Cztero- i pięcioletnie rośliny stewarcji (Stewartia pseudocamellia MAXIM.), uprawiano w pojemnikach o pojemności 5 dm3 w warunkach polowych. Krzewy nawożono azotem w formie - amonowej NH4+ i azotanowej NO3- przy dwóch odczynach podłoża pH 3,9 i pH 5,5. Jako wyjściowe przyjęto następujące zawartości składników w podłożu (mg∙dm-3): 200 N, 70 P, 160 K i 20 Mg. Rośliny w ciągu sezonu dwukrotnie nawożono pogłównie w oparciu o analizę podłoża. Na koniec każdego sezonu wegetacyjnego liczono i mierzono długość jednorocznych przyrostów. W pierwszym sezonie wegetacyjnym najwięcej pędów wytworzyły krzewy nawożone formą amonową, jednak nie odnotowano różnic w długości przyrostów. W drugim roku trwania doświadczenia nie obserwowano różnic w liczbie pędów jednorocznych, a pomiary długości przyrostów nie dały jednoznacznych wyników. Łączna długość przyrostów jednorocznych, którą uzyskały krzewy sugeruje, że stewarcje lepiej wykorzystały azot w formie amonowej. Jednak najwięcej pędów odroślowych wydały krzewy nawożone formą azotanową, niezależnie od odczynu podłoża, w jakim je uprawiano.