Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 43

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  indeks glikemiczny
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Oznaczono wartości indeksu glikemicznego i indeksu insulinowego oraz określono zależność pomiędzy odpowiedzią glikemiczną a insulinową sześciu produktów zbożowych (herbatników i ciastek). Badanie przeprowadzono zgodnie z metodologią zalecaną przez FAO i WHO stosując 50 g glukozy jako produkt standardowy. Wartości indeksu glikemicznego badanych produktów wyniosły od 49 do 68, a wartości indeksu insulinowego od 51 do 75. Stwierdzono ścisłą zależność pomiędzy odpowiedzią glikemiczną a odpowiedzią insulinową. Współczynnik korelacji indeksu glikemicznego i indeksu insulinowego (r) wyniósł 0,80. W przypadku każdego produktu wartość indeksu insulinowego była większa niż indeksu glikemicznego.
W pracy dokonano przeglądu badań dotyczących wpływu spożywania produktów o niskim indeksie glikemicznym na regulację masy ciała - wskaźnik masy ciała (Body Mass Index - BMI), obwód brzucha oraz ilość tkanki tłuszczowej. Choć wiele badań wskazuje na korzyści zdrowotne wynikające ze stosowania diety o niskim wskaźniku glikemicznym, to jednak nie uzyskano jednoznacznych wyników potwierdzających jej skuteczność w prewencji i leczeniu nadwagi i otyłości oraz innych przewlekłych chorób niezakaźnych. Wskazuje to na konieczność zaplanowania badań o ujednoliconej metodyce, które pozwoliłyby na obiektywną ocenę wpływu produktów o niskim indeksie glikemicznym (IG) na regulację masy ciała, a jednocześnie wyeliminowałyby wpływ innych czynników żywieniowych. Dzięki temu można byłoby sformułować zalecania dietetyczne oparte na koncepcji indeksu glikemicznego.
Zmodyfikowano sklad wysokoglikemicznych diet studenckich w celu obniżenia ich ładunku glikemicznego (ŁG) do poziomu niskiego ( <80) oraz porównano wartość odżywczą i energetyczną całodziennych racji pokarmowych (CaRP) przed i po modyfikacji stosując ŁG jako kryterium ich oceny. Po obniżeniu ŁG stwierdzono istotny wzrost zawartości witamin, składników mineralnych i błonnika oraz zmniejszenie ilości tłuszczów i wartości energetycznej CaRP. Zawartość węglowodanów ogółem nie zmieniła się. W wyniku modyfikacji składu diet, uległa zmianie jakość węglowodanów wyrażona indeksem glikemicznym (IG). Zastąpienie wysokoglikemicznych produktów węglowodanowych ich odpowiednikami o niskich IG oraz wprowadzenie do CaRP nieskrobiowych warzyw i owoców, będących źródłem witamin i składników mineralnych istotnie podnosi wartość odżywczą diety i przyczynia się do wypełnienia obowiązujących norm żywieniowych.
Całodzienne racje pokarmowe 200 pięćdziesięcioletnich kobiet z Wrocławia zostały podzielone ni podstawie wartości ładunku glikemicznego na dwie grupy: diety o niskim ładunku glikemicznym (< 80,0) oraz ( wysokim ładunku glikemicznym (≥ 80,0). Porównano wartość energetyczną i zawartość składników odżywczych między tak utworzonymi grupami. Średnia całodzienna racja pokarmowa o niskim ładunku glikemicznym w porównaniu z całodzienną racją pokarmową o wysokim ładunku glikemicznym miała mniejszą, istotnie statystycznie, wartość energetyczną i zawartość składników odżywczych z wyjątkiem Ca i wit. C. W grupie z niskim ładunku glikemicznym występował niedobór energii i składników odżywczych z wyjątkiem fosforu i wit. A i C. Niski ładunek glikemiczny diety jako prozdrowotne kryterium oceny całodziennej racji pokarmowej jest niewystarczający. Konieczne jest spełnienie dodatkowych zaleceń żywieniowych. Zawartość węglowodanów powinna być większa od 200 g/dzień i procentowy udział energii z węglowodanów nie powinien być mniejszy niż 45%.
