Wyniki wyszukiwania

1

Warunki pluwialne w Poznaniu w latach 1981-2015

100%

Szyga-Pluta K., Grzeskowiak K.

Badania Fizjograficzne nad Polską Zachodnią. Seria A: Geografia Fizyczna

|

2016

|

tom 67

2

Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik

Charakterystyka warunków termiczno-pluwialnych w Puszczy Zielonka w latach 1987-2007

84%

Grajewski S.

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

|

2009

|

nr 04

Stabilność leśnych siedlisk wilgotnych i bagiennych zależy w głównej mierze od warunków atmosferycznych. Decydujący wpływ ma tutaj zmienność opadów atmosferycznych i temperatury powietrza. W niniejszej pracy analizie poddano szereg charakterystyk meteorologicznych związanych z opadami i temperaturami powietrza takimi jak: roczne i półroczne sumy opadów atmosferycznych; zmienność sum rocznych i półrocznych opadów atmosferycznych (z wykorzystaniem podziału lat i półroczy hydrologicznych na skrajnie suche, bardzo suche, suche, przeciętne, mokre, bardzo mokre i skrajnie mokre); liczbę dni z opadami atmosferycznymi (w przedziałach <0,9 mm, 1,0–9,9 mm, 10,0–19,9 mm oraz powyżej 19,9 mm); występowanie okresów bezdeszczowych; średnie roczne temperatury powietrza; liczbę dni sklasyfikowanych na podstawie średniej temperatury powietrza (w kategoriach bardzo mroźne, dość mroźne, umiarkowanie mroźne, chłodne, umiarkowanie ciepłe, bardzo ciepłe, gorące); czas trwania i termin występowania meteorologicznego okresu wegetacyjnego. W wyniku przeprowadzonych analiz zauważono następujące zjawiska mogące zagrozić trwałości zwłaszcza siedlisk wilgotnych i bagiennych: tendencję zmniejszania się sum opadów atmosferycznych półrocza letniego oraz miesiąca kwietnia, czerwca i lipca; występowanie okresów bezdeszczowych, których liczba jak i czas trwania dodatkowo wykazują niewielką tendencję wzrostową; zmniejszanie się liczby dni z opadami największymi; wzrost średniej rocznej temperatury powietrza spowodowany głównie cieplejszymi półroczami letnimi, ale również, chociaż w mniejszym zakresie, zimowymi; zmiany w strukturze dni ze skrajnymi temperaturami powietrza – zmniejszanie się liczby dni z temperaturami niskimi i umiarkowanymi na korzyść wzrostu liczby dni z temperaturami najwyższymi; wyższa temperatura miesięcy zimowych sprzyjająca przyspieszaniu terminu rozpoczęcia meteorologicznego okresu wegetacyjnego.

3

Prognoza liczby dni z opadem w przedziałach dwutygodniowych na przykładzie Wrocławia

84%

Jakubowski W.

Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Melioracja

|

1988

|

nr 30

4

Klasyfikacja opadów w zlewni górskiej w dwudziestoleciu 1971-1990

84%

Niemiec J.

Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej w Krakowie. Inżynieria Środowiska

|

2003

|

tom 24

5

Wpływ rzeźby i użytkowania terenu na strukturę opadów atmosferycznych w okolicach Krakowa (1971-2005)

84%

Bokwa A., Skowera B.

