Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  humus layer
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Bentonite has been recognized as a very good material for the improvement of coarse textured soils. In microplot experiment, of a sandy soil deprived of the humus layer was enriched in 1973 with waste bentonite at the rates of 0, 3, 6 and 12 kg m -2 . Until 2002, the microplots were planted with different crops and regularly enriched with mineral a nd organic fertili zers. Since 2003, the microplots were left barren. In 2009, determinations of several features of the soils (in 5-30, 30-55 and 55-80 cm layers) showed that the historical amendment of the sandy soil with bentonite (especially its highest dose) ensured significantly higher contents of water, organic C, clay, silt and a sand fraction with particle diameter <0.1 mm in 5-30 cm layer. Proportions of non-dispersible clay in the total clay of bentonite soils in the two upper soil layers were significantly lower than those of the control soil. A significant increase in the penetrometer resistance was observed in 40-58 cm layers of the control soil and the soil with 3 kg m -2 bentonite amendment, contrary to the soils with two highest bentonite doses.
Wśród możliwych do zastosowania w rekultywacji zamkniętych składowisk odpadów komunalnych materiałów najbardziej dostępnym, a jednocześnie wartościowym są komunalne osady ściekowe. Celem niniejszej pracy było określenie możliwej do zastosowania dawki osadów ściekowych, wykorzystanych do ukształtowania warstwy próchnico twórczej. W analizie uwzględniono zawartość metali ciężkich w badanych osadach jako czynnika najsilniej ograniczającego wielkość dawki, a jednocześnie miąższość ukształtowanej warstwy próchnicotwórczej. Badaniami i analizą objęto osady ściekowe pochodzące z 3 mechaniczno-biologicznych oczyszczalni ścieków na terenie Międzyodrza w Szczecinie, Oczyszczalni Ścieków Tele-Fonika Kable S. A. (Oddział w Szczecinie - „Załom”) oraz Oczyszczalni Ścieków w Elektrowni „Dolna Odra” w Nowym Czarnowie. Po przeprowadzonych badaniach stwierdzono, że czynnikiem najbardziej ograniczającym rekultywacyjne wykorzystanie badanych osadów ściekowych okazała się wysoka w nich zawartość rtęci („Międzyodrze”, „Dolna Odra”) oraz miedzi („Załom”), co pozwala na zastosowanie osadów w ilości niespełna 1/10 dawki dopuszczalnej. Stwierdzono także, iż możliwa do zastosowania w celach rekultywacyjnych dawka osadów jest niewystarczająca do ukształtowania dobrej próchnicotwórczej warstwy rekultywacyjnej.
W dwuletnim doświadczeniu polowym, zlokalizowanym w Środkowo- Wschodniej Polsce (Wysoczyzna Siedlecka), określono wpływ nawożenia podłożem po uprawie pieczarki białej (Agaricus bisporus) na zawartość całkowitą niklu oraz jego ilościowy udział w wydzielonych frakcjach, w ornym poziomie próchnicznym gleby płowej opadowo – glejowej użytkowanej rolniczo. Doświadczenie obejmowało obiekty: kontrolny (bez nawożenia); nawożony nawozami mineralnymi NPK; nawożony obornikiem trzody chlewnej; nawożony obornikiem trzody chlewnej + NPK; z zastosowanym podłożem po uprawie pieczarki; z zastosowanym podłożem po uprawie pieczarki + NPK. Frakcjonowanie sekwencyjne niklu, przeprowadzono według procedury BCR. Wydzielono frakcje: F1 – wymienną, F2 – redukowalną, F3 – utlenialną, F4 – rezydualną. W poziomie próchnicznym gleby poszczególnych obiektów doświadczenia, sekwencyjne frakcjonowanie niklu wykazało zróżnicowaną zawartość tego metalu w wydzielonych frakcjach oraz ich udział w zawartości całkowitej. Wprowadzenie do gleby podłoża po produkcji pieczarki samego oraz z dodatkiem NPK, po pierwszym roku uprawy, wpłynęło na zwiększenie udziału niklu we frakcji wymiennej (F1) i związanej z materią organiczną (F3) w stosunku do obiektu kontrolnego. Po drugim roku uprawy zastosowane podłoże potencjalnie wpłynęło potencjalnie na zwiększenie biodostępności i ruchliwości tego metalu w glebie, jednocześnie zmniejszył się jego udział we frakcji związanej z materią organiczną F3. Średni procentowy udział frakcji niklu po dwóch latach uprawy układał się w następującym szeregu malejących wartości: F4 > F3 > F1 > F2.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.