Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 15

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  jony kadmu
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Wplyw jonow chromu i kadmu na wzrost wybranych grzybow glebowych

100%
Michalcewicz W., Swiatly E.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2004
|
tom 501
305-311
W warunkach laboratoryjnych oznaczono wpływ soli chromu i kadmu w stężeniach 5,0 mmol·dm⁻³, 0,5 mmol·dm⁻³ i 0,05 mmol·dm⁻³ oraz ich interakcji na wzrost grzybów glebowych. Wyniki badań dowodzą, że grzyby oznaczały się zróżnicowaną reakcją na jony metali ciężkich. Ich działanie istotnie zależało od gatunku grzyba, rodzaju związku i jego stężenia. Spośród dwóch badanych związków mniej toksyczny w odniesieniu do większości badanych grzybów okazał się K₂Cr₂O₇, ale zastosowany tylko w stężeniu 0,05 mmol·dm⁻³. Działanie jednoczesne dwóch badanych metali ciężkich na wzrost grzybów glebowych było bardziej toksyczne niż związków zastosowanych pojedynczo.
2
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

The influence of oxygen conditions on sorption of Pb²⁺, Co²⁺, and Cd²⁺ cations in mineral soils

84%
Gaszczyk R., Jackowska I.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
1992
|
tom 398
43-46
The course and range of sorption and leaching with water of cations Pb²⁺, Co²⁺, and Cd²⁺ in mineral soils (sandy, loessial and loamy) were studied under different oxygen conditions. It was found that in the state of oxygen deficiency only the sandy soil responded with an increased sorptive capacity in relation to the investigated cations.
3

Wplyw jonow kadmu [II] na aktywnosc przeciwrodnikowa kwercetyny

84%
Wybieralska K.
Towaroznawcze Problemy Jakości. Polskie Towarzystwo Towaroznawcze
|
2006
|
nr 2
84-91
4

Zdolnosci wiazania jonow kadmu przez zloze immobilizowanych komorek drozdzy piwowarskich

84%
Bednarski W., Tomasik J., Markiewicz K.
Przemysł Fermentacyjny i Owocowo-Warzywny
|
2000
|
tom 44
|
nr 05
16-18
Zwiększa się zainteresowanie wykorzystaniem biomasy mikroorganizmów jako biosorbentów do usuwania jonów metali ciężkich z wody lub ścieków. Niniejsza praca miała na celu opracowanie i ocenę skuteczności metody wiązania jonów kadmu przez złoże drożdży piwowarskich immobilizowanych na rozdrobnionym drewnie. Biosorbent otrzymano z odpadowej gęstwy drożdży z browaru, którą po odwirowaniu wymieszano z rozdrobnioną masą drzewną w stosunku 10:1. Po obróbce preparatu i granulacji napełniono nim kolumny szklane o średnicy 30 mm. Wysokość złoża ustalono na 150 mm oraz na 300 mm. Złoże przemywano najpierw wodą dejonizowaną, a następnie roztworami azotanu kadmu o różnych stężeniach. Koncentrację kadmu Cd+2 w roztworach zasilających kolumnę oraz w wyciekach z kolumny oznaczano metodą pomiaru absorpcji atomowej przy zastosowaniu spektrofotometru PAY UNICAM 939/959. Dla porównania wykonano też próby sorpcji jonów kadmu przez biomasę odpadowych drożdży piwowarskich utrwalonych metodą pasteryzacji oraz metodą suszenia rozpyłowego. W wyniku badań stwierdzono, że immobilizowane komórki drożdży piwowarskich wykazują bardzo dobre własności sorpcyjne, zwłaszcza po przemyciu złoża wodą dejonizowaną (spadek stężenia jonów kadmu w roztworze z 3 do 0,005 µ/cm3). Jest to lepszy wynik niż przy bezpośrednim stosowaniu preparatów drożdży utrwalanych w drodze pasteryzacji lub suszenia (sorpcja jonów do 80%). Badania wykazały więc dużą przydatność tej metody w oczyszczaniu wody i ścieków ze szkodliwych dla zdrowia jonów Cd+2. Opracowano metodę immobilizacji komórek drożdży piwowarskich na rozdrobnionym drewnie. Uzyskany preparat zastosowano jako biosorbent do usuwania jonów kadmu z roztworów o stężeniu od 0,5 do 5 µg/cm3. Stwierdzono, że sorpcję jonów metali można prowadzić systemem ciągłym. Skuteczność sorpcji zależy od objętości złoża, a przede wszystkim od proporcji jego wysokości do średnicy kolumny. Metoda ta mogłaby być stosowana do usuwania jonów metali ciężkich np. ze ścieków. Wymaga to jednak dalszych badań w większej skali z uwzględnieniem m. in. rachunku ekonomicznego.
5