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

|

2008

|

nr 05

W pracy zaprezentowano zróżnicowanie czasowe i przestrzenne sum miesięcznych i rocznych opadów atmosferycznych na trzech stacjach położonych w okolicach Krakowa w przekroju południkowym: Garlicy Murowanej, Krakowie – Ogrodzie Botanicznym i Gaiku-Brzezowej w latach 1971–2005. Latem opady w Gaiku-Brzezowej były o około 20% wyższe, a zimą opady w Garlicy o ok. 25% niższe niż na pozostałych dwóch stacjach. Najwyższa średnia roczna suma opadów charakteryzowała stację w Gaiku: 747,5 mm (tab. 1). Największa zmienność charakteryzuje opady w Garlicy, szczególnie w miesiącach półrocza chłodnego (rys. 1). Najwyższe roczne sumy opadów zanotowano w 2001 r. w Garlicy (865,2 mm) i Krakowie (845,9 mm) i w 1974 r. w Gaiku (1178,7 mm), natomiast najniższe sumy wystąpiły wszędzie w 1993 r. (odpowiednio 446,1, 482 i 524,8 mm). Stwierdzono znaczne zróżnicowanie opadów z roku na rok i dużą nieregularność ich występowania oraz brak wyraźnej tendencji zmian (tab. 2, rys. 2). Średnia roczna liczba dni z opadem wyniosła 132 dni w Garlicy, 168 w Gaiku i 216,4 w Krakowie, ale w przypadku dni z sumą dobową ≥5 mm ich liczba dla Garlicy i Krakowa jest prawie taka sama, natomiast nieco wyższe wartości charakteryzują Gaik. Najwięcej dni z opadami mało wydajnymi jest w Krakowie, natomiast największa liczba dni z wysokimi sumami opadów charakteryzuje Gaik (tab. 3). Każda z rozpatrywanych stacji ma odrębne warunki opadowe: w Garlicy opady są najniższe i o największej zmienności, stacja miejska w Krakowie charakteryzuje się największą liczbą dni z dobową sumą opadów 1–5 mm, w Gaiku zaś roczne i miesięczne sumy opadów są zazwyczaj największe i występuje najwięcej dni z dobową sumą opadów powyżej 10 mm. Pogórze Wielickie ma znacznie korzystniejsze warunki opadowe niż pd. skłon Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej z uwagi na wyższe sumy miesięczne i roczne opadów oraz mniejszą ich zmienność.

6

Charakterystyka warunków meteorologicznych Puszczy Zielonki w latach 1986-2010

84%

Grajewski S., Pacholczyk K.

Forestry Letters Agricultural Letters

|

2011

|

tom 102

7

Charakterystyka warunków opadowych na stacji meteorologicznej Puczniew w latach 1972-2002

84%

Baryla A., Karczmarczyk A., Frak M.

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

|

2012

|

nr 3/III

Rozkład opadów atmosferycznych jest szczególnie ważnym czynnikiem w okresach krytycznych roślin uprawnych, w których występuje największe zapotrzebowanie na wodę. W niniejszej pracy analizie poddano szereg charakterystyk meteorologicznych związanych z opadami atmosferycznymi pomierzonymi na stacji w Puczniewie w latach 1972-2002 takimi jak: roczne i półroczne sumy opadów atmosferycznych; zmienność sum opadów atmosferycznych (z wykorzystaniem podziału lat i miesięcy na skrajnie suche, bardzo suche, suche, przeciętne, mokre, bardzo mokre i skrajnie mokre); liczba dni z opadami atmosferycznymi (w przedziałach <10 mm, 10,1-20 mm, 20,1-30,0,0 mm, 30,1-40,0 mm oraz po-wyżej 60,0 mm); występowanie okresów bezdeszczowych. W badanym 31-leciu 1972-2002 uśredniona suma roczna opadów na stacji meteorologicznej Puczniew wynosiła 540,7 mm. Z przeprowadzonej analizy wynika, że w rozpatrywanym wieloleciu 1972-2002 nie zanotowano lat skrajnie suchych i szczególnie wilgotnych: 2 lata zostały zaliczonych do suchych, 27 - do przeciętnych, a 2 - do wilgotnych. Lata 1983 i 1989 były suche, natomiast rok 1977 wilgotny i 2001 bardzo wilgotny. Średnio w ciągu roku wystąpiło około 3 okresów posusznych. Okresy bezdeszczowe pojawiały się przeważnie w półroczu letnim (59% przypadków), a dominowały posuchy o długości od 9 do 17 dni (90%).

8

Tendencje sum opadow dziennych i nocnych polrocza letniego jako wskaznik zmian klimatycznych

67%

Biniak-Pierog M., Kostrzewa S., Zyromski A.

