Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 16

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  methemoglobin
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1

Flavonoids as reductants of ferryl hemoglobin

100%
Gebicka L., Banasiak E.
Acta Biochimica Polonica
|
2009
|
tom 56
|
nr 3
509-513
The ferryl derivatives of hemoglobin are products of the reactions of oxy- and methemoglobin with hydrogen peroxide. Ferryl hemoglobins, either with or without a radical site on the protein moiety, are oxidizing species. Plant polyphenols, flavonoids, have been shown to act as antioxidants in vivo and in vitro. Reactions of met- and oxyhemoglobin with hydrogen peroxide in the presence of catechin, quercetin and rutin were studied. These flavonoids accelerated reduction of ferryl hemoglobin to methemoglobin. The rate constants of the reactions of ferryl hemoglobin with catechin, quercetin and rutin were in the order of 102 M-1 s-1, i.e. similar to the rate constants of ferryl hemoglobin with intracellular reducing compounds like urate or ascorbate. The beneficial effect of flavonoids against oxidative damage of hemoglobin caused by hydroperoxides, reported in the literature, is probably, at least in part, connected with the ability of flavonoids to scavenge ferryl hemoglobin.
2

Acceleration of transformation of thiyl radicals to disulfides by methemoglobin. Antioxidant function of methemoglobin

100%
Stepuro I., Silinevich I., Sokolovskaya S., Naumjk E.
Current Topics in Biophysics
|
1994
|
tom 18
|
nr 2
3
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Influence of long-term nitrate exposure on calves

100%
Baranova M., Mal'a M., Burdova O., Zezula I.
Bulletin of the Veterinary Institute in Puławy
|
1999
|
tom 43
|
nr 1
A long-term nitrate load was given to calves by oral administration of aqueous solution of KNO₃ to 6 five-week-old experimental calves. The calves were divided into two groups, three animals in each. During a period of six weeks the calves in the experimental group 1, received 2 g of KNO₃ every day, while those of the 2nd group were administered 5 g of KNO₃ per day. After 6 week application, when the weight of the calves reached 75 kg on average, the doses administered were increased to 5 g in the first and 10 g in the second group. The application lasted additional 20 days. The determination of the percentage of methaemoglobin in the blood of the experimental and control calves in the course of the experiment was used to investigate the response of the calves to orally administered nitrate. The mean values of MtHb determined on the last day of administration were lower in both experimental groups of calves than those detected on the first day of the administration of the nitrate (Figs 1-3). The long-term intake of nitrate in a dose of 2-10 g KNO₃, per head daily was not reflected in a deteriorated state of health or in the decreased weight gain of experimental animals in comparison with the control. In order to determine the distribution of the substances administered, the content of residual nitrate and nitrite in the muscles and organs of experimental and control animals was also determined (Figs 4-5).
4

Study on the applicability of gas chromatography and spectrophotometry for the evaluation of carboxyhemoglobin in autopsy blood in the course of putrefaction

84%
Klys M., Klementowicz W., Gomulka E., Duda U.
Acta Poloniae Toxicologica
|
2002
|
tom 10
|
nr 1
5
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Methemoglobin levels in blood and transrenal passage of nitrates and nitrites in calves

84%
Baranova M., Jackova A., Mal'a P., Burdova O., Zezula I.
Bulletin of the Veterinary Institute in Puławy
|
2000
|
tom 44
|
nr 1
In a study with 12 calves on milk nutrition the course of methemoglobinemia as well as transrenal passage of nitrates and nitrites after a single per os administrations of 4 g NaNO₂ per animal and 30 g KNO₃ per animal in the form of water solutions has been observed. The response of the organism of calves to per os administered doses of sodium nitrite and potassium nitrate was observed by the determination of the methemoglobin percentage in blood and the nitrate and nitrite content in urine before the administration of the respective dose and after 1, 2, 3 and 4 h after the administration. A significant elevation in the values of methemoglobin was recorded 2 h after the administration of 4 g of NaNO₂ per animal. The mean value of methemoglobin in blood was 18.84% of total hemoglobin. A slight decline in the values occurred as early as 3 h after the administration. Of clinical signs, cyanosis of visible mucosae was observed. The highest nitrite and nitrate values in urine were determined 2 h after per os administration of 4 g of NaNO₂. With the administration of 30 g KNO₃ per animal, the most pronounced elevation in methemoglobinemia was observed after 3 h, when the mean values of methemoglobin was 11.75%. Of clinical signs, only slight cyanosis of mucosae was detectable. Maximum values of nitrates in urine of experimental calves 3 h after the administration of 30 g KNO₃ per animal, with the mean value of 29.9 mM NO₃⁻ clearly demonstrate a good transrenal passage of nitrates in calves on milk nutrition.
6

