U 118 pracowników dołowych kopalni miedzi (operatorzy, dozór, pomocnicy, elektrycy) zmierzono przy pomocy miernika MWE-1 wielkość wydatku energetycznego przed pracą, po kilku godzinach pracy, w czasie pobytu w klimatyzowanej kabinie wypoczynkowej i po pracy. Wykazano podobny kierunek i wielkość zmian wydatku u wszystkich badanych grup pracowników w poszczególnych pomiarach oraz zależność wydatku energetycznego od warunków środowiska pracy.
Wyniki przeprowadzonych badań wykazały, że skażenie gleb Cu i Pb, jak też podwyższone zawartości tych metali, występowały głównie w rejonach będących pod wpływem oddziaływania emisji pyłów metalonośnych. Najgroźniejszymi źródłami tych zanieczyszczeń na terenach górniczych kopalń rud miedzi są rejony Szybów Głównych Zakładów Górniczych „Polkowice”, „Rudna” i „Lubin”, a w dalszej kolejności rejony kopalń gdzie występują szyby wydechowe oraz zbiornik odpadów flotacyjnych „Żelazny Most”. Podwyższone zawartości As występowały prawie na całym terenie badań, zarówno na obszarach będących pod wpływem oddziaływania zakładów przemysłowych, jak również na obszarach położonych poza ich zasięgami.