Acta Scientiarum Polonorum. Formatio Circumiectus

|

2008

|

tom 07

|

nr 4

31-40

9

Wykorzystanie danych agrometeorologicznych do prognozowania plonów jęczmienia ozimego w Polsce

67%

Kozminski C., Michalska B.

Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Konferencje

|

1997

|

tom 15

10

Potencjalny wpływ zmian klimatycznych na gospodarkę leśną Centralnej Wielkopolski

67%

Grajewski S.

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

|

2010

|

nr 14

W pracy analizie poddano wiele charakterystyk meteorologicznych związanych z opadami i temperaturami powietrza, zarejestrowanych na wielkopolskiej stacji w wieloleciu 1986–2008. Podjęto również próbę wskazania ich potencjalnego wpływu na gospodarkę leśną regionu centralnej Wielkopolski. W wyniku przeprowadzonych analiz zauważono następujące zjawiska mogące wpłynąć na konieczność wprowadzenia zmian w dotychczasowych zasadach gospodarowania obszarami leśnymi: tendencję zmniejszania się sum opadów atmosferycznych półrocza letniego oraz miesiąca czerwca, września i listopada; występowanie okresów bezdeszczowych, których liczba, jak i czas trwania wykazują niewielką tendencję wzrostową; zmniejszanie się liczby dni z opadami największymi; wzrost średniej rocznej temperatury powietrza spowodowany głównie cieplejszymi półroczami letnimi, ale również, chociaż w mniejszym zakresie, zimowymi; zmiany w strukturze dni ze skrajnymi temperaturami powietrza – zmniejszanie się liczby dni z temperaturami niskimi i umiarkowanymi na korzyść wzrostu liczby dni z temperaturami najwyższymi; wyższa temperatura miesięcy zimowych sprzyjająca przyspieszaniu terminu rozpoczęcia meteorologicznego okresu wegetacyjnego. Wymienione zmiany klimatyczne, zwłaszcza przy utrzymaniu się ich niekorzystnej kierunkowości, mogą wymusić na zarządcach obszarów leśnych konieczność modyfikacji kalendarza prowadzenia czynności gospodarczych o różnorakim charakterze, m.in. ochronnym, hodowlanym, czy z zakresu inżynieryjnego zagospodarowania lasu.

11

Charakterystyka opadów atmosferycznych okresu wegetacyjnego na Wyżynie Lubelskiej (1951-1995)

67%

Liniewicz K.

Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Konferencje

|

1997

|

tom 15

12

Ocena zmienności opadów atmosferycznych półrocza letniego we Wrocławiu-Swojcu

67%

Biniak M., Kostrzewa S., Peczkowski G., Zyromski A.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2008

|

tom 526

Niniejsza praca dotyczy oceny zmienności opadów atmosferycznych w okresie letnim, tj. od początku maja do końca października na terenie Obserwatorium Agro- i Hydrometeorologicznego Wrocław-Swojec. Badania wykonano w oparciu o materiały z lat 1961-2005. Do realizacji postawionego celu wykorzystano sumy dobowe i miesięczne. Sumy dobowe stanowiły również podstawę do wyznaczenia liczby dni z opadem w klasach od 0,0-1,0 mm, co 1 mm do 14,0-15,0 mm w kolejnych miesiącach letnich. Na podstawie sum miesięcznych dokonano oceny tendencji zmian opadów w badanym wieloleciu. Wyznaczono również zależności pomiędzy sumami opadów i liczbą dni z opadem dla zróżnicowanych klas i okresów. Analiza trendów liniowych tendencji zmian liczby dni z opadem w wyznaczonych zakresach wykazała jedynie istotną statystycznie tendencję dla zakresu 2,1-3,0 mm w maju i lipcu. Analiza tendencji dla kumulowanych zakresów potwierdziła istotność statystyczną dla większości badanych zakresów tylko w maju. Kompleksowa ocena opadów atmosferycznych w postaci sum miesięcznych oraz liczby dni z opadem poszczególnych miesiącach i okresach kumulowanych pozwala na wyodrębnienie okresów dla, których występują istotne związki między tymi wskaźnikami. Przeprowadzone analizy pozwoliły na uzyskanie informacji, jakie klasy oraz wyprowadzone zależności wykazywały statystycznie istotne tendencje w okresie badanego wielolecia.

