Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 18

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  intensive cultivation
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The European Union places great emphasis on the use of renewable energy sources in the energy industries. The share of bio-components in liquid fuels consumption is expected to reach 10% by the end of 2020. A consequence of this regulation is the increased cropping area of rapeseed in Poland. The aim of the study was to quantify the environmental impact associated with winter rape production along the life cycle stages. The method used to calculate the overall environmental profile of rapeseed was the Life Cycle Assessment (LCA). Analysis was based on the case study of two large-area farms in the Wielkopolska region carried out in the years 2011–2013. Our study showed that fertilizer operation was the largest contributor to the environmental impact categories, representing almost 99 percent of the acidification potential and 77 percent of the global warming potential. Among the components of fertilizing operations, field application of nitrogen fertilizers generated the highest load of greenhouse gas emissions. It is concluded that the data obtained characterizes the conventional type of rapeseed production in the Wielkopolska region and can be used as source material for extending the LCA to the rapeseed processing industry which receive the material from the local suppliers.nts in individual years of observations were positive and correlated statistically significantly.
Przedmiotem badań wykonanych w latach 2002-2005 w Stacji Doświadczalnej w Prusach koło Krakowa, należącej do Uniwersytetu Rolniczego, była ocena wpływu dwóch zróżnicowanych technologii uprawy na plonowanie, zawartość oraz plon białka kilku wybranych odmian pszenicy ozimej. Porównywane technologie uprawy – średnio intensywna i intensywna – wywarły istotny wpływ na zawartość białka w ziarnie badanych odmian oraz na plon ziarna i białka. Uprawa pszenicy w technologii intensywnej powodowała zwiększenie plonu ziarna o 1,5 t∙ha⁻¹, zawartości białka w ziarnie o 0,9 punktu procentowego, a wydajności białka o 230 kg∙ha⁻¹ w porównaniu z uprawą w technologii średnio intensywnej. Wpływ technologii uprawy na wielkość analizowanych cech zależał od przebiegu warunków pogodowych oraz odmiany. Badane odmiany pszenicy ozimej plonowały na zbliżonym, bardzo wysokim poziomie. Najniżej plonowała pszenica ‘Kobra Plus’, natomiast pozostałe odmiany od 11 do 17% wyżej. Największą zawartością białka w ziarnie charakteryzowały się odmiany Finezja i Soraja, a największą wydajnością białka – ‘Turnia’, ‘Soraja’ i ‘Finezja’.
Doświadczenie przeprowadzono w latach 2004-2006 w Stacji Doświadczalnej Osiny (51°28’ N; 22°04’ E), należącej do Instytutu Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – PIB w Puławach. Badaniami objęto pszenicę ozimą odmiany Sukces, pszenżyto ozime ‘Kitaro’ i jęczmień jary ‘Stratus’, uprawiane w trzech technologiach różniących się wysokością zużycia przemysłowych środków produkcji: oszczędnej, średnio intensywnej i intensywnej. Każdy gatunek wysiewany był na powierzchni 1 ha, na której wydzielono trzy parcele o różnej intensywności technologii. Zastosowane technologie produkcji zbóż wpływały na poziom plonowania i efektywność ekonomiczną. Pszenica ozima i pszenżyto ozime najlepiej plonowały uprawiane w technologii średnio intensywnej oraz intensywnej, a największą nadwyżkę bezpośrednią uzyskano stosując technologię średnio intensywną i oszczędną. Intensyfikacja nakładów na uprawę jęczmienia jarego nie spowodowała znaczącego wzrostu plonu, co sprawiło, że nadwyżka bezpośrednia była największa przy stosowaniu technologii oszczędnej lub średnio intensywnej.
