Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 22

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  hydrolazy
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The paper describes the effective method of enzymie hydrolysis of modified substrates such as wheat straw (7.5%) and newspaper (7.5%), using as the source of enzymes a post-cultural liquid of T. reesei M7-1 with or without cells. The enzymie hydrolyses were carried out at 50°C for 94 h. The process efficiency was compared to that for the modified crystalline cellulose (Avicel). The rate of enzymie saccharification was the highest when the post-cultural liquid with cells was used as the source of enzymes (almost 100% for Avicel cellulose, 78.2% for wheat straw, and 29.8% for newspaper). The use of post-cultural liquid with cells may be an easy method for intensifying the saccharification of lignocelluloses.
The post-infection resistance of plants is connected with synthesis of defensive compounds like enzymes - chitinase and ß-1,3-glucosidase and secondary metabolites – phytoalexins. The purpose of this work was review of literature relative to plant-pathogen interactions. The chitinase and ß-1,3-glucosidase induction and their meaning in plant-pathogen interactions was discussed in detail.
Relationship between activity of hydrolases in fungi isolated from vagina of pregnant women and selected symptoms. Pregnancy is considered a factor of vulvovaginal mycosis. Secretion of hydrolases is an important determinant of Candida virulence. Thus, the aim of the study was to found the relationsbip between activity of 19 hydrolases in fungi isolated from vagina of pregnant women and symptoms of mycosis. 251 pregnant women were examined. Samples were collected from vagina and cultured on Sabouraud media. Activity of hydrolytic enzymes was evaluated using API ZYM (bioMerieux) test. Fungi were found in 20.1% of vaginal samples. Symptoms were detected in 45.8% of wornen. Only 32.1% of women with discharge and 26.4% with pruritus had mycosis. Out of the 19 examined hydrolazes, 13 active enzymes were detected in fungal strains. We found for the first time the relationsbip between activity of fungal esterase lipase and the presence of vaginal discharge in pregnant women.
W pracy podjęto próbę poprawy cech sensorycznych dojrzewających serów niskotłuszczowych przez dodatek preparatu enzymatycznego proteolityczno-lipolitycznego otrzymanego z drożdży Yarrowia lipolytica. Sery o zmniejszonej do 30 % zawartości tłuszczu w suchej masie produkowano z mleka, do którego wprowadzono drożdżowy preparat enzymatyczny. Sery wytwarzano w dwóch wariantach: o standardowej (1,5 %) i podwyższonej zawartości NaCl (3,3 %). Podczas 8-tygodniowego procesu dojrzewania serów analizowano ich podstawowy skład chemiczny oraz poziom degradacji białek i tłuszczów. Wykazano, że wprowadzenie do serów preparatu enzymatycznego wpłynęło na intensyfikację przemian degradacyjnych białek i tłuszczów, w porównaniu z serami kontrolnymi. Poziom tych przemian był wyższy w serach o standardowej zawartości chlorku sodu (1,5 %) niż w serach o 3,3 % jego stężeniu. Wprowadzenie enzymów drożdżowych przyczyniło się również do znacznego nagromadzenia drobnocząsteczkowych związków azotowych oraz wolnych kwasów tłuszczowych. Wykazano również, że hydrolazy drożdżowe dodane do serów istotnie wzbogaciły ich skład w lotne związki zapachowe, co zostało potwierdzone w analizie chromatograficznej i ocenie sensorycznej.
Celem pracy było zbadanie wpływu porostu ziarna na zmiany aktywności enzymów amylolitycznych i proteolitycznych oraz określenie możliwości wykorzystania mąki z ziarna porośniętego w piekarstwie, po zastosowaniu witaminy C i glutenu witalnego jako polepszaczy. W próbach mąk wzorcowych i z ziarna porośniętego oznaczono: liczbę opadania, poziom azotu niebiałkowego, ogólną aktywność amylaz i proteaz oraz przeprowadzono analizę farinograficzną. Badania zakończono próbnym wypiekiem laboratoryjnym. Aktywność enzymów hydrolitycznych wzrosła w każdej próbie mąki z ziarna porośniętego. W mące z ziarna odmiany Korweta aktywność amylaz zwiększyła się o 80%, a z odmian Alba i Sakwa odpowiednio o 42 i 31%. Poziom aktywności proteaz również wzrósł znacząco, największy przyrost o 78% odnotowano w mące z ziarna odmiany Korweta. Stwierdzono zależność pomiędzy cechami fizycznymi ciasta i wielkością aktywności hydrolaz. Próba mąki z porośniętego ziarna Korweta charakteryzowała się najwyższym przyrostem aktywności amylaz i proteaz, jednocześnie jej parametry farinograficzne w największym stopniu uległy pogorszeniu. Odnotowano korzystny wpływ preparatów polepszających na pieczywo uzyskane z mąki z ziarna porośniętego.
Przedmiotem pracy było porównanie efektywności działania preparatów enzymatycznych grzybów Trichoderma, zawierających β-1,3-glukanazy i inne enzymy towarzyszące. Porównano proces hydrolizy β-glukanów różnego pochodzenia: laminarynu, β-glukanów drożdży piekarskich i drożdży Yarrowia lipolytica biomasy drożdży paszowych, grzybni Trichoderma, Fusarium, Aspergillus, Botrytis. Proces był prowadzony w 50°C i pH 5,0 w zależności od ilości preparatu enzymatycznego i czasu działania. Najefektywniejszy w procesie degradacji β-glukanów drożdży Y. lipolytica i drożdży piekarskich okazał się preparat z T. reesei (RG). Natomiast w degradacji wszystkich rodzajów grzybni oraz laminarynu wyróżniał się preparat z T. hamatum (HMD).
Doświadczenie przeprowadzono na próbkach glebowych gliny lekkiej pylastej, o zawartości próchnicy 1,5%, do których dodano wodne roztwory NaF w ilościach 10, 30 i 50 mM∙kg-1 s.m. gleby oraz humus w ilości 1, 5 i 10%. W tak przygotowanych próbkach gleb w odstępach kilkutygodniowych dokonano pomiaru aktywności fosfatazy kwaśnej i zasadowej, β-glukozydazy oraz ureazy. Wyniki badań wskazują, że dodanie do gleby fluoru spowodowało w większości przypadków inhibicję aktywności badanych enzymów, która zwiększała się wraz ze wzrostem dawki fluoru. Wprowadzenie do gleby humusu w dużym stopniu zniwelowało toksyczne oddziaływanie fluoru na aktywność badanych enzymów, zwłaszcza fosfatazy kwaśnej i ureazy. Zastosowanie humusu, zwłaszcza w ilości 10% może być zatem wykorzystywane w ograniczeniu oddziaływania fluoru na środowiska glebowe.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.