13

Porównanie potrzeb wodnych buraka cukrowego określonych przez sumę opadów oraz liczbę dni z opadem

51%

Dmowski Z., Dziezyc H., Chmura K.

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

|

2011

|

nr 05

Dane dotyczące plonu buraków cukrowych pochodziły ze Stacji Oceny Odmian położonych w południowo-zachodniej Polsce. Stosując metodę regresji wielorakiej z interakcjami zbudowano modele plonu korzeni i liści buraka cukrowego a także procentowej zawartości cukru w korzeniach, w których zmiennymi objaśniającymi była suma opadów w okresie kwiecień-czerwiec i lipiec-wrzesień lub liczba dni z opadem w ww. okresach. Optymalnym dla uzyskania najwyższych plonów korzeni buraka okazał się układ czynników: opad kwiecień-czerwiec 222 mm (najwyższy badany) i opad lipiec-wrzesień - 260 mm (nieco wyższy od średniej). W przypadku liczby dni z opadem optymalne wartości to - 35 dni w okresie IV-VI (wartość niższa od średniej) i 50 dni w okresie VII-IX (wartość bliska maksymalnej badanej). Plon korzeni był najniższy przy najniższych badanych wartościach sum opadów w obydwu okresach (122 i 152 mm) a także w przypadku, gdy najwyższej liczbie dni z opadem okresu wiosennego (46) towarzyszyła niska liczba dni z opadem okresu letniego (33). Dla plonu liści najkorzystniejszym układem czynników okazały się maksymalne badane sumy opadów zarówno okresu wiosennego jak i letniego (odpowiednio 222 mm i 322 mm) oraz maksymalna liczba dni z opadem w obu tych okresach (46 i 55). Najmniej korzystnymi układami zarówno dla modelu z sumami opadów jak i modelu z liczbą dni z opadem okazały się wartości najwyższe zmiennych objaśniających w okresie IV-VI (odpowiednio 222 mm oraz 46 dni) i najniższe (odpowiednio 122 mm i 33 dni) w okresie VII-IX. Zawartość cukru w korzeniach buraków cukrowych była największa przy niskich (149 mm) opadach wiosennych i minimalnych opadach okresu letniego (152 mm). Optymalna z punktu widzenia tego parametru plonu liczba dni z opadem w okresie IV-VI to 46 dni (maksymalna badana) i w okresie VII-IX - 33 dni (minimalna badana). Zawartość cukru była natomiast najmniejsza przy najniższych opadach okresu wiosennego i najwyższych okresu letniego oraz maksymalnej liczbie dni z opadem w tych okresach.

Ograniczanie wyników

Warunki pluwialne w Poznaniu w latach 1981-2015

Charakterystyka warunków termiczno-pluwialnych w Puszczy Zielonka w latach 1987-2007

Prognoza liczby dni z opadem w przedziałach dwutygodniowych na przykładzie Wrocławia

Klasyfikacja opadów w zlewni górskiej w dwudziestoleciu 1971-1990

Wpływ rzeźby i użytkowania terenu na strukturę opadów atmosferycznych w okolicach Krakowa (1971-2005)

Charakterystyka warunków meteorologicznych Puszczy Zielonki w latach 1986-2010

Charakterystyka warunków opadowych na stacji meteorologicznej Puczniew w latach 1972-2002

Tendencje sum opadow dziennych i nocnych polrocza letniego jako wskaznik zmian klimatycznych

Wykorzystanie danych agrometeorologicznych do prognozowania plonów jęczmienia ozimego w Polsce

Potencjalny wpływ zmian klimatycznych na gospodarkę leśną Centralnej Wielkopolski

Charakterystyka opadów atmosferycznych okresu wegetacyjnego na Wyżynie Lubelskiej (1951-1995)

Ocena zmienności opadów atmosferycznych półrocza letniego we Wrocławiu-Swojcu

Porównanie potrzeb wodnych buraka cukrowego określonych przez sumę opadów oraz liczbę dni z opadem