Protective effect of placenta extracts against nitrite-induced oxidative stress in human erythrocytes

67%
Rozanova S., Cherkashina Y., Repina S., Rozanova K., Nardid O.
Cellular and Molecular Biology Letters
|
2012
|
tom 17
|
nr 2
Aqueous-saline human placenta extract (HPE) is known to possess antioxidant activity due to the high concentration of bioactive substances. This fact allows its application in clinical practice in order to treat oxidation-induced diseases. Extract antioxidant activity is mainly conditioned by proteins. Freezing of extracts has been shown to lead to their antioxidant activity increasing due to protein conformation changes. Different biological models are widely used in order to evaluate efficacy of novel antioxidants and mechanisms of their action. One such model appears to be erythrocytes under nitrite-induced oxidative stress. Nitrite is known to be able to penetrate erythrocyte membrane and to oxidize hemoglobin. In order to investigate whether HPE is able to decrease nitrite-induced oxidative injuries and to evaluate the protein contribution to this process, spectrophotometric and electron spin resonance (ESR) assays were used. Experimental data have revealed that antioxidant activity of extracts and of some of their fractions correlates with methemoglobin concentration lowering. Preliminary erythrocyte incubation with an extract fraction of 12 kDa allows preservation of the structural-dynamic cytosol state the closest to the control.
7

The effect of prolonged administration of nitrogen compounds [N-NO3] on the contents of methemoglobin, carotenes and retinol in the blood, beestings and liver of cows and their breed

67%
Dembinski Z.
Advances in Agricultural Sciences
|
1993
|
tom 02
|
nr 1
8

Wskazniki toksykometryczne mononitrotoluenow. Cz.II. Strefa dawek efektywnych

59%
Mlynarczyk W., Adamska T.
Bromatologia i Chemia Toksykologiczna
|
2000
|
tom 33
|
nr 4
351-355
Podano wielkości medialnych dawek efektywnych uzyskanych w wyniku oznaczania methemoglobiny oraz reduktazy methemoglobinowej, przyjętych za limitujące wskaźniki reakcji ustroju na otrzymane dawki 2-, 3- i 4-nitrotoluenu.
9

Wskazniki toksykometryczne mononitrotoluenow. Cz.V. Methemoglobinemia

59%
Mlynarczyk W., Adamska T.
Bromatologia i Chemia Toksykologiczna
|
2001
|
tom 34
|
nr 4
321-324
We krwi szczurów Wistar oznaczano stężenia methemoglobiny po jednorazowym dożołądkowym podaniu izomeru o-, m- i p-nitrotoluenu (2-, 3-, 4-NT) w zależności od czasu. Maksymalne stężenie methemoglobiny stwierdzono 1,5 godz. od podania 3-NT oraz 3,5 i 4 godz. od podania 2- oraz 4-NT. Przebieg zmian stężeń methemoglobiny we krwi opisuje równanie Batemana.
10

Methemoglobinemia oraz niektore parametry biochemiczne zwiazane z funkcja watroby i nerek u szczurow podczas lacznego subchronicznego narazenia na olow i azotyny

59%
Dudka J., Dawidek-Pietryka K., Szczepaniak S., Dudka K.
Bromatologia i Chemia Toksykologiczna
|
1999
|
tom 32
|
nr 3
253-257
Po 90-dniowym narażeniu szczurów, w odstępach dobowych, na pojedyncze i łączne działanie Pb(CH3COO)2 (10 mg/kg m.c.) i NaNO2 (30 mg/kg m.c.) oznaczono w pełnej krwi poziom methemoglobiny, a w osoczu aktywność aminotransferazy asparaginianowej (AspAT [EC.2.6.1.1]), aminotransferazy alaninowej (AlAT [EC.2.6.1.2]), gamma-glutamylotransferazy (GGTP-azy [EC. 2.3.2.1]) oraz stężenie kreatyniny i mocznika.
11

Methemoglobinemia oraz wybrane parametry biochemiczne zwiazane ze stanem redox erytrocytu w subchronicznym narazeniu na rtec i azotyny

59%
Dudka J., Dawidek-Pietryka K., Szczepaniak S.
Bromatologia i Chemia Toksykologiczna
|
1999
|
tom 32
|
nr 3
259-263
Po З0, 60 і 90 dniach narażenia szczurów na pojedyncze i łączne działanie chlorku rtęci (II) - 1,4 mg/kg m c. x dzień i azotynów - 30 mg/kg m.c. x dzień, określono poziom methemoglobiny (Met-Hb). Po 90 dniach - w erytrocytach oznaczono poziom pozabiałkowych grup sulfliydrylowych (SH) oraz aktywność dehydrogenazy glukozo-6-fosforano- wej (G-6-PDH; E.C.l. 1.1.49.), peroksydazy glutationowej (GSH-Px; E.C. 1.11.1.9.) i dehydrogenazy mleczanowej (LDH; E.C. 1.1.1.27.). Wykazano, że rtęć, mimo własnego nieznacznego działania methemoglobinotwórczego, obniża methemoglobinotwórcze działanie azotynów. Zarówno rtęć, jak i azotyny obniżają poziom wolnych grup -SH. Stwierdzono istotne zmiany GSH-Px we wszystkich przebadanych grupach. Zaobserwowano podwyższoną aktywność LDH u szczurów otrzymujących azotyn i G-6-PDH w grupie narażonej na łączne działanie rtęci i azotynów.
12