Cadmium accumulation ability of Chlorella vulgaris Beij. 1890, strain A-8

67%
Sosak-Swiderska B., Tyrawska D.
Polskie Archiwum Hydrobiologii
|
1994
|
tom 41
|
nr 1
149-159
6
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Wplyw temperatury i stezenia jonow Pt[IV], Cd[II] i Pb[II] na desorpcje jonow cynku [II] w glebach mineralnych

67%
Bojanowska M.
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio E. Agricultura
|
2004
|
tom 59
|
nr 3
1007-1014
7

Charakterystyka procesu sorpcji zieleni malachitowej oraz jonów kadmu, cynku i ołowiu przez odpadowy makuch rzepakowy

67%
Jasinska A., Paraszkiewicz K.
Ochrona Środowiska i Zasobów Naturalnych
|
2011
|
nr 48
8

Wrazliwosc na kadm dwoch linii kalusa Acer pseudoplatanus L. w hodowli in vitro

67%
Pilipowicz M., Filek M., Koscielniak J.
Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej w Krakowie. Sesja Naukowa
|
1997
|
tom 50
379-380
9

Badania nad wykorzystaniem odpadow energetycznych do zatrzymywania jonow cynku i kadmu

67%
Dabrowska L., Ploszaj J., Nowak R.
Inżynieria i Ochrona Środowiska. Politechnika Częstochowska
|
1999
|
tom 02
|
nr 1
41-49
10

Wpływ jonów kadmu na reakcję fotoelektryczną komórek Nitellopsis obtusa

59%
Stolarek J., Kurtyka R., Karcz W., Mroczkowska-Badner E., Malkowski E.
Acta Biologica Silesiana
|
1991
|
tom 17
11

Wplyw konkurencyjnych oddzialywan Cr3plus i Cu2plus z Cd2plus, Co2plus, Ni2plus, Pb2plus lub Zn2plus na wielkosc ich sorpcji oraz desorpcji w glebie

59%
Paszko T.
Roczniki Gleboznawcze
|
2006
|
tom 57
|
nr 3-4
90-96
12
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Wpływ jonów kadmu na pozorną powierzchnię właściwą korzeni jęczmienia (Hordeum vulgare. L)

51%
Hrebelna N., Szatanik-Kloc A., Sokolowska Z.
Acta Agrophysica
|
2008
|
tom 12
|
nr 2[162]
13
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Wiazanie jonow metali przez wybrane frakcje substancji zawartych w wytlokach owocow

