W doświadczeniu polowym przeprowadzonym w latach 1997-2000 porównano reakcję lucerny siewnej odm. Legend oraz lucerny mieszańcowej odm. Radius na dobór roślin ochronnych: groch wąsolistny, pszenica jara, jęczmień jary oraz siew czysty lucerny (kontrola). Wysiew roślin ochronnych został zmniejszony o 50%, celem zapewnienia zwiększonego dopływu promieniowania fotosyntetycznie czynnego do młodocianych roślin wsiewki lucerny w czasie 9-ciu tygodni wspólnej wegetacji z roślinami ochronnymi. Zaobserwowano lepszy rozwój obydwu gatunków lucerny przy wsiewaniu ich w pszenicę jarą. Jęczmień jary z uwagi na wysoką obsadę źdźbeł i duży indeks powierzchni liści ograniczał rozwój wsiewki lucerny, co w konsekwencji obniżyło ich plonowanie w roku siewu. Pomimo dobrego wnikania promieniowania fotosyntetycznie czynnego do wsiewki lucerny w wąsolistnym grochu siewnym, w tej roślinie ochronnej wystąpił silny zanik młodocianych roślin, z uwagi na niemożliwość ich liniowego wzrostu. Wsiewane lucerny przeżyły we wszystkich roślinach ochronnych, bez względu na stopień zacienienia, wywierany przez porównywane gatunki roślin ochronnych. Dlatego w porównaniu do uprawy z rośliną ochronną, siew czysty lucerny - bez rośliny ochronnej nie jest lepszym rozwiązaniem agrotechnicznym. Wielkość jesiennego plonu zielonej i suchej masy „ściernianki” lucerny w istotny sposób, zależała od gatunku rośliny ochronnej, determinującego wyjściową obsadę roślin młodocianych roślin wsiewki. Po zbiorze roślin ochronnych dokonał się samoczynnie proces samoregulacji zagęszczenia pędów w łanie lucerny, w zależności od wyjściowej obsady.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.