Przeprowadzone badania wykazały, że w liniach technologicznych produkcji śmietanki homogenizowanej uzyskiwano w różnych spółdzielniach mleczarskich różną skuteczność przy różnych parametrach technologicznych procesu. Analiza wyników wykazuje, że stosując właściwe rozwiązania konstrukcyjne homogenizatorów i optymalne wartości ciśnienia można uzyskać wymaganą ponad 85 % skuteczność homogenizacji śmietanki przy wartościach ciśnień mniejszych o 3 ÷ 6 MPa w porównaniu z wymogami obowiązującej instrukcji technologicznej.
W artykule przedstawiono wyniki przeprowadzonych badań zależności skuteczności homogenizacji od pory roku, z których wynika, że w okresie przejścia z karmy zimowej na letnią przy innych ustalonych parametrach, skuteczność homogenizacji wzrasta przy równoczesnym zmniejszaniu się średniej średnicy kuleczek tłuszczowych. Przykładowo, od kwietnia do czerwca 1991r. zawartość tłuszczu w mleku surowym zmniejszyła się od 3,78% do 3,60%, skuteczność homogenizacji wzrosła z 87,33% do 98,66%, zaś średnia średnica kuleczek tłuszczowych w śmietance homogenizowanej zmalała z 1,36 µm do 0,99 µm.
W referacie zaprezentowano natryskiwanie cieplne gazowo-proszkowe na powierzchnie elementów homogenizatora spożywczego CHO30S celem zwiększenia ich trwałości i odporności na erozję kawitacyjną. Na przykładzie gniazda i grzybka zaworu homogenizującego omówiono technologię natryskiwania cieplnego powłoki metalicznej. Przeanalizowano wpływ natryskiwania cieplnego na strukturę i własności mechaniczne elementów. Przedstawiono wyniki badań ścieralności i twardości natryskiwanych powłok, porównując je z analogicznymi wynikami badań materiału rodzimego grzybka i gniazda.
W artykule omówiono konstrukcje współczesnych homogenizatorów wysokociśnieniowych o wydajności 50-60 tys. l/h i ciśnieniu homogenizacji do 200 MPa (a w homogenizatorach laboratoryjnych nawet 300-400 MPa). Omówiono konstrukcje nowoczesnych głowic i zaworów homogenizujących determinujących podstawowe parametry pracy homogenizatorów ciśnieniowych (stopień zdyspergowania, energochłonność pracy), wpływające na wybrane właściwości fizykochemiczne obrabianych ciekłych układów niejednorodnych.