51%
Nawirska A., Oszmianski J.
Żywność Nauka Technologia Jakość
|
2001
|
tom 08
|
nr 4
66-77
Celem pracy było określenie możliwości wiązania jonów wybranych metali (Cu2+ , Cd2+ , Pb2+ i Zn2+ )z roztworów wodnych przez frakcje zawarte w wytłokach z owoców aronii, gruszek, jabłek i dzikiej róży. Zbadano, w jakim stopniu analizowane frakcje wytłoków (polifenole, pektyny, hemicelulozy, celulozy i ligniny) wiążą jony poszczególnych metali ciężkich. W tym celu pozbawiono wytłoki kolejnych frakcji, a następnie poddano te wytłoki działaniu roztworów metali o stężeniach w zakresie od 4 do 10 g Me/m3. Stężenia jonów metali w roztworze wyjściowym oraz po 30 minutach kontaktu z wytłokami badano w temperaturze pokojowej przy pH w zakresie od 6,2 do 7,0. Następnie uzyskane wyniki przeliczano na 100 g frakcji. Pektyny były frakcją wiążącą największe ilości jonów miedzi, kadmu i cynku, natomiast polifenole wiązały najwięcej jonów ołowiu, wykazując równocześnie odmienne właściwości w porównaniu z pozostałymi frakcjami. Polifenole zawarte w wytłokach z aronii wiązały wszystkie badane jony, natomiast uzyskane z pozostałych wytłoków - jedynie jony ołowiu. Najgorzej wiążącą frakcją uzyskaną z wytłoków były ligniny. Frakcja celulozy była najbardziej zróżnicowana, wiązała jony metali w różnym stopniu, w zależności od tego, z jakiego rodzaju wytłoków była uzyskana. Otrzymane wyniki mogą być przydatne w komponowaniu mieszanek z wytłoków do usuwania jonów metali z roztworów wodnych.
14

Oddziaływanie selenu na siewki Zea mays L. rosnące na pożywce zawierającej jony kadmu

43%
Pazurkiewicz-Kocot K., Kita A., Adamowska-Mysliwiec M.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2010
|
tom 545
Jednym z ważniejszych czynników określających pobieranie, akumulację i dystrybucję związków mineralnych w tkankach roślinnych jest interakcja pomiędzy jonami pierwiastków oraz oddziaływanie fizjologicznie ważnych substancji. W niniejszej pracy zbadano zależność pomiędzy akumulacją selenu, kadmu i zawartością barwników chlorofilowych w liściach Zea mays L. Zmierzono również produkcję świeżej masy roślin oraz zawartość suchej masy roślinnej i wody w tkankach liści. Doświadczenia przeprowadzono na 7-10-dniowych siewkach kukurydzy (Zea mays L. odmiany K33xF2) hodowanych kolejno w ciemni i na świetle w temperaturze odpowiednio 27°C i 25°C, na pożywce Hoaglanda; pH pożywki było 6,5. Natężenie światła w trakcie hodowli roślin wynosiło w przybliżeniu 450 µmol·m-2·s-1. W badaniach zastosowano SeO2 w stężeniu 10-6 mol·dm-3 oraz CdCl2 w stężeniu 10-3 mol·dm-3 i 10-4 mol·dm-3. Kumulację kadmu w tkankach liści badano przy zastosowaniu metody optycznej spektrometrii emisyjnej z plazmą wzbudzoną indukcyjnie (ICP-OES). Zawartość barwników chlorofilowych w liściach siewek kukurydzy oznaczano przy zastosowaniu spektrofotometru UV-Vis. Uzyskane w pracy wyniki wskazują na istnienie zależności pomiędzy pobieraniem i akumulacją kadmu w liściach kukurydzy i obecnością selenu w środowisku. Jony kadmu w badanych stężeniach obniżają zawartość barwników chlorofilowych (chlorofilu a i b) w liściach kukurydzy. Z kolei chlorek kadmu w stężeniu 10-4 mol·dm-3 praktycznie nie ma wpływu na produkcję świeżej masy oraz na zawartość suchej masy i wody w roślinie, natomiast CdCl2 w stężeniu 10-3 mol·dm-3 obniża produkcję świeżej masy, a także zawartość suchej masy i wody. Dodanie selenu do pożywek zawierających CdCl2 powoduje przyrost produkcji świeżej i suchej masy, zawartości wody oraz zawartości chlorofilu a i b, w porównaniu do roślin poddanych działaniu samego chlorku kadmu.
15

Fitochelatyny - roslinne peptydy wiazace metale ciezkie

43%
Tukendorf A.
Postępy Biochemii
|
1993
|
tom 39
|
nr 1
60-67
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.