Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 10

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  hydrolytic acidity
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The influence of different tillage and fertilization practices on changes in soil pH and sorptive parameters of loamy haplic Luvisol was evaluated in a long-term field experiment (established in 1994, in the locality of Dolná Malanta, at the experimental station of the Slovak University of Agriculture in Nitra). The field experiment included two types of soil tillage (conventional tillage – CT and reduced tillage – RT) and also three treatments of fertilization (1. Co – control, 2. PR+NPK – crop residues together with added NPK fertilizers, and 3. NPK – with added NPK fertilizers). The soil was sampled from all treatment sites throughout 1994-2011. The results showed a statistically significant influence of tillage and fertilization on pH and sorptive complex of haplic Luvisol. The values of pH were higher (by 4%) in RT than in CT. The sum of basic cations (SBC), cation exchangeable capacity (CEC) and base saturation (BS) were all higher in RT, by 11%, 8% and 3% respectively, than in CT. In NPK (by 16%) and in PR+NPK (by 20%) the values of hydrolytic acidity (Ha) were decreased in comparison to the control. On the other hand, SBC was elevated. This led to the increase of CEC and BS. Conventional tillage and application of crop residues together with NPK fertilizers increased pH by 0.06 and 0.03 units per year, respectively, which means that the pH in the soil increased by14% and 8%, correspondingly, between 1994 and 2011. In CT and in PR+NPK, an increase of SBC occurred at an average rate of 3.17 and 1.93 mmol kg-1 year-1, respectively. A positive correlation between the content of soil organic carbon (TOC) and Ha (r = 0.334, P ≤ 0.01, n = 54), as well as a negative correlation between TOC and BS (r = -0.307, P ≤ 0.05, n = 54) were determined only in CT.
This experiment was performed under laboratory conditions in three replications. Three types of horticultural soil were put in plastic pots using 200 dm(3) per pot. Prior to filling the pots, the soils were carefully mixed with dusty elementary sulfur at 0.0, 1.0, 2.0, 3.0, 4.0 and 5.0 g.dM(-3) and incubated for three months at 18-20 degreesC, maintaining moisture at 60% of capillary water holding capacity. After 90 days the samples were taken for the determination of active acidity in H2O, hydrolytic acidity (H) and total of bases (S). Based on the results of the assay, the total exchange capacity (T) and degree of base saturation (V) were computed from the formulas: T = S + H and V = S.T-1.100. In addition, the activity of dehydrogenases, urease and acid and alkaline phosphatase was determined. Elementary sulfur was found to have an effect on physicochemical and biochemical properties of horticultural soil. The highest rate of sulfur reduced pH (in H2O) from 6.7 to 3.9, the total of exchange bases by 3-fold, the total exchange capacity by 1.2-fold and the degree of base saturation by 2.4-fold. It also depressed the activity of dehydrogenases by 12.6-fold, urease by 74.1-fold, acid phosphatase by 1.8-fold and alkaline phosphatase by 4.1-fold. Sulfur applied at 5 g.dm(-3) increased hydrolytic acidity by 9-fold.
W warunkach doświadczenia wazonowego badano oddziaływanie chromu(III) i chromu(VI) oraz kompostu, zeolitu i tlenku wapnia na kwasowość hydrolityczną i właściwości sorpcyjne gleby po zbiorze roślin. Glebę zanieczyszczono Cr(III) i Cr(VI) w ilościach 0, 25, 50, 100 i 150 w mg Cr∙kg-1 s.m. gleby oraz wprowadzano: kompost i zeolit w ilości 3% w stosunku do masy gleby, a także tlenek wapnia w ilości równoważnej 1 kwasowości hydrolitycznej (Hh). Wzrastające dawki chromu trój- i sześciowartościowego istotnie kształtowały pH, kwasowość hydrolityczną oraz właściwości sorpcyjne badanej gleby. Chrom sześciowartościowy bardziej niż chrom trójwartościowy oddziaływał na pH, kwasowość hydrolityczną, sumę wymiennych kationów zasadowych oraz całkowitą pojemność wymienną badanej gleby. Chrom(VI) zmniejszył kwasowość hydrolityczną i zwiększył sumę wymiennych kationów zasadowych, całkowitą pojemność wymienną i stopień wysycenia gleby kationami zasadowymi. Dodatek do gleby tlenku wapnia skutecznie łagodził zanieczyszczenie gleby związkami chromu trój- i sześciowartościowego, powodując wzrost pH, sumy wymiennych kationów zasadowych oraz stopnia wysycenia kationami zasadowymi. Wpływ pozostałych substancji był mniejszy.
