W dwuczynnikowym doświadczeniu polowym badano wpływ 3 preparatów chwastobójczych: linuronu 1,0 kg·ha⁻¹, pendimetaliny 0,99 kg·ha⁻¹ i napropamidu 1,5 kg·ha⁻¹, w kombinacji ze ściółką z kory sosnowej i torfu niskiego oraz bez okrycia ściółką, na ograniczenie zachwaszczenia oraz plon bulw potomnych sparaksisu. Oprysk herbicydami wykonano wiosną po sadzeniu bulw. Najlepszy efekt chwastobójczy w toku trzyletnich badań uzyskano, stosując linuron lub pendimetalinę. Obie ściółki skutecznie ograniczały zachwaszczenie, zwiększając efekty działania herbicydów. Stwierdzono wyższą skuteczność ściółki z torfu niskiego w porównaniu do kory sosnowej. Najwyższy plon ogólny i handlowy uzyskano na poletkach odchwaszczanych pendimetaliną i ściółkowanych korą sosnową. Testowane herbicydy były selektywne w stosunku do sparaksisu i nie powodowały uszkodzeń roślin.
In 2008–2009 at Crop Production Department in WUELS field investigation were carried out and phytotoxicity of the tested herbicide was assessed. Maize and forage soybean were sown in pure culture and intercropped. Directly after sowing 3-(3,4-dichlorophenyl)-1-methoxy-1-methylurea – linuron (900 g a.s. per ha) was applied. Phytotoxicity was assessed (as percentage of modified plants) 30 days after sowing (DAS). Weather conditions had high influence on linuron phytotoxicity. Intensive rainfall after sowing – 18 mm on sowing days, (64.1 mm during 21 days after sowing) significantly increased the number of soybean plants with necrosis or completely destroyed. Shallow soybean sowing method increased the percentage of deformed plants.