Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 89

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 5 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  jezowka purpurowa
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 5 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Obserwacje roślin jeżówki purpurowej (Echinacea purpurea Moench.) prowadzone w latach 1993-1995, w warunkach uprawy polowej, pozwoliły na określenie długości faz kwitnienia i owocowania oraz zapoznanie się z biologią kwitnienia tego gatunku. Prowadzone obserwacje na roślinach pochodzących z wolnego zapylenia oraz z zapylenia sztucznego własnym pyłkiem -wykazały, że jeżówka broni się przed samozapyleniem (przedprątność), ale nie jest samosterylna. Nie obserwowano również zdecydowanie negatywnej reakcji na kojarzenie wsobne.
W latach 1991-1993 w Pracowni Hodowli IRiPZ prowadzono badania nad kolekcją proweniencyjną jeżówki purpurowej, obejmującą 12 obiektów różnego pochodzenia. W trakcie badań dokonano oceny cech morfologicznych oraz wartości gospodarczej roślin w poszczególnych populacjach. Najbardziej przydatne do prowadzenia dalszej hodowli okazały się populacje pochodzące z Besancon, Bonn, Regensburga, Heidelbergu oraz Szegedu.
Badaniom poddano kalus jeżówki purpurowej (Echinacea purpurea (L.) Moench). Przeprowadzone badania fitochemiczne wykazały, że tkanki syntetyzowały kwas cychorynowy, kawowy i chlorogenowy. Suma związków polifenolowych w przeliczeniu na kwas kawowy wynosiła 0,88%. Badania immunologiczne na szczurach za pomocą testu Carbon Clearance wykazały, że wyciąg z kalusa ma działanie immunostymulujące.
Masa świeżych i suchych kłączy zwiększała się istotnie w miarę starzenia się plantacji. Niezależnie od jej wieku, najwyższy plon kłączy uzyskano z plantacji, którą założono z sadzonek wegetatywnych, a najniższy przy siewie nasion wprost do gruntu. Podobne zależności jak przy kłączach obserwowano w wypadku plonu koszyczków kwiatowych. Nie stwierdzono wyraźnej zależności pomiędzy czynnikami doświadczenia a zawartością flawonoidów w koszyczkach kwiatowych. Zawartość kwasów polifenolowych byla nieznacznie wyższa w koszyczkach kwiatowych w porównaniu z kłączami i nie zależała również od czynników doświadczenia.
Dwuletnie doświadczenie wazonowe przeprowadzono na dwu rodzajach materiału glebowego (pylasty i piaszczysty) różnicujących się odczynem i zawartością składników pokarmowych. Na obydwu glebach zastosowano 2 poziomy nawożenia mineralnego (NPK). Każdego roku jesienią przeprowadzano zbiory roślin i oznaczano suchą masę części nadziemnych i podziemnych roślin. Następnie określano w nich zawartość i skład fenolokwasów za pomocą chromatografii cieczowej (HPLC). Próbki ekstraktów oczyszczano metodą ekstrakcji fazy stałej (SPE). Plony biomasy w obydwu latach były istotnie wyższe na zasobniejszym materiale pylastym (o 64% w pierwszym roku i o 71% - w drugim). Na obydwu materiałach glebowych zwiększone nawożenie prowadziło do istotnego wzrostu plonów biomasy. Łączna zawartość fenolokwasów była jednak większa w roślinach rosnących na piaszczystym materiale glebowym. Wpływ nawożenia na tę cechę zależał od materiału glebowego: na piaszczystym zwiększenie nawożenia prowadziło do wzrostu zawartości fenolokwasów (z wyjątkiem korzeni i kłączy w pierwszym roku), zaś na zasobniejszym materiale pylastym omawiana cecha w drugim roku wykazywała tendencje spadkowe. Zawartość podstawowych fenolokwasów (chlorogenowego, kawowego i ferulowego) we wszystkich analizowanych próbkach była proporcjonalna do łącznej zawartości fenolokwasów (63-76% w roślinach jednorocznych i 72-79% w dwuletnich). Inne fenolokwasy, takie jak protokatechinowy, p-kumarynowy i p-hydroksybenzoesowy w obydwu latach występowały w niewielkiej ilości.
W doświadczeniach polowych prowadzonych z jeżówką purpurową badano wpływ sposobów zakładania plantacji, nawożenia mineralnego oraz okresu użytkowania uprawy na jakość i wielkość plonów surowców. Stwierdzono, że optymalnym sposobem zakładania plantacji jest bezpośredni siew nasion do grunta, a najwyższe plony uzyskuje się przy nawożeniu mineralnym: N - 100, P2O5 - 60 i K2O - 100 kg/ha. Jednocześnie wykazano, że uprawę należy prowadzić nie dłużej niż 3 lata.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 5 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.