Region łódzki wyróżnia się w Polsce środkowej względnie dużą koncentracją obszarów źródliskowych. Bogactwo rodzajów wypływów oraz związanych z nimi procesów hydrologicznych dają możliwość prześledzenia całej różnorodności szaty roślinnej tych obiektów. Badania dowodzą, że źródliska w krajobrazie leśnym są ostoją chronionych i zagrożonych składników flory, w tym gatunków górskich. Śródleśne nisze źródliskowe w regionie łódzkim są ponadto miejscem występowania trzech typów siedlisk przyrodniczych Natura 2000: łęgów (91E0), grądów (9170) i źródlisk wapiennych ze zbiorowiskami Cratoneurion commutati (7220). Zagrożenia źródlisk związane są przede wszystkim z różnorodnymi przejawami antropopresji. Poza mechanicznymi zagrożeniami zmieniającymi głównie wygląd nisz, znaczny wpływ na ich stan mają zmiany składu chemicznego wód oraz zaburzenia stosunków wodnych. Najskuteczniejszą metodą ochrony źródlisk śródleśnych jest ich bierna ochrona konserwatorska. Źródliska śródleśne w regionie łódzkim są obecnie chronione w 14 rezerwatach przyrody. Ze względu na istotne walory szaty roślinnej i krajobrazu na tę formę ochrony zasługują ponadto: Źródła Ciosenki (Nadl. Grotniki), Źródła Kamionki (Nadl. Brzeziny), Źródła Ceteńki (Nadl. Opoczno) i Źródliska Borowiny (Nadl. Bełchatów).