Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 17

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  jony miedzi
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Antocyjany są związkami biologicznie aktywnymi, między innymi ze względu na swoje właściwości kompleksotwórcze. Zbadano oddziaływanie jonów Cu(II) ze związkami antocyjanowymi zawartymi w ekstraktach z owoców aronii. Przeprowadzono również badania w układzie modelowym z cyjanidyno-3-glukozydem, jednym z najbardziej rozpowszechnionych glikozydów cyjanidyny występującym w wielu owocach jagodowych. Badania prowadzono w środowisku wodnym w zakresie pH 2÷5. Do badań stosowano metody spektroskopii absorpcyjnej i fluorescencyjnej. Ekstrakty z owoców aronii analizowano metodą HPLC. Na podstawie badań spektroskopowych i chromatograficznych stwierdzono, że glikozydy cyjanidyny tworzą kompleksy z jonami Cu(II) w odpowiednich warunkach fizykochemicznych. Proces kompleksowania antocyjanów zawartych w ekstraktach z owoców aronii z jonami Cu(II) przebiega podobnie jak dla cyjanidyno-3-glukozydu w środowisku wodnym o pH 5.
This study examined the courses of sorption and of leaching with water of the heavy metal cations Ni²⁺ , Cu²⁺, Zn²⁺, and Cr³⁺ in three mineral soils (two lessive soils derived from weakly loamy sand and from loess and brown soil derived from heavy loam) under different oxygen conditions. ODR and Eh were measured as indices of soil oxygenation. It was found that soil redox equilibrium conditioned the changes of sorption magnitude of all the heavy metal cations studied.
Celem pracy była ocena przydatności najpopularniejszych, handlowych spożywczych skrobi modyfikowanych jako nośników składników mineralnych. Badaniom poddano spożywcze skrobie modyfikowane różniące się zarówno sposobem modyfikacji, jak i stopniem podstawienia. Proces adsorpcji jonów miedziowych prowadzony był z roztworu soli w zawiesinie skrobiowej poniżej temperatury kleikowania. W badanych skrobiach oznaczano zawartość miedzi metodą AAS, określano przebieg kleikowania przy użyciu wiskografu Brabendera, a także zmiany barwy poprzez jej pomiar w systemach CIE Yxy oraz L*a*b*. Badano strukturę krystaliczną metodą dyfrakcji promieni Roentgena oraz określano sposób wiązania jonów miedziowych metodą EPR. Stwierdzono, że skrobie modyfikowane efektywnie adsorbują jony miedzi i mogą być stosowane jako nośniki składników mineralnych w procesach wzbogacania żywności, przy czym: hydrofilowy bądź hydrofobowy charakter grup modyfikujących wpływa na proces adsorpcji; obecność polarnych grup karboksylowych poprawia efektywność adsorpcji, natomiast wprowadzenie niepolarnych grup acetylowych zmniejsza jej wydajność. Jony miedzi są rozproszone równomiernie w całej próbie i nie występują pozostałości soli użytej do adsorpcji. Obecność zaadsorbowanych jonów miedziowych nie wpływa na typ struktury krystalicznej skrobi modyfikowanych. Wzbogacanie jonami miedzi nieznacznie zmienia barwę powstałych preparatów oraz modyfikuje w niewielkim stopniu ich właściwości reologiczne. Niewielkie zmiany we właściwościach użytkowych pozwalają na rekomendację wszystkich badanych preparatów jako nośników składników mineralnych w żywności.
Przeprowadzono badania nad wpływem jonów metali (Cu2+, Mn2+) na zwiększenie zawartości furonokumaryn (bergapten, ksantotoksyna, imperatoryna) w gatunkach roślin zawierających znaczne ilości tych związków (Ruta graveolens L. i Pastinaca sativa L.). W doświadczeniach wazonowych siewki ruty podlewano roztworem CuSO4 o stężeniu 2,3 g/l w ilości 100 ml na wazon, zaś siewki pasternaku przetrzymywano w roztworze soli miedzi o tym samym stężeniu oraz w roztworze soli miedzi (1,7 g/l CuSO4) i manganu (1 g/l MnCl2) zmieszanych w stosunku 1:1. Stwierdzono wzrost zawartości głównie ksantotoksyny w roślinach poddawanych oddziaływaniu (stresu) jonów metali (Cu2+), zarówno we wnętrzu, jak i na powierzchni organów (liście, korzenie) obu badanych gatunków. Dodatek jonów manganu wpływał osłaniająco, nie wywołując znacznych zmian koncentracji badanych furanokumaryn w siewkach pasternaku. Badania wykazały po raz pierwszy zjawisko wydzielania furanokumaryn na powierzchnię organów podziemnych (korzenie).
Celem pracy było określenie możliwości wiązania jonów wybranych metali (Cu2+ , Cd2+ , Pb2+ i Zn2+ )z roztworów wodnych przez frakcje zawarte w wytłokach z owoców aronii, gruszek, jabłek i dzikiej róży. Zbadano, w jakim stopniu analizowane frakcje wytłoków (polifenole, pektyny, hemicelulozy, celulozy i ligniny) wiążą jony poszczególnych metali ciężkich. W tym celu pozbawiono wytłoki kolejnych frakcji, a następnie poddano te wytłoki działaniu roztworów metali o stężeniach w zakresie od 4 do 10 g Me/m3. Stężenia jonów metali w roztworze wyjściowym oraz po 30 minutach kontaktu z wytłokami badano w temperaturze pokojowej przy pH w zakresie od 6,2 do 7,0. Następnie uzyskane wyniki przeliczano na 100 g frakcji. Pektyny były frakcją wiążącą największe ilości jonów miedzi, kadmu i cynku, natomiast polifenole wiązały najwięcej jonów ołowiu, wykazując równocześnie odmienne właściwości w porównaniu z pozostałymi frakcjami. Polifenole zawarte w wytłokach z aronii wiązały wszystkie badane jony, natomiast uzyskane z pozostałych wytłoków - jedynie jony ołowiu. Najgorzej wiążącą frakcją uzyskaną z wytłoków były ligniny. Frakcja celulozy była najbardziej zróżnicowana, wiązała jony metali w różnym stopniu, w zależności od tego, z jakiego rodzaju wytłoków była uzyskana. Otrzymane wyniki mogą być przydatne w komponowaniu mieszanek z wytłoków do usuwania jonów metali z roztworów wodnych.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.