Występujący na terenie województwa łódzkiego rezerwat przyrody Spała został utworzony w 1958 roku na powierzchni 55,89 ha w celu zachowania ze względów naukowych i dydaktycznych, położonego nad Pilicą, fragmentu lasu mieszanego o charakterze naturalnym z udziałem jodły, występującej w pobliżu granicy zasięgu (Zarządzenie 1958). Celem niniejszej pracy jest diagnoza siedliskowa obszaru wspomnianego rezerwatu, weryfikacja przyjętych celów jego ochrony oraz rozpoznanie zagrożeń i zaplanowanie działań ochronnych. W rezerwacie dominują trzy potencjalne zespoły grądu subkontynentalnego: Tilio-Carpinetum stachyetosum, Tilio-Carpinetum calamagrostietosum i Tilio-Carpinetum typicum. Na pozostałej powierzchni występuje niżowy łęg jesionowoolszowy Fraxino-Alnetum typicum. Przy czym, głównym powodem powstania rezerwatu była ochrona starodrzewu dębowo-sosnowego, którego wiek obecnie dochodzi już nawet do 260 lat. Określony w trakcie tworzenia rezerwatu cel ochrony jest tylko częściowo aktualny. Dalsza ochrona jodły bowiem, której przyczyną wydzielania się z drzewostanów jest nieodpowiednie dla tego gatunku siedlisko grądowe, wydaje się bezcelowa. W ramach ochrony czynnej należałoby obecnie podjąć starania kładące główny nacisk na zachowanie lasu mieszanego na wspomnianym siedlisku.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.