Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 15

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  ion concentration
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
This work discusses the influence of the human being on concebtrations and mobility of aeroions in the atmosphere. The performed investigations show that the concentration of anions decreases, in the vicinity of the human, on about 26 - 44%. This is the result of their recombination with charges existing in the human body. In the process of breathing there are no crucial changes to the concentration of ions of both polarisation, while there is a conciderable increase, by several hundred percent, in the number of large ions.
Displacement of fertilizer elements from arable soils to ground and surface waters is discussed. The rate of chemical elements leaching from soils was assessed by measuring their concentrations and outflow in drainage waters, and by measuring ion concentrations and outflow in surface runoff and watercourses draining farming areas.
Badano wpływ jonów glinu w koncentracjach 0 (kontrola), 5, 10, 20, 30, 40 mg dm-3, w środowisku zakwaszonym (pH 4,2), na kiełkowanie nasion i wzrost korzeni siewek ośmiu rodów mieszańcowych Aegilops juvenalis i Aegilops ventricosa z Triticum durum Desf. cv. Grandur i Triticum aestivum L. (cvs. Arda, Begra, Panda, linia CZR). Reakcję na glin wybranych rodów mieszańcowych porównywano z reakcją ich komponentów rodzicielskich i pszenicy Atlas 66. Nasiona kiełkowano na bibule, w szalkach Petriego uzupełnionych roztworem wodnym glinu. Określono procent skiełkowanych nasion oraz maksymalną długość systemu korzeniowego. Na podstawie pomiarów długości systemu korzeniowego wyznaczono indeks tolerancji glinu (IT) według zmodyfikowanego testu Wilkinsa (1978). W środowisku zakwaszonym wysokie koncentracje jonów glinu istotnie ograniczały wzrost systemu korzeniowego u wszystkich badanych form. Jony glinu nie wpływały na energię i zdolność kiełkowania nasion. Najwyższą tolerancyjnością na toksyczne stężenia jonów glinu charakteryzowała się pszenica Atlas 66 i Aegilops ventricosa. Mieszańce cechowała pośrednia tolerancyjność na glin. Najmniej tolerancyjne na glin okazały się siewki Aegilops juvenalis oraz pszenic Grandur i Begra.
Badania nad wpływem wybranych parametrów jakości środowiska wodnego (odczynu, ilość tlenu i jonów chlorkowych) na perifiton zasiedlający trzcinę prowadzono w czterech sezonach 2007 roku w kanałach melioracyjnych Lasku Południowego w Słupsku zarówno stale obfitych w wodę, jak i wysychających. W czasie badań wody w kanałach melioracyjnych charakteryzowały się znaczną zmiennością warunków tlenowych, natomiast porównywalnym odczynem i zasoleniem. Obserwowano natomiast znaczne różnice analizowanych parametrów w poszczególnych punktach. Gorsze warunki tlenowe, a częściowo również większe zasolenie i pH (st. 5) panowały w wysychających kanałach, niż w stale napełnionym wodą kanale głównym. Obserwowano równocześnie mniejsze natlenienie, zasolenie i pH na stanowisku zlokalizowanym przed kolektorem ściekowym niż za nim. W czasie analiz stwierdzono występowanie bogatego jakościowo zespołu organizmów poroślowych, składającego się z 19 taksonów (3 roślin i 16 zwierząt). Glony perifitonowe zdominowane zostały przez okrzemki (87%), którym towarzyszyły sinice (12%) oraz zielenice (< 1%), natomiast wśród mikrofauny poroślowej przeważały Peritricha (47,5%) a w makrofaunie Asellus aquaticus (22,4%). W celu uchwycenia wpływu wybranych parametrów fizyczno-chemicznych wód na skład jakościowy i ilościowy organizmów poroślowych zastosowano metody korelacji nieparametrycznej oraz ordynacyjne (PCA, CCA, DCA, RDA). Projekcja taksonów wskazała, że sedymentatory (Rotatoria) rozwijają się intensywniej w warunkach lepszego natlenienia i przy wyższym pH. Na stanowiskach oddalonych od zrzutu wód deszczowych obserwowano większe zagęszczeniem Testacea, Nauplius i Harpacticoida. Wyższa temperatura sprzyja wzrostowi zagęszczenia Testacea, Cyanophyta i Ciliata libera.
Badano zmiany stężenia jonów PO4 3-, H+ i kationów metali w wodnych roztworach niektórych fosforanów występujących w surowcach fosforowych i glebach długo nawożonych P, w obecności związków symulujących różnego rodzaju nawozy K, N, Ca i P. Doświadczenia prowadzono w temp. 20°C w układach: A1P04-2H20, FeP04-2H20, Cu3(PO4)2-3H2O, Mg3(PO4)2^-8H2O, Zn3(P04)2, 4H20 - KNO3 (K2HP04, (NH4)2S04, CaC03,...) - H20; niektóre układy rozszerzono o glebę - piasek gliniasty lekki lub glinę lekką. Testowano różne ilości (0,5; 1; 2; 4 mM) fosforanów trudno rozpuszczalnych (roztwory byty zawsze nasycone) i różne ilości (0; 0,5; 1; 2; 4 mM) pozostałych związków. Otrzymane wyniki wskazują, że skład ilościowy i jakościowy jonów w roztworze wodnym decyduje o jego pH, a w dalszej kolejności - o rodzaju i trwałości powstających lub rozpuszczających się związków fosforu. Dodawane sole amonowe, wapniowe i potasowe zwiększały rozpuszczalność badanych fosforanów, ale najczęściej jony P04 3-, które przeszły z osadu do roztworu, wytrącały się ponownie, tworząc fosforany inne niż macierzyste. Jony Ca2+, pochodzące z dodawanych soli wapniowych, wytrącały fosforany wapniowe niezależnie od pH środowiska reakcji. Węglany kationów (I) przeszkadzały w tworzeniu się trudno rozpuszczalnych fosforanów. Dobrze rozpuszczalne fosforany nie wytrącały Cu2+ i Zn2+ z ich roztworów. Kompleksotwórcze właściwości pirofosforanu spowodowały duży wzrost stężenia kationów we wszystkich badanych roztworach fosforanów Al, Fe, Cu, Mg i Zn. Stężenie kationów rosło w kolejności: Al , Fe , Mg , Cu i Zn. Testy statystyczne wykazały, że we wszystkich doświadczeniach interakcja między dawkami a rodzajami soli jest wysoko istotna. Gleba dodana do badanych układów soli spowodowała wystąpienie wielu współbieżnych procesów. Na skutek jej obecności wynik reakcji fosforanu trudno rozpuszczalnego z testowaną solą nieorganiczną często był inny niż w układach bez dodatku gleby. W wielu doświadczeniach kierunek zmian stężenia jonów P04 3- w roztworze wodnym i fosforu przyswajalnego w glebie był identyczny.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.