Życie kulturalne wsi w zakresie uczestnictwa w imprezach publicznych w latach 1992- 1996 było niezwykle skromne. Na wsi brakuje placówek kulturalnych - świetlic, domów kultury, a także zespołów folklorystycznych i klubów sportowych. Ubytek tych placówek w okresie objętym obserwacją najbardziej dotknął świetlice i biblioteki. Na obszarach wiejskich ubywa także szkół podstawowych, a działalność kulturalna tradycyjnie w terenie rozwijana przez te placówki z powodu niedostatku środków finansowych jest coraz skromniejsza. Słaba jest także działalność świetlic, domów kultury, bibliotek, KGW, OSP, ODR i innych organizacji, które wcześniej łączyły swoją działalność statutową z szerzej rozumianą kulturą i rozrywką. Wśród 73 badanych wsi brak świetlicy jako istotnego utrudnienia działalności kulturalnej wskazało 63% respondentów, domu kultury - 82%, zespołu sportowego - 87% i zespołu folklorystycznego - aż 95%. Jest charakterystyczne to, że na wsi w ostatnich latach coraz bardziej parafie są postrzegane jako ośrodki kultury (97% badanych wiedziało o ich działalności kulturalnej), natomiast rola szkoły - mimo że wciąż wysoka - w świadomości 31% respondentów (zwykle osób starszych wiekiem lub bezdzietnych) była oceniana jak placówka kulturalna, o działalności której nic nie wiedzieli. W ankiecie działalność wiejskich placówek kultury została głównie oceniona jako „średnia", ocen „bardzo dobrych" i „dobrych" oraz ocen negatywnych było relatywnie mało (do 9%). W rozkładzie przestrzennym wyraźnie lepiej wypadły oceny kultury wiejskiej na obszarach środkowej i południowo-wschodniej Polski. Jest to sprawa tradycji, a także skromniejszych oczekiwań w tym zakresie wynikających z niższego niż przeciętnie w kraju poziomu wykształcenia badanych, ich wieku (znaczny odsetek osób starszych) i tradycji. Różnice w aktywności kulturalnej mężczyzn i kobiet były skromne, gdyż w większości imprez uczestniczyło oboje małżonków. Kobiety jako grupa okazały się nieco aktywniejszej kulturalnie, szczególnie w wycieczkach i pielgrzymkach. Kultura wiejska w opiniach respondentów zmienia charakter oraz formy i jest coraz częściej realizowana we własnym domu (telewizor, radio, video, magnetofon, komputer) lub w środowisku pozawiejskim. Tradycyjne formy rozrywki realizowane przez miejscowe placówki kultury tracą na atrakcyjności w porównaniu z sytuacją, jaka pod tym względem występowała na początku lat dziewięćdziesiątych.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.