Na podstawie wyników trzyletniego doświadczenia polowego, w którym badano wpływ czterech poziomów nawożenia azotem (w kg N/ha: 0, 60, 120, 180) na plon i jakość białka trzech odmian jęczmienia ozimego (Goplański, Maron, Dura) stwierdzono, że nawożenie azotem powodowało istotny wzrost zawartości białka ogólnego w ziarnie u wszystkich odmian. Plon białka w całym zakresie badanych dawek na ogół również wzrastał, mimo że dla plonu ziarna optymalną dawką azotu było 120 kg N/ha. Wykazano, że rola nawożenia azotem w kształtowaniu wysokości plonu ziarna oraz zawartości w nim białka była porównywalna z rolą czynników pogodowych. Znaczenie odmiany było mniejsze. Nawożenie azotem w porównaniu z czynnikiem odmianowym wywierało znacznie większy wpływ również na kształtowanie się składu aminokwasowego białka. W miarę wzrostu dawek azotu, wartości wskaźnika aminokwasów egzogennych (EAA-Index) obniżały się, co było następstwem spadku zawartości większości aminokwasów egzogennych w białku ziarna.