroksydazy glutationowej (GSH-Px; E.C.1.11.1.9.), dehydrogenazy mleczanowej (LDH; E.C.1. 1.1.27.) oraz dysmutazy ponadtlenkowej (SOD; E.C.1.15.1.1.). Stwierdzono istotne zmiany aktywności GSH-Px we wszystkich badanych grupach. Wzrost aktywności LDH zaobserwowano jedynie w grupie otrzymującej azotyn sodu.
8

Nitrozoaminy w przetworach mięsnych

61%
Stanislawczyk R.
Gospodarka Mięsna
|
2014
|
nr 10
s.16-21
9

Ocena lacznego wplywu chlorku miedziowego i azotynu sodu na poziom methemoglobiny i tryptofanu we krwi szczura [ narazenie subchroniczne ]

61%
Dudka J., Szczepaniak S.
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
|
1995
|
tom 46
|
nr 2
169-174
Zbadano poziom methemoglobiny, hemoglobiny i tryptofanu we krwi szczurów otrzymujących chlorek miedziowy (ok. 0,03LD50) i azotyn sodu (0,2 LD50) przez 90 dni. Największe zmiany badanych parametrów zaobserwowano w grupie zwierząt narażonych na azotyn sodu.
10

Wskazniki toksykometryczne dinitrotoluenow. Cz.III. Toksycznosc kumulacyjna funkcjonalna

61%
Ewertowska M., Mlynarczyk W.
Bromatologia i Chemia Toksykologiczna
|
2002
|
tom 35
|
nr 4
377-381
Przedstawiono wyniki oceny porównawczej wskaźników kumulacji funkcjonalnej izomerów 2,3-, 2,4- i 2,6-dinitrotoluenu (DNT). Izomer 2,3- oraz 2,4-DNT zaliczono do pierwszej, a 2,6-DNT do drugiej klasy związków kumulujących efekty toksyczne.
11

Ocena lacznego wplywu olowiu i azotynu sodowego na niektore parametry biochemiczne we krwi szczura w narazeniu subchronicznym. Cz.I. Wplyw na poziom methemoglobiny, grup sulfhydrylowych i tryptofanu

61%
Dudka J., Szczepaniak S., Mazur M.
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
|
1997
|
tom 48
|
nr 1
23-29
Przedstawiono wyniki oznaczeń methemoglobiny u szczurów po 30, 45, 60, 75 i 90 dniach narażenia na octan ołowiawy oraz azotyn sodu. Dodatkowo po 90 dniach zmierzono poziom hemoglobiny, pozabiałkowych grup - SH (w erytrocytach) oraz wolnego tryptofanu (w osoczu krwi). U szczurów otrzymujących ołów i azotyn pojedynczo, stwierdzono wzrost poziomu methemoglobiny przy równoczesnym spadku poziomu hemoglobiny, wolnych grup sulfhrylowych oraz tryptofanu. Łącznie narażenie zwierząt na ołów i azotyn przez 90 dni nie prowadzi do zmiany w stężeniu methemoglobiny.
12

Wskazniki toksykometryczne dinitrotoluenow. Cz.IV. Kinetyka wybranych izomerow dinitrotoluenu i methemoglobiny we krwi

51%
Ewertowska M., Mlynarczyk W., Adamska T.
Bromatologia i Chemia Toksykologiczna
|
2002
|
tom 35
|
nr 4
383-390
We krwi szczurów samców rasy Wistar oznaczono stężenie trzech wybranych izomerów dinitrotoluenu: 2,3-, 2,4-, 2,6-DNT i methemoglobiny po jednorazowym ich podaniu dożołądkowym w zależności od czasu. Zmiany stężeń izomerów DNT opisano dwukompartmentowym modelem Wagnera-Nelsona, a methemoglobiny jednokompartmentowym modelem Batemana.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.