Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 8

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  lata 2002-2010
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W latach 2002–2010 na dziesięciu kompleksach stawów rybnych zlokalizowanych w dolinie Białej Nidy pomiędzy Dzierzgowem a Nowymi Kanicami stwierdzono 193 gatunki ptaków: 125 lęgowych i prawdopodobnie lęgowych oraz 68 nielęgowych. Spośród nich 36 gatunków jest wymienionych w krajowej Czerwonej liście zwierząt ginących i zagrożonych, a cztery z nich to ptaki gniazdujące (bąk Botaurus stellaris, bielik Haliaeetus abicilla, zielonka Porzana parva, kropiatka Porzana porzana). Ważnym siedliskiem w dolinie Białej Nidy pozostają stawy hodowlane. Ze względu na cenne walory przyrodnicze tego terenu należy dążyć do prowadzenia ekstensywnej gospodarki rolnej i stawowej, niedopuszczenia do dalszego przesuszania nadrzecznych łąk, promowania walorów przyrodniczych wśród lokalnej ludności i wdrażania programów rolnośrodowiskowych. Awifauna kompleksów stawowych w Bałkowie, Kossowie, Chyczy, Rzeszówku, Marianowie i Chorzewie powinna zostać objęta stałym monitoringiem w celu określenia rodzaju i tempa zachodzących zmian
W latach 2002-2010 nastąpił spadek udziału produkcji żywności na Dolnym Śląsku w odniesieniu do wielkości krajowych, pogorszyły się wyniki ekonomiczne tego sektora przemysłu i odnotowano w nim niski poziom nakładów na działalność innowacyjną. W regionie dominują małe przedsiębiorstwa przetwórstwa rolno-spożywczego, które nie są w stanie samodzielnie prowadzić prac badawczo-rozwojowych. W takiej sytuacji szans rozwoju dolnośląskiego przemysłu spożywczego i poprawy jego konkurencyjności można upatrywać w ściślejszej integracji z regionalnymi uczelniami oraz instytucjami zajmującymi się transferem wiedzy i innowacyjnych technologii.
Artykuł podejmuje niezwykle istotną problematykę zrównoważonego rozwoju w odniesieniu do sektora rolnego. Celem opracowania jest identyfikacja i ocena zmian, jakie dokonały się w rolnictwie polskim w latach 2002-2010. Tendencje tych zmian odniesione zostały do założeń koncepcji rozwoju zrównoważonego. Badania wykazały, że czynnikami sprzyjającymi wdrażaniu koncepcji rolnictwa zrównoważonego są poprawa produktywności czynników produkcji, przekształcenia strukturalne oraz wzrost liczby gospodarstw ekologicznych. Z kolei wśród czynników negatywnie oddziałujących na zrównoważenie sektora rolnego znalazły się: malejący areał użytków rolnych, regres w pogłowiu zwierząt gospodarskich, zbyt małe zużycie kwalifikowanego materiału siewnego oraz wciąż wysoki udział zbóż w strukturze zasiewów.
Podstawowym celem pracy jest analiza zmian struktury obszarowej rolnictwa w Polsce i w przekroju województw w latach 2002-2010. Dla zrealizowania postawionego celu wykorzystano wyniki Powszechnego Spisu Rolnego przeprowadzonego w 2010 roku. Z przeprowadzonych badań wynika, że w latach 2002-2010 zaszły w Polsce istotne zmia­ny w strukturze obszarowej gospodarstw, w tym czasie ubyło 655 tysięcy (22,3%) gospo­darstw ogółem. Zmniejszeniu uległa liczba gospodarstw rolnych do 30 hektarów. Przyrost gospodarstw wystąpił dopiero w grupach obszarowych powyżej 30 ha UR. Zmiany w struk­turze użytkowania ziemi są zbieżne ze zmianami w strukturze obszarowej gospodarstw. Na­stąpił bardzo znaczący ubytek ziemi użytkowanej w gospodarstwach najmniejszych. Przyrost użytkowania ziemi wystąpił dopiero w gospodarstwach większych niż 30 ha UR. W roku 2010 tylko 4% gospodarstw o powierzchni powyżej 30 hektarów użytkowało prawie 39% zasobów ziemi, a zaledwie 0,44% gospodarstw powyżej 100 ha, użytkowało około 23% gruntów. W dalszym ciągu zachowany został dotychczasowy rozkład przestrzenny go­spodarstw zarówno pod względem struktury gospodarstw rolnych oraz struktury użyt­kowania ziemi według grup obszarowych. W Polsce północnej, zachodniej i środkowo - zachodniej dominują gospodarstwa większe, które użytkują ponad 50 % ziemi. Z kolei w Polsce południowej i południowo - wschodniej większy jest udział gospodarstw ma­łych, które użytkują większość gruntów.
W pracy badano użytkowanie gruntów z produkcją ogrodniczą w Polsce w 2002 i 2010 roku. Analizowano areał upraw, liczbę gospodarstw, średnią powierzchnię uprawy i strukturę obszarową w poszczególnych działach ogrodnictwa oraz strukturę użytkowania gruntów. Badania wykazały wzrost udziału ogrodnictwa w powierzchni użytków rolnych, a w samej powierzchni z produkcją ogrodniczą umocnienie się czołowej pozycji sadownictwa i wzrost udziału kwiaciarstwa, natomiast spadek udziału warzywnictwa. We wszystkich działach wzrósł średni areał upraw, ale produkcja ogrodnicza w dalszym ciągu jest bardzo rozdrobniona. Aż 68-88% upraw w gruncie ma poniżej 1 ha, a 64-70% upraw pod osłonami poniżej 0,3 ha.
Teoria ekonomii łączy wzrost wynagrodzenia czynników wytwórczych z poprawą produktywności. W przypadku współczesnego rolnictwa europejskiego wśród czynników dochodotwórczych istotną pozycję zajmują transfery bezpośrednie. Transfery te są jednym z podstawowych instrumentów polityki rolnej i służą realizacji celów społecznych. W przeprowadzonym badaniu poddano zmiany produktywności rolnictwa krajów unijnych i roli transferów bezpośrednich w tworzeniu dochodu rolniczego. W szczególności przeanalizowano związki między poziomem wsparcia bezpośredniego a wzrostem produktywności w kontekście programowania polityki wzrostu rolnictwa.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.