Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 31

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  klarownosc
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1

Ocena przydatności wybranych metod oznaczania klarowności zagęszczonych soków jabłkowych

100%
Bekas W., Jarczyk A., Wzorek W.
Przemysł Fermentacyjny i Owocowo-Warzywny
|
1990
|
tom 34
|
nr 10
2

Adsorpcja polifenoli w procesie klarowania moszczow, win oraz napojow winopodobnych za pomoca wybranych bentonitow

63%
Pogorzelski E., Czyzowska A.
Przemysł Fermentacyjny i Owocowo-Warzywny
|
2000
|
tom 44
|
nr 05
29-31
Badano stopień adsorpcji polifenoli w procesie klarowania moszczów, win i napojów winopodobnych za pomocą wybranych bentonitów. Do badań użyto: moszcz jabłkowy, wino z moszczu jabłkowego i napoje winopodobne otrzymane z moszczu z udziałem brzeczki piwnej. Do klarowania użyto preparatów bentonitowych: CLARIT BW 100, CLARIT BW 125 i VOLCLAY KWK. Napoje winopodobne przed klarowaniem poddano próbom na stabilność koloidalną. Po ogrzaniu do temp. 80°C wszystkie produkty zmętniały i pozostały mętne do wyjęcia z chłodziarki w temp. -3°C po 24 h. Zastosowanie bentonitów okazało się więc uzasadnione. Skuteczność preparatów bentonitowych porównano w próbach wstępnych. Najskuteczniejszym preparatem okazał się CLARIT BW 125 (proszek) i ten preparat posłużył do wykonania dalszych prób. Ustalono dawkę tego preparatu do poszczególnych badanych produktów. Jego dawka wyniosła: do moszczu z żelatyną 0,09 g/100 ml, do moszczu bez żelatyny 0,11 g/100 ml i do napojów winopodobnych 0,20 g/ml. Stopień adsorpcji polifenoli przez CLARIT BW 125 wyniósł: 18% dla wina jabłkowego, 47% dla moszczu jabłkowego i 31-45% dla napojów winopodobnych. Stwierdzono też, że udział brzeczki piwnej w nastawie powoduje zmniejszenie zawartości polifenoli w finalnym wyrobie.
3

Przyszlosc nalezy do filtracji membranowej

63%
Plocharski W.
Przemysł Fermentacyjny i Owocowo-Warzywny
|
1995
|
tom 39
|
nr 04
17-19
W artykule omówiono zalety techniki filtracji membranowej w produkcji soków owocowych w porównaniu z tradycyjnymi metodami klarowania i filtracji. Podkreślono szczególnie korzyści wynikające z uproszczenia procesu technologicznego i ograniczenia wyposażenia technicznego oraz oszczędności zużycia materiałów pomocniczych, ograniczenia strat soku i poprawy jego jakości i stabilności.
4

Klarowanie piwa - teoria i praktyka technologii srodkow klarujacych. Cz.II. Praktyka

63%
Lenart K.
Przemysł Fermentacyjny i Owocowo-Warzywny
|
1997
|
tom 41
|
nr 02
12-16
Artykuł ten omawia środki klarujące, które piwowarzy stosują w praktyce przy klarowaniu brzeczki i młodego piwa w browarze. Środki klarujące w kotle warzelnym (karagen) są stosowane do klarowania brzeczki. Karuk (kolagen) jest stosowany do klarowania młodego piwa przed filtracją. O ile to niezbędne, pomocnicze środki mogą być stosowane do klarowania ,,trudnych" piw. Celem technologii klarowania jest sklarowanie piwa poprzez usunięcie cząstek tworzących zmętnienie. Technologię środków klarujących używa się w świecie szeroko w celu osiągnięcia lepszej przejrzystości po filtracji dającej w efekcie lepszą klarowność piwa w butelce, puszce lub w kegach. Łączne użycie zarówno środków klarujących w warzelni (karagen) i karuku (kolagen) w procesie produkcji piwa poprawia także wynik filtracji i stabilności koloidalnej piwa, tak więc poprawia ogólną jakość piwa przy jednoczesnym obniżeniu kosztu wymrażania i filtracji.
5

Doswiadczenia z czasteczkowa filtracja typu filtr TRAP w Browarze Okocim

63%
Radzieciak B.
Przemysł Fermentacyjny i Owocowo-Warzywny
|
1996
|
tom 40
|
nr 10
14
6

