Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 11

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  medium-heavy soil
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W pracy wykorzystano dane z dziewięciu stacji IMGW z rejonu środkowo-wschodniej Polski (1971-2005) dotyczące miesięcznej sumy opadów atmosferycznych i średniej miesięcznej temperatury powietrza w okresie wegetacji ziemniaka późnego (V-VIII). Obliczono opady optymalne dla ziemniaka późnego według wskaźników Klatta (cyt za. Grabarczyk 1983) dla gleb średnio zwięzłych i lekkich w kolejnych miesiącach okresu wegetacji. Z różnic między warto-ściami miesięcznych sum opadów występujących w latach badań i wartościami uznanymi za opty-malne wyznaczono niedobór i nadmiar opadów. Stwierdzono, że w okresie wegetacji ziemniaka późnego dwukrotnie częściej występowały niedobory niż nadmiary opadów. Średnia wieloletnia suma niedoboru opadów w okresie V-VIII na glebie lekkiej wynosiła ponad 140 mm, a na glebie średnio zwięzłej ponad 100 mm. Natomiast wartości nadmiaru opadów w tym okresie na obu rodza-jach gleb kształtowały się na podobnym poziomie i wynosiły ponad 100 mm. Największe niedobory opadów notowano w lipcu i sierpniu. Z największą częstością występowały ekstremalne (wyższe od średnich wieloletnich) niedobory opadów na glebie lekkiej.
W pracy oceniano wpływ trzech sposobów uprawy roli (płużny, bezorkowy i siew bezpośredni) oraz przebiegu pogody (temperatura, opady) na plonowanie jęczmienia jarego za okres 1994-1999. Temperatury w okresie siew-wschody wahały się od 7,9 do 11,7°C, w następnych okresach ich wartości systematycznie rosły. Najbardziej zróżnicowane (od 0 do 112,5 mm) i zmienne (145%) opady wystąpiły o okresie od dojrzałości mlecznej do woskowej. Najwyższe plony za cały okres badawczy odnotowano na obiekcie z tradycyjną uprawą płużną (32,1 dt·ha-1). Uprawa bezorkowa i siew bezpośredni spowodowały istotne obniżenie wydajności. Najlepiej jęczmień plonował w latach 1996 i 1997 na uprawie tradycyjnej, najgorzej zaś w latach 1994 i 1999. Uzyskano wówczas odpowiednio 26,0 i 13,5 dt·ha-1, przy średniej za cały okres badawczy 28,7 dt·ha-1.
W pracy przedstawiono wyniki siedmioletnich badań odpływu azotanów oraz azotu amonowego z gleb średniozwięzłych użytkowanych ornie. Porównano odpływ związków azotu ze zlewni drenarskiej w różnych warunkach atmosferycznych. Odpływ mineralnych form azotu z gleb do wód powierzchniowych jest silnie związany z systemami odwadniania, tworzonymi z myślą o jak najszybszym odpływie wód. Stwierdzono, że średni roczny odpływ azotu mineralnego systemem drenarskim wynosi 13 kg z ha, z czego 95% przypada na azotany, a tylko 5% na azot amonowy. Wystąpił wyraźny wpływ warunków meteorologicznych, co wyrażało się zróżnicowaniem wielkości odpływu azotu w poszczególnych latach. Stwierdzono, że wielkość ładunku azotu mineralnego odpływającego z wodami drenarskimi zależała przede wszystkim od wielkości odpływu wody (r < 0,90) i dotyczy to zarówno azotanów, jak i azotu amonowego. Istotny wpływ na ładunek azotanów w odpływie drenarskim ma temperatura aktualna i z miesiąca poprzedzającego miesiąc pomiarowy oraz opady z 3 miesięcy poprzedzających.
Pracę oparto na wynikach ścisłych eksperymentów polowych, których głównym celem była ocena efektów produkcyjnych zastosowania nawadniania kroplowego w uprawie kukurydzy na ziarno. Doświadczenia prowadzono w latach 2003-2005 w dwóch obiektach położonych koło Bydgoszczy, różniących się warunkami glebowymi. W porównywalnych warunkach meteorologicznych, uzyskano bardzo duże różnice efektów zastosowania nawadniania kroplowego, spowodowane odmiennymi warunkami glebowymi. Na glebie bardzo lekkiej posiadającej przepuszczalne podłoże, nawadnianie kroplowe stanowiło niezbędny, umożliwiający uprawę kukurydzy, czynnik plonotwórczy, przyczyniając się do wielokrotnych zwyżek wysokości plonu i poprawy jego struktury oraz jakości. Na glebie średniej o podłożu zwięzłym, nawadnianie kroplowe pełniło typową dla strefy klimatycznej Polski rolę uzupełniającą okresowe braki opadów atmosferycznych, stanowiąc czynnik intensyfikujący i stabilizujący plonowanie.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.