Badania wykonano na 300 lochach rasy złotnickiej pstrej, córkach 52 knurów. Stwierdzono, że spośród badanych cech najwyżej skorelowanymi są liczba prosiąt żywo urodzonych i odchowanych w drugim miocie oraz masa miotów drugiego i trzeciego. Liczba sutek okazała się w większości istotnie, chociaż niezbyt wysoko, skorelowana z cechami użytkowości rozpłodowej. Współczynniki korelacji feno typowej i genetycznej między cechami tego samego miotu były dodatnie i wysokie. Wykazano również wysoką korelację genotypową i znacznie słabszą fenotypową między tymi samymi cechami w kolejnych oproszeniach. Współzależność między cechami miotu, z którego pochodziła locha a cechami jej własnej wydajności charakteryzowała się w większości istotnymi, chociaż stosunkowo niskimi, współczynnikami korelacji.