Doświadczenie polowe z uprawą pszenicy ozimej prowadzono w latach 2002-2005 w warunkach gleb brunatnych środkowej Lubelszczyzny. W badaniach uwzględniono dwa systemy następstwa roślin (monokulturę i płodozmian). Drugi czynnik stanowiła technologia produkcji (intensywna i oszczędna). Intensywna technologia polegała na stosowaniu pełnej zalecanej dawki nawozów mineralnych NPK oraz herbicydów, fungicydu, insektycydu i antywylegacza. Oszczędna technologia sprowadzała się do zmniejszonego o połowę nawożenia mineralnego oraz aplikacji 1/2 dawki herbicydów i fungicydu. Określano wpływ powyższych czynników na plonowanie pszenicy ozimej i efektywność energetyczną produkcji. Eksperyment dowiódł, że 4-letnia monokultura pszenicy ozimej powodowała istotny spadek produkcyjności (o 14%) w porównaniu z płodozmianem. Podobny regres plonów obserwowano w wyniku zastosowania oszczędnej technologii. Stwierdzono również, że intensywna technologia oraz płodozmian miały pozytywne oddziaływanie na plonowanie zboża, ale powodowały pogorszenie wskaźnika efektywności energetycznej. Wynikało to z większego zużycia nawozów mineralnych oraz środków ochrony roślin. Najlepsze efekty energetyczne gwarantowała uprawa pszenicy ozimej w płodozmianie z zastosowaniem oszczędnej technologii.
The paper presents results of studies on national systems used in potato cultivation. There are identified four potato production systems: intensive, extensive, integrated and ecological. Intensive system with the highest level is chemical use characterized by the highest total yield and the high rate of market yield in total yield. An important factor worsening the appearance of tubers are injuries caused by soil pests, infection with common scab, and rots. Good results were obtained for integrated and ecological systems. The most popular system of potato cultivation in Poland is extensive system although the results of its application were the worst.
The assessment of disease occurrence on winter wheat was performed in 2005–2007 at the Experimental Station Osiny (Institute of Soil Science and Plant Cultivation, Pulawy, Poland). Since 1998 wheat was cultivated in cereal crop rotation under three technologies varying in production intensity. The level of production intensity was diversified by plant protection strategy, and had an impact on the healthiness of winter wheat. Roots’ infection by Geumannomyces graminis varied significantly between technologies according to plant production systems extensive or intensive. No significant differences were stated among technology treatments. Infection of wheat by the stem base disease did not differ between the tested technologies. The percentage of leaf area infected by wheat disease in all technologies was low.
The study was conducted in 2007–2009. Winter rape, spring rape, white mustard, Chinese mustard and winter wheat were grown as previous crop for winter wheat cv. Olivin. Wheat was grown under the conventional and intensive technology with full fungicidal protection and increased nitrogen rates (from 210 to 270 kg/ha depending on the previous crop). The infection rates of leaf blotch varied widely from 30.5% (after winter wheat) to 54.2% (after winter rape). Higher level of nitrogen fertilization in the intensive wheat farming system contributed to a higher incidence of leaf diseases, but fungicide application reduced their severity.
Analizowano zawartość fenoli, białka ogólnego i właściwego oraz aktywność inhibitorów trypsyny w ziarnie różnych odmian jęczmienia jarego (Bielik, Dema, Lot) uprawianego w siewie czystym oraz w proporcjonalnych mieszankach. Porównano zmiany zachodzące w warunkach upraw ekstensywnej i intensywnej, w których zastosowano chemiczne środki ochrony roślin: herbicyd (Chwastox DF), fungicyd (Tilt), insektycyd (Decis) i retardant (Flordimex T).
Badania przeprowadzono w latach 2005-2007 w Instytucie Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowym Instytucie Badawczym w Puławach. Doświadczenie mikropoletkowe umieszczono w obrębie doświadczenia łanowego założonego w 1998 roku. W płodozmianie zbożowym uprawiano pszenicę ozimą, pszenżyto ozime i jęczmień jary w technologiach: oszczędnej, średnio intensywnej oraz intensywnej, różniących się poziomem nakładów ponoszonych na produkcję ziarna, w tym także na herbicydy. Określono rzeczywiste i potencjalne zachwaszczenie łanów. Stwierdzono bardzo dobrą i dobrą skuteczność chwastobójczą zastosowanych herbicydów oraz duże i bardzo duże zróżnicowanie potencjalnego zachwaszczenia trzech gatunków zbóż w kolejnych latach w zależności od stopnia intensywności technologii produkcji. Stopień zachwaszczenia podlegał znacznie większym zmianom w poszczególnych latach niż stan zachwaszczenia.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.