Klarowanie piwa - teoria i praktyka technologii srodkow klarujacych. Cz.I.Teoria

63%
Lenart K.
Przemysł Fermentacyjny i Owocowo-Warzywny
|
1996
|
tom 40
|
nr 12
15-18
Artykuł ten omawia teorie klarowania brzeczki i młodego piwa w procesie produkcji piwa. Stosowane do klarowania brzeczki środki klarujące dodaje się do kotła warzelnego. Do klarowania młodego piwa przed jego filtracją, o ile to niezbędne, używa się karuku i pomocniczych środków klarujących. Celem technologii klarowania jest sklarowanie piwa poprzez usunięcie cząstek tworzących zmętnienie. Technologii klarowania używa się w świecie szeroko w celu osiągnięcia lepszej przejrzystości po filtracji dającej w efekcie lepszą klarowność piwa w butelce, puszce lub beczce. Łączne użycie zarówno miedzianych środków klarujących jak karuku w procesie warzenia piwa poprawia także wynik filtracji i stabilności koloidalnej piwa, tak więc poprawia ogólną jakość piwa przy jednoczesnym obniżeniu kosztu wymrażania i filtracji.
7

Konferencja - 35 Miedzynarodowy Tydzien Sokow Owocowych [ 1 ]

51%
Markowski J., Plocharski W.
Przemysł Fermentacyjny i Owocowo-Warzywny
|
1995
|
tom 39
|
nr 10
24-25
8

Klarowanie piwa. Cz.3. Korzysci produkcyjne i ekonomiczne oraz zalety technologii srodkow klarujacych rozwiazujace rozne praktyczne problemy

51%
Lenart K.
Przemysł Fermentacyjny i Owocowo-Warzywny
|
1997
|
tom 41
|
nr 05
21-23
W artykule omówiono kilka czynników, które mogą być związane z przyczynami trudności w klarowaniu piwa. Dodatkowo opisano, jak użycie środków klarujących jako części standardowego procesu produkcji piwa może zredukować całkowite koszty produkcji i poprawić wydajność procesu podczas zimnego kondycjonowania i filtracji. Środki klarujące w kotle warzelnym (karagen) stosuje się do klarowania brzeczki. Karuk (kolagen) jest stosowany do klarowania młodego piwa przed filtracją. O ile jest to niezbędne, pomocnicze środki mogą być stosowane do klarowania trudnych piw. Celem technologii środków klarujących jest sklarowanie piwa przez usunięcie cząstek powodujących zmętnienie. Technologię klarowania stosuje się szeroko w świecie w celu zwiększenia szybkości klarowania piwa podczas leżakowania i uzyskać klarowniejsze piwo po filtracji, dającej w efekcie lepszą klarowność piwa w butelce, puszce lub kegu. Łączne użycie w procesie warzenia piwa zarówno środków klarujących w kotle warzelnym, jak i karuku, poprawia także wynik filtracji i stabilność koloidalną piwa, a więc poprawia ogólną jakość piwa, przy jednoczesnym obniżeniu kosztu zimnego kondycjonowania i filtracji.
9

Charakterystyka wybranych rynkowych oliw z oliwek pod wzgledem jakosci w swietle praw Unii Europejskiej i Polski

51%
Matuszewska M., Wroniak M., Obiedzinski M. W., Krygier K.
Tłuszcze Jadalne
|
2000
|
tom 35
|
nr 3-4
77-90
10

Nowa metoda oceny sensorycznej piwa [1]

51%
Baranowski K.
Przemysł Fermentacyjny i Owocowo-Warzywny
|
2000
|
tom 44
|
nr 10
14-16
W związku z koniecznością przystosowania Polskich Norm obowiązujących w krajowym przemyśle piwowarskim do norm stosowanych w krajach Unii Europejskiej, Komisja Normalizacyjna ds. Piwowarstwa opracowała w latach 1998-1999 w formie arkuszy, nową Polską Normę: Piwo. Metody badań. W artykule scharakteryzowano jeden z bardzo ważnych arkuszy tej normy pt. „Ocena sensoryczna ", zawierający opis nowej metody oceny sensorycznej piwa oraz wymagania ogólne i szczegółowe dla osób oceniających jakość piwa, a także metodę szkolenia ich w zakresie rozpoznawania w piwie wad zapachowych i smakowych. Nowa metoda oceny sensorycznej piwa opiera się na sześciopunktowej skali i obejmuje takie parametry jakościowe, jak: zapach, smak, smakowitość, nasycenie i goryczka. Nie obejmuje natomiast parametrów piwa do tej pory ocenianych przez degustatorów, jak klarowność, barwa i pienistość. Nowa metoda (w przeciwieństwie do metody obecnie stosowanej) wymusza na osobach przeprowadzających ocenę sensoryczną opis rodzaju i intensywności wad oraz uwzględnia liczbową zależność między ilością i intensywnością tych wad rozpoznawanych w ocenianym piwie a przyznawaną mu oceną punktową za smak i zapach. Tym samym bardziej dyscyplinuje osoby przeprowadzające taką ocenę.
11

Mozliwosc wykorzystania kukurydzy w polskim przemysle piwowarskim

51%
Pawlikowska-Mandziak M. B.
Przegląd Zbożowo-Młynarski
|
1997
|
tom 41
|
nr 05
7-8
12

Proba zastosowania chitozanu w formie rozpuszczonej do stabilizacji win

51%
Wzorek W., Bonin S., Basiak A.
Żywność Nauka Technologia Jakość
|
2005
|
tom 12
|
nr 1
108-120
Celem pracy było zbadanie możliwości zastosowania chitozanu w formie rozpuszczonej do stabilizacji win oraz określenie wpływu zastosowanych metod na skład tych napojów. W doświadczeniu użyto win pochodzących z jednego z polskich zakładów winiarskich: białe (jabłkowe) i czerwone (aroniowe). Do klarowania stosowano chitozan niskolepki i chitozan w postaci preparatu Profloc (firmy Begerow) oraz w celu porównawczym żelatynę, która jest stosowana powszechnie w winiarstwie. Związki te stosowano w kombinacji z bentonitem i zolem kwasu krzemowego. We wszystkich metodach dobór dawek substancji klarujących ustalano na podstawie klarowań próbnych. Przeprowadzono 3 serie doświadczeń. Stosowane środki spowodowały w badanych winach zmniejszenie zawartości: związków fenolowych, alkoholu oraz azotu ogółem, niewielki wzrost pH i spadek kwasowości ogólnej, a także niewielkie zmiany zawartości pierwiastków. Nie zaobserwowano istotnych różnic w zawartości ekstraktu ogólnego, ilości i alkaliczności popiołu oraz ocenie sensorycznej. Stwierdzono, że rozpuszczony chitozan w kombinacji z bentonitem oraz zolem kwasu krzemowego może zastąpić żelatynę jako środek klarujący. Przeprowadzenie stabilizacji jest jednak utrudnione, ponieważ konieczny jest dobór dawek oddzielnie dla każdego zbiornika.
13

Wplyw stosowania wybranych srodkow klarujacych na cechy jakosciowe zageszczonego soku jablkowego

51%
Borowiec S.
Przemysł Fermentacyjny i Owocowo-Warzywny
|
1996
|
tom 40
|
nr 04
24
W artykule przedstawiono badania porównawcze klarowania soku jabłkowego przy zastosowaniu środków tradycyjnych i naturalnych polimerów (chitozan i chityna). Dokonano oceny wpływu zastosowanych substancji na wybrane cechy jakościowe oraz sensoryczne, a także określono warunki stosowania chityny i chitozanu w technologii otrzymywania zagęszczonego soku jabłkowego.
14

Ocena jakosci cukru bialego wedlug wymagan Unii Europejskiej

51%
Lisik K.
Gazeta Cukrownicza
|
1996
|
tom 104
|
nr 12
223-225
15

Harmonia smaku i aromatu

51%
Nowicka J.
Przegląd Gastronomiczny
|
2005
|
tom 59
|
nr 05
37
16

Enzymy - specjalne zastosowanie w produkcji sokow

51%
Haubrich H., Hasselbeck G.
Przemysł Fermentacyjny i Owocowo-Warzywny
|
1997
|
tom 41
|
nr 08
40-42
17

Tluszcze w gastronomii [1]

51%
Krygier K.
Przegląd Gastronomiczny
|
1996
|
tom 50
|
nr 06
3
18

Sensoryczna analiza piwa. Wady bukietu piwa

51%
Kadzielski F.
Przemysł Fermentacyjny i Owocowo-Warzywny
|
1996
|
tom 40
|
nr 04
10-12
Autor omówił składniki bukietu piwa, obowiązujące standardy bukietu, a także metody jego oceny. Szczegółowo przedstawiono profilowanie bukietu piwa.
19

Sensoryczna ocena piwa

51%
Brudzynski A.
Przemysł Fermentacyjny i Owocowo-Warzywny
|
1997
|
tom 41
|
nr 10
23-26
Autor przedstawił różne metody ocen sensorycznych oraz najwcześniejsze prace z zakresu sensoryki. Omówił też selekcję i szkolenie członków zespołu ekspertów-degustatorów.
20

Wplyw niektorych parametrow fizykochemicznych na stabilnosc spirytusu sliwkowego

51%
Nielepkowicz-Charczuk A., Kaluzka S.
Przemysł Fermentacyjny i Owocowo-Warzywny
|
1995
|
tom 39
|
nr 10
17-19
W artykule przedstawiono próby ustalenia przyczyn powstawania zmętnień i osadów w napojach alkoholowych. Badano wpływ temperatury, pH i związków mineralnych na klarowność spirytusu śliwkowego.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.