8
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Produkty owsiane jako żywność funkcjonalna

72%
Zgodnie z definicją Functional Food Science in Europe (1999) żywność może być uznana za funkcjonalną, jeżeli udowodniono na podstawie reprezentatywnych badań naukowych jej korzystny, ponad efekt odżywczy, wpływ na poprawę stanu zdrowia oraz samopoczucia i/lub zmniejszanie ryzyka chorób. Równocześnie jednak żywność funkcjonalna musi przypominać swoją postacią żywność tradycyjną i wykazywać korzystne działanie w ilościach zwyczajowo spożywanych z dietą. Owies i jego przetwory są bogate w szereg składników bioaktywnych, takich jak: rozpuszczalne w wodzie β-glukany, związki o właściwościach przeciwutleniających (tokole, awentramidyny, kwasy polifenolowe), wielonienasycone kwasy tłuszczowe, w tym kwas α-linolenowy oraz fitosterole (m.in. β-sitosterol, Δ5-awenasterol). Produkty owsiane wywierają niezależne działanie hipocholesterolemiczne, a ich włączenie do diety w ilości równoważnej spożyciu 3 g β-glukanów dziennie zmniejsza stężenie cholesterolu całkowitego we krwi o 2 %, a cholesterolu LDL o prawie 5 %. Włączenie przetworów owsianych do diety poprawia również kontrolę glikemii u osób z zaburzeniami tolerancji glukozy i cukrzycą typu 2. Niski indeks glikemiczny przetworów owsianych może mieć znaczenie nie tylko w zapobieganiu i leczeniu zaburzeń gospodarki węglowodanowej, ale i otyłości. Posiłki na bazie pełnoziarnistych przetworów owsianych charakteryzują się wysoką wartością odżywczą i stosunkowo niewielką gęstością energetyczną, dając jednocześnie długotrwałe uczucie sytości. Bogate w rozpuszczalne składniki błonnika pokarmowego przetwory owsiane mogą być również istotnym elementem wspomagania dietoterapii nadciśnienia tętniczego i dietoprofilaktyki nowotworów jelita grubego.
Wprowadzenie. Węglowodany spożywane wraz z codzienną dietą są przyczyną występowania wahań w stężeniu glukozy we krwi, określanych jako efekt glikemiczny. Zawartość glukozy we krwi wzrasta po spożyciu każdego posiłku i zazwyczaj osiąga maksimum po upływie 20-30 minut od spożycia pokarmu, a następnie stopniowo obniża się, aby po 1-2 godzinach powrócić do stężenia na czczo. Schemat ten jednak wykazuje pewne indywidualne zróżnicowanie. Znajomość wartości IG wraz z informacją o ich składzie i zawartości składników pokarmowych jest ważna w aspekcie poznania wpływu węglowodanów na stan zdrowia. Cel badań. Wyznaczenie indeksów glikemicznych (IG) i obliczenie wartości ładunków glikemicznych (ŁG) płatków zbożowych spożywanych z mlekiem (kuleczki czekoladowe nesquik, cheerios wielozbożowy, musli tropical, płatki fitness chocolate, płatki owsiane zwykłe i owsiane błyskawiczne, płatki corn flakes) oraz zbadanie zależności wartości IG od płci. Materiał i metoda. W badaniu brało udział 67 zdrowych ochotników: 42 kobiety i 25 mężczyzn. Średni wiek uczestników wynosił 23,1±1,0 lat, średni wskaźnik BMI - 22,4±3,1 kg/m2. Płatki zbożowe z mlekiem podawane były w ilości dostarczającej 50 g przyswajalnych węglowodanów. Produkt referencyjny stanowił roztwór wodny (250 ml), zawierający 50 g glukozy. W godzinach rannych 7-krotnie pobierano uczestnikom krew włośniczkową z opuszka palca: na czczo oraz po upływie 15, 30, 45, 60, 90 i 120 minut po rozpoczęciu spożywania posiłku. Wyniki. Dla ogółu badanych osób wyznaczono średnie wartości indeksów i ładunków glikemicznych zup mlecznych, które wynosiły odpowiednio: 48,6 i 25,5 – z kuleczkami czekoladowymi nesquik, 67,5 i 36,1 – z płatkami cheerios wielozbożowymi, 58,8 i 31,9 – z musli tropical, 66,7 i 34,9 – z płatkami fitness chocolate, 42,5 i 23,4 - z płatkami owsianymi zwykłymi, 54,0 i 29,5 - z płatkami owsianymi błyskawicznymi oraz 54,4 i 27,9 – z płatkami corn flakes. Wnioski. Uzyskane wyniki pozwoliły zakwalifikować posiłki do grupy o niskim i średnim IG. Wykazano istotną statystycznie korelację wartości indeksu glikemicznego i płci badanych.
