Katalazy pełnią kluczową rolę w systemie antyoksydacyjnym, co tłumaczy ich obecność zarówno u bakterii tlenowych i drożdży, jak i u roślin wyższych i zwierząt. Geny katalaz roślinnych charakteryzują się rozwojowo- i tkankowo-specyficzną ekspresją niezależną, bądź zależną od światła. Ponadto, w promotorach posiadają elementy związane z odpowiedzią na różnego rodzaju stres (czynniki fizyczne, chemiczne i biologiczne). Badania wzorca ekspresji genu katalazy przeprowadzono na pszenicy ozimej odmiany Kamila. W oparciu o sekwencję cDNA Cat2 pszenicy (NCBI numer sekwencji X94352) zaprojektowano startery i wykonano reakcję PCR w celu uzyskania fragmentu długości 580 par zasad, który wklonowano do wektora pCRII TOPO i zsekwencjonowano. Sondę wyznakowano radioizotopowo metodą transkrypcji in vitro i wykonano hybrydyzację northern. Otrzymano sygnał dla transkryptu wielkości około 1900 par zasad. Przeprowadzono również analizę zmiany wzorca ekspresji genu katalazy (Cat2) w eksplantatach T. aestivum oraz korelację z ilością endogennego nadtlenku wodoru w każdej próbie. Zaobserwowano wyższą ekspresj ę katalazy w eksplantatach oraz kalusie nieregenerujących, niż w eksplantatach i kalusie regenerujących. Nieregenerujące eksplantaty miały wyższy poziom transkrypcji Cat2, niż nieregenerujacy kalus w przeciwieństwie do tkanek regenerujących. Analiza sugeruje, że zmiana wzorca ekspresji katalazy następuje w wyniku zastosowania warunków modyfikujących dyferencjację kalusa, przyczyniających się do gromadzenia H₂O₂, będącego jednocześnie wtórnym przekaźnikiem sygnału w inicjacji regeneracji.