W pracy analizowano rozkład odczynu, zawartości kationów zasadowych i kwasowości hydrolitycznej w profilach gleb zrekultywowanych po silnej degradacji kwasowej, na terenie byłej Kopalni Siarki Jeziórko. Próbki do analiz pobrano z 4 profili gleb rekultywowanych wapnem poflotacyjnym i NPK + Mg w latach 1995-2000. Punktem odniesienia był profil gleby leśnej, bielicowej, znajdujący się w pobliżu kopalni. Rekultywowane gleby po 9-14 latach od tego zabiegu, wykazywały tylko w warstwach do 30 cm odczyn lekko kwaśny oraz nagromadzenie wymiennego wapnia i magnezu. Razem z głębokością, odczyn zmieniał się na silnie kwaśny, a zawartość tych kationów znacznie zmniejszyła się. Zawartość wymiennego sodu i potasu w profilach gleb rekultywowanych była zróżnicowana i nie wykazywała ukierunkowanych zmian.
W pracy tej została zanalizowany wpływ materiałów budowlanych na zmiany właściwości fizykochemiczne gleb miejskich. Wykonano analizy pH, kwasowości hydrolitycznej, zawartości kationów. Zmierzono też powierzchnię właściwą analizowanych próbek wykorzystując dwie metody: adsorpcję pary wodnej i adsorpcję azotu. Do analiz użyto następujące materiały budowlane: cegłę, beton, gazobeton, piasek oraz ich mieszaniny z glebą. Jako glebę wzorcową użyto glebę lessową charakterystyczną dla terenu miasta Lublina. Analizowana gleba została pobrana z odkrywki - Elizówka k. Lublina Słowa kluczowe: urbanoziemy. materiały budowlane, właściwości fizykochemiczne, adsorpcja azotu, adsorpcja pary wodnej.
Na podstawie dwóch doświadczeń polowych badano wpływ odpadów organicznych na zakwaszenie gleb w warunkach stosowania wapna defekacyjnego. Na początku pierwszego doświadczenia wniesiono do gleby lekkiej trociny wraz z wapnem defekacyjnym (Ca def.). W doświadczeniu drugim zastosowano osad ściekowy z mleczarni z dodatkiem i bez dodatku Ca def. W obydwu doświadczeniach wykorzystano dla celów porównawczych obiekty z tradycyjnym nawożeniem organicznym (obornik) i bez nawożenia. W próbkach glebowych pobieranych z każdego obiektu po zakończeniu okresu wegetacyjnego oznaczono pHKCl i kwasowość hydrolityczną. Stwierdzono, że łączne stosowanie odpadów organicznych z przemysłu drzewnego z wapnem defekacyjnym sprzyjało utrzymywaniu aktywności jonów wodorowych na poziomie optymalnym dla gleb lekkich. Wzrost zakwaszenia gleb nawożonych innymi materiałami organicznymi (obornik, osad ściekowy) był przypuszczalnie związany z przemianami azotu. Aplikacja wapna defekacyjnego istotnie ograniczała zakwaszające oddziaływanie odpadów organicznych.
Celem badań było określenie wpływu stosowania odpadów przemysłu ziemniaczanego: wycierki ziemniaczanej oraz ziemi spławiakowej na tle nawożenia obornikiem oraz nawozami mineralnymi na zakwaszenie gleby. Doświadczenie obejmowało następujące obiekty: wycierka ziemniaczana, ziemia spławiakowa, wycierka ziemniaczana z wyrównującym nawożeniem fosforem i potasem, ziemia spławiakowa z wyrównującym nawożeniem fosforem i potasem, obornik, nawożenie mineralne, kontrola. Najmniejsze zakwaszenie stwierdzono na obiektach, na których stosowano obornik oraz materiały odpadowe: wycierkę ziemniaczaną oraz ziemię spławiakową. Szczególne zmniejszenie zakwaszenia oraz zawartości glinu wymiennego zaobserwowano na obiekcie nawożonym wycierką ziemniaczaną z dodatkowym nawożeniem fosforem i potasem. Najsilniej zakwaszony okazał się obiekt nawożony nawozami mineralnymi oraz obiekt kontrolny.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.