Wplyw olowiu i azotynow na aktywnosc niektorych enzymow uczestniczacych posrednio w redukcji methemoglobiny u szczurow

51%
Dudka J., Szczepaniak S., Dawidek-Pietryka K., Kusmierzak E.
Bromatologia i Chemia Toksykologiczna
|
1998
|
tom 31
|
nr 3
233-237
Po 90-dniowym narażeniu szczurów, w odstępach dobowych, na pojedyncze i łączne działanie Pb(CH3COO)2 i NaNO2 oznaczono aktywność peroksydazy glutationowej (GSH-Px; E.C.1.11.1.9.), dehydrogenazy mleczanowej (LDH; E.C.1. 1.1.27.) oraz dysmutazy ponadtlenkowej (SOD; E.C.1.15.1.1.). Stwierdzono istotne zmiany aktywności GSH-Px we wszystkich badanych grupach. Wzrost aktywności LDH zaobserwowano jedynie w grupie otrzymującej azotyn sodu.
13

Ocena lacznego wplywu chlorku miedziowego i azotynu sodu na poziom methemoglobiny i tryptofanu we krwi szczura [ narazenie subchroniczne ]

51%
Dudka J., Szczepaniak S.
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
|
1995
|
tom 46
|
nr 2
169-174
Zbadano poziom methemoglobiny, hemoglobiny i tryptofanu we krwi szczurów otrzymujących chlorek miedziowy (ok. 0,03LD50) i azotyn sodu (0,2 LD50) przez 90 dni. Największe zmiany badanych parametrów zaobserwowano w grupie zwierząt narażonych na azotyn sodu.
14

Wskazniki toksykometryczne dinitrotoluenow. Cz.III. Toksycznosc kumulacyjna funkcjonalna

51%
Ewertowska M., Mlynarczyk W.
Bromatologia i Chemia Toksykologiczna
|
2002
|
tom 35
|
nr 4
377-381
Przedstawiono wyniki oceny porównawczej wskaźników kumulacji funkcjonalnej izomerów 2,3-, 2,4- i 2,6-dinitrotoluenu (DNT). Izomer 2,3- oraz 2,4-DNT zaliczono do pierwszej, a 2,6-DNT do drugiej klasy związków kumulujących efekty toksyczne.
15

Ocena lacznego wplywu olowiu i azotynu sodowego na niektore parametry biochemiczne we krwi szczura w narazeniu subchronicznym. Cz.I. Wplyw na poziom methemoglobiny, grup sulfhydrylowych i tryptofanu

51%
Dudka J., Szczepaniak S., Mazur M.
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
|
1997
|
tom 48
|
nr 1
23-29
Przedstawiono wyniki oznaczeń methemoglobiny u szczurów po 30, 45, 60, 75 i 90 dniach narażenia na octan ołowiawy oraz azotyn sodu. Dodatkowo po 90 dniach zmierzono poziom hemoglobiny, pozabiałkowych grup - SH (w erytrocytach) oraz wolnego tryptofanu (w osoczu krwi). U szczurów otrzymujących ołów i azotyn pojedynczo, stwierdzono wzrost poziomu methemoglobiny przy równoczesnym spadku poziomu hemoglobiny, wolnych grup sulfhrylowych oraz tryptofanu. Łącznie narażenie zwierząt na ołów i azotyn przez 90 dni nie prowadzi do zmiany w stężeniu methemoglobiny.
16

Wskazniki toksykometryczne dinitrotoluenow. Cz.IV. Kinetyka wybranych izomerow dinitrotoluenu i methemoglobiny we krwi

43%
Ewertowska M., Mlynarczyk W., Adamska T.
Bromatologia i Chemia Toksykologiczna
|
2002
|
tom 35
|
nr 4
383-390
We krwi szczurów samców rasy Wistar oznaczono stężenie trzech wybranych izomerów dinitrotoluenu: 2,3-, 2,4-, 2,6-DNT i methemoglobiny po jednorazowym ich podaniu dożołądkowym w zależności od czasu. Zmiany stężeń izomerów DNT opisano dwukompartmentowym modelem Wagnera-Nelsona, a methemoglobiny jednokompartmentowym modelem Batemana.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.