Na rynku żywnościowym coraz częściej pojawiają się różne środki słodzące. Najczęściej stosowaną naturalną substancją słodzącą jest taumatyna (E 957), która została wyizolowana z owoców katemfe Thaumatococcus daniellii. Jest doskonałą naturalną alternatywą dla cukru oraz sztucznych środków słodzących. Jest też jedyną substancją intensywnie słodzącą dopuszczoną w Polsce, która nie wymaga ustalenia poziomu tolerancji oraz dla której nie ma określonego ADI (acceptable daily intake). Jest substancją 2000–3000 razy słodszą od sacharozy. Celem podjętej pracy było scharakteryzowanie taumatyny, a szczególnie omówienie jej cennych właściwości i zastosowania. Publikacja ta jest pracą przeglądową.
W artykule opisano koncepcje narzędzi wspomagających zakładowe programy bezpieczeństwa żywności, których podstawę stanowi odpowiedni poziom ochrony (ALOP) związany z celami zdrowia publicznego. W działaniach przedsiębiorców sektora żywnościowego należy uwzględnić narzędzia operacyjne związane z zagrożeniem bezpieczeństwa żywności w chwili jej konsumpcji (cel bezpieczeństwa żywności - FSO) oraz na etapach wcześniejszych (cel operacyjny - PO), które umożliwią realizację zaplanowanego ALOP Osiągnięcie FSO i PO jest ułatwione, jeśli zdefiniuje się kryterium operacyjne/skutecznościowe (PC), które identyfikuje środki kontroli lub nadzoru niezbędne do zastosowania wymaganej zmiany w poziomie zagrożenia. PC powinno być natomiast powiązane z kryteriami procesu PrC, które wskazują konkretne parametry środków kontroli/nadzoru, niezbędnych do uzyskania właściwej skuteczności PC. Uzupełnieniem zestawu narzędzi wspomagających wdrażanie zakładowych programów bezpieczeństwa żywności jest kryterium mikrobiologiczne (MC) ułatwiające walidację i weryfikację wprowadzanego systemu.