Wyniki wyszukiwania

1

Wpływ sposobu i ilości wysiewu nasion na strukturę łanu oraz plonowanie di- i tetraploidalnej koniczyny czerwonej użytkowanej 3-kośnie

100%

Cwintal M.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2009

|

tom 542

|

nr 1

Eksperyment polowy z koniczyną czerwoną (Trifolium pratense L.) zbieraną 3-kośnie na paszę w latach pełnego użytkowania, przeprowadzono metodą bloków kompletnie zrandomizowanych, w czterech powtórzeniach. Badania prowadzono w latach 2000-2002, w Gospodarstwie Doświadczalnym w Felinie, na glebie kompleksu pszennego dobrego (klasa IIIa), na mikropoletkach o powierzchni 1 m2 do zbioru. Celem doświadczenia było określenie wpływu zróżnicowanych ilości wysiewu nasion (212, 424, 636, 848 szt.∙m2) w roślinę ochronną i w siewie czystym na strukturę zagęszczenia łanu oraz plonowanie di- (odm. Dajana) i tetraploidalnej (odm. Etos) koniczyny czerwonej. Każdy pokos zbierano w pełni pąkowania. Obliczono obsadę roślin i pędów na 1 m2 w kolejnych odrostach oraz liczbę pędów z rośliny i masę pędu. Następnie określono plony zielonej i suchej masy roślin, udział poszczególnych pokosów w rocznym plonie suchej masy oraz udział liści w masie plonu. Istotnie więcej roślin i pędów było w obiektach z czystego siewu oraz u odmiany Dajana. Wraz ze wzrostem ilości wysiewu nasion rosła istotnie liczba roślin, natomiast pędów tylko przy dwóch najwyższych ilościach wysiewu. Liczba roślin i pędów koniczyny w kolejnych pokosach malała. Plony zielonej masy były istotnie zróżnicowane przez odmiany i lata. Większe zebrano z odmiany Etos i w 2001 roku. Plony suchej masy były istotnie zróżnicowane przez pogodę w latach badań oraz sposoby siewu. Najlepsze wyniki uzyskano z siewu czystego i w 2001 roku.

2

Trwalosc i plonowanie kostrzew pastewnych w siedlisku umiarkowanie wilgotnym i posusznym

86%

Rutkowska B., Janicka M.

Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin

|

1993

|

tom 188

71-77

3

Udział odmian i rodów kostrzewy łąkowej (Festuca pratensis Huds.) w składzie florystycznym runi mieszanek użytkowanych kośnie i pastwiskowo

86%

Sikora J., Zimmer-Grajewska M.

Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin

|

2003

|

tom 225

99-106

Trzyletnie wyniki badań dotyczące udziału odmian i rodów kostrzewy łąkowej w składzie florystycznym runi użytkowanej kośnie i pastwiskowo ukazują słaby rozwój tego gatunku. Średni udział kostrzewy łąkowej w runi użytkowanej pastwiskowo wynosił