Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 16

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  interakcje lek-zywnosc
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Spożycie soku grejpfrutowego może spowodować zaburzenie metabolizmu niektórych leków w wątrobie lub/i jelicie cienkim, a w konsekwencji wzrost ich stężenia we krwi, co może prowadzić do poważnego, nawet zagrażającego życiu zatrucia lekiem. Za wzrost stężenia leku we krwi odpowiedzialne są zawarte w soku grejpfrutowym niektóre flawonoidy i furanokumaryny. Substancje te są metabolizowane przez rodzinę enzymów cytochromu P-450. Celem analizy była ocena, jak często pacjenci narażeni są na występowanie interakcji pomiędzy żywnością a lekami, co z kolei stwarza możliwość wystąpienia różnorakich powikłań klinicznych. Wśród 481 badanych osób wyodrębniono grupy pacjentów zażywających leki mogące wchodzić w interakcje ze składnikami soku grejpfrutowego. Wśród 88 (18,3%) osób zażywających blokery kanału wapniowego - 13 (14,8%) popijało je sokiem grejpfrutowym lub spożywało grejpfruty w odstępie mniejszym niż 4 godziny od przyjęcia leku, co narażało te osoby na wystąpienie interakcji; wśród 88 (18,3%) osób zażywających lowastatynę lub symwastatynę - 14 (15,9%) i wśród 19 (3,9%) osób zażywających benzodwuazepiny - 1 (5,2%).
Dietetycy, w codziennej pracy, mają do czynienia z różnymi sytuacjami, które wymagają wiedzy na temat interakcji pomiędzy lekami a żywnością w związku z narastającą konsumpcją leków a także suplementów diety. Celem pracy była ocena wiedzy dietetyków na temat najczęstszych interakcji pomiędzy składnikami żywności a lekami, stosownych zaleceń lub źródeł w diecie niektórych składników mogących wchodzić w interakcje z lekami. Wśród 20 praktykujących dietetyków przeprowadzono anonimową ankietę zawierającą 15 pytań dotyczących interakcji leków z żywnością. Średni odsetek prawidłowych odpowiedzi w teście, dotycząc wiedzy na temat interakcji pomiędzy lekami a składnikami żywności wynosił 51,3% (min. 26,7% - max. 73,3%).Wyniki przeprowadzonej pracy wskazują na potrzebę dalszego upowszechnienia wiedzy z zakresu interakcji pomiędzy lekami a żywnością wśród dietetyków. Edukacja w tym zakresie zarówno wśród lekarzy, jak i dietetyków i pacjentów może istotnie zmniejszyć ryzyko powikłań farmakoterapii.
Mimo wielu korzyści z przyjmowania suplementów diety pochodzenia roślinnego, należy również wziąć pod uwagą bezpieczeństwo ich stosowania. Wykazano, że roślinne składniki suplementów diety mogą być przyczyną powikłań farmakoterapii u pacjentów zażywających leki. Artykuł przedstawia przegląd prac na temat interakcji pomiędzy składnikami suplementów diety pochodzenia roślinnego a lekami oraz praż z zakresu oceny skali ryzyka interakcji składnik roślinny-lek wśród pacjentów.
Dotychczasowe badania wskazują, że związki fluoru stymulują proces tworzenia kości. Dlatego istotnym problemem jest określenie ich interakcji ze środkami farmakologicznymi stosowanymi w leczeniu osteoporozy. Celem pracy byla ocena wpływu jonów fluorkowych w pożywieniu na hamowanie resorpcji kości przez pamidronian sodu należący do grupy bisfosfonianów, które są lekami powszechnie stosowanymi w leczeniu osteoporozy. Materiał i metodyka. Badania wykonano na zwierzętach (szczurach) stosując ektopowy model tworzenia kości. Szczury (60 samców) podzielono na 4 grupy. Trzy grupy otrzymywały odpowiednio: wodę z dodatkiem 100 ppm jonów fluorkowych, pamidronian sodu w dawce 1 mg/kg m.c./tydzień oraz wodę z dodatkiem 100 ppm F + lmg/kg m.c./ tydzień pamidronianu sodu. Grupa czwarta stanowiła grupę kontrolną karmioną paszą hodowlaną. Po 10 dniach od rozpoczęcia doświadczenia wszystkim szczurom wszczepiono śródmięśniowo zdewitalizowaną macierz»kostną w celu wywołania autoindukcji tkanki kostnej. Po 8 tygodniach pobierano wszczepy, utrwalano, odwadniano i zatapiano w metakrylanie metylu bez uprzedniej dekalcyfikacji. W preparatach tkankowych oceniono histomorfometrycznie odsetek nowoutworzonej tkanki kostnej w proporcji do całej tkanki wszczepu, powierzchnię tworzenia nowej kości oraz średnią liczbę osteoklastów na 1 mm2 wszczepu. Wyniki. Stwierdzono wzrost resorpcji osteoklastycznej oraz wzrost tworzenia nowej kości w grupach otrzymujących fluorek sodu. Wniosek. Obecność jonów fluorkowych w pokarmach zmniejsza antyresorpcyjną aktywność pamidronianu sodu.
Napoje energetyzujące to środki specjalnego przeznaczenia żywieniowego, których zadaniem jest zwiększenie efektywności organizmu oraz regeneracja potencjału psychofizycznego. Ich konsumpcja w ostatnich latach bardzo dynamicznie wzrasta, zwłaszcza wśród młodych ludzi, co związane jest z aktywnym i stresującym stylem życia. Podstawowe składniki bioaktywne tych napojów to kofeina i tauryna, a także inozytol, glukuronolakton i karnityna. Ich fizjologiczna aktywność jest wciąż badana, jednak działanie napojów energetyzujących związane z psychicznym i fizycznym pobudzeniem organizmu jest dobrze udokumentowane. Napoje energetyzujące stosowane zgodnie z przeznaczeniem przynoszą wiele korzyści: pobudzają układ nerwowy, skracają czas reakcji, poprawiają funkcje poznawcze oraz mobilizują organizm do dłuższego wysiłku psychicznego i fizycznego.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.