Otyłość jest jedną z głównych przewlekłych chorób niezakaźnych na świecie, a jej najczęstszym powikłaniem jest cukrzyca typu 2. Prewencja i leczenie cukrzycy, szczególnie u osób z otyłością, bardziej narażonych na różnorodne powikłania, są bardzo istotne. Dieta wegetariańska oparta na produktach bogatych w węglowodany złożone (czyli o niskim indeksie glikemicznym) i ograniczająca znacznie tłuszcze zwierzęce może być jedną z metod dietoterapii cukrzycy typu 2, zwłaszcza u osób otyłych. Jak wykazały badania odpowiednio zbilansowana dieta wegetariańska powoduje redukcję masy ciała, obniża ryzyko wystąpienia cukrzycy, a także wpływa na zahamowanie jej rozwoju.
Celem pracy była ocena zmian masy i składu ciała w następstwie stosowania diety o niskim indeksie glikemicznym u otyłych kobiet. Badanie w ramach 3-miesięcznego programu redukcji masy ciała przeprowadzono w grupie 67 kobiet, które podzielono na 2 grupy: badaną, której zalecono stosowanie diety opartej o wybór produktów o niskim indeksie glikemicznym i kontrolną, której zalecono tradycyjną dietę niskoenergetyczną (1000 kcal/d). W trakcie trwania programu wykonywano pomiary masy ciała, obwodu brzucha oraz jego składu metodą bioimpedancji elektrycznej. Po zakończeniu 3-miesięcznej dietoterapii zaobserwowano, że dieta o niskim IG, przy podobnej utracie masy ciała, w większym stopniu zmniejszała zawartość tłuszczu w ciele, szczególnie u kobiet przed menopauzą, powodując jednocześnie mniejsze zmiany komórkowej masy ciała oraz oszacowanych podstawowych wydatków energetycznych. Zmiany masy ciała u odchudzających się kobiet zależały od zmian zarówno masy tkanki tłuszczowej, zawartości wody w ciele, jak i masy mięśniowej oraz komórkowej masy ciała, natomiast zmiany podstawowych wydatków energetycznych były wprost proporcjonalne do zmian komórkowej masy ciała i mięśniowej masy ciała.
Susz z boczniaka ostrygowatego (Pleurotus ostreatus) jest surowcem wykorzystywanym w niewielkim stopniu jako dodatek do produktów spożywczych. Celem pracy było określenie wpływu dodatku suszu grzybowego z boczniaka ostrygowatego (Pleurotus ostreatus) na wartość odżywczą i indeks glikemiczny krakersów i chleba. Materiał do badań stanowiły krakersy kukurydziane i chleb pszenny uzyskane z wypieku laboratoryjnego. Zawartość białka, tłuszczu, suchej masy i związków mineralnych w postaci popiołu oznaczono standardowymi metodami analitycznymi. Zawartość frakcji błonnika pokarmowego oznaczono metodą van Soesta. Indeks glikemiczny określono jako procentową szybkość wzrostu stężenia glukozy we krwi badanych osób po spożyciu produktów w porównaniu ze wzrostem, jaki następuje po spożyciu glukozy. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że dodatek suszu boczniaka ostrygowatego zwiększał wartość odżywczą krakersów i chleba. Stwierdzono w nich większy udział białka, błonnika pokarmowego nierozpuszczalnego i rozpuszczalnego oraz celulozy. Produkty z dodatkiem suszu boczniaka ostrygowatego cechowały się niższym indeksem glikemicznym w stosunku do produktów bez tego dodatku.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.