Porównano diagnostyczną przydatność metody hybrydyzacji i różnych wariantów PCR do wykrywania DNA wirusa cytomegalii w próbkach krwi pacjentów z immunosupresją.
W niniejszej pracy podjęto próbę podsumowania obserwacji lęgów mieszanych oraz hybrydów dzięciołów białoszyjego Dendrocopos syriacus (Hempr. et Ehrenb. 1833) i dużego Dendrocopos major (Linnaeus, 1758). Zgromadzono i scharakteryzowano łącznie 17 takich przypadków, których najwięcej zarejestrowano w południowo-wschodniej (N = 7) i północno-wschodniej części kraju (N = 4). Wśród 8 przypadków par mieszanych obu dzięciołów w 7 obserwacjach samicą w parze był białoszyi, a tylko w jednym – duży. Odnotowano także 11 lotnych osobników wykazujących cechy mieszańców międzygatunkowych. W artykule przedstawiono również cechy identyfikacyjne dzięciołów dużego i białoszyjego oraz ich hybrydów. Wśród udokumentowanych lub opisanych przypadków obserwacji mieszańce wykazywały podobny udział cech obydwu gatunków, a nieco rzadziej cechy pośrednie. Analiza zespołu stwierdzonych cech wskazuje na dużą zmienność obserwowanych hybrydów i ich wyglądu oraz głosu. Obrazuje również niewielką liczbę dobrze udokumentowanych lub opisanych spotkań takich ptaków. Te fakty, a także brak precyzyjnie określonego przebiegu zasięgu hybrydyzacji jak również powody kontynuowania powyższego zjawiska wskazują na dalszą potrzebę badań