Z kiełków rzodkiewki odmiany Lucynka wyekstrahowano związki fenolowe, stosując 50% aceton i 50% metanol. Nie stwierdzono wpływu rozpuszczalnika zastosowanego do ekstrakcji na zawartość związków fenolowych ogółem. Skuteczniejszym rozpuszczalnikiem do ekstrakcji flawonoidów okazał się 50% metanol, natomiast stosując 50% aceton wyekstrahowano więcej fenolokwasów. Ekstrakty w kiełków rzodkiewki wykazywały znaczącą aktywność przeciwrodnikową (54,33% w przypadku ekstraktu acetonowego i 56,08% w przypadku ekstraktu metanolowego), jednak była ona znacznie niższa od aktywności syntetycznych przeciwutleniaczy. Badane próby skutecznie neutralizowały H2O2, przy czym wyższą aktywnością (59,48%) charakteryzował się ekstrakt metanolowy niż acetonowy (53,84%). Ekstrakt acetonowy wykazywał wyższą zdolność do chelatowania jonów Fe(II) niż ekstrakt metanolowy (odpowiednio 45,33 i 32,24%). W obu przypadkach aktywność badanych prób była zdecydowanie wyższa niż aktywność przeciwutleniaczy syntetycznych.
W produkcji kiełków konsumpcyjnych rzodkiewki zastosowano odkażanie nasion wodnym roztworem ClO2. Zbadano szybkość rozkładu ClO2 w 10% zawiesinie nasion. Sprawdzono kiełkowanie nasion na bibule nasączonej ClO2 w szerokim zakresie stężeń początkowych od 1 do 1 000 ppm w czasie do 6 dni. Dla stężeń powyżej 10 ppm zaobserwowano powstawanie siewek nienormalnych. Zbadano odporność nasion na obróbkę w roztworach ClO2 w czasie 1 godziny i 6 godzin w zakresie stężeń od 50 do 1 000 ppm. Nasiona wykazują odporność na działanie ClO2 o stężeniu od 50 do 500 ppm w czasie 1 godz. Sprawdzono dwa sposoby produkcji kiełków rzodkiewki: odkażanie nasion w czasie 1 godz. w roztworze o stężeniu 200 ppm i następnie kiełkowanie w wodzie oraz kiełkowanie nasion w roztworze o zawartości 5 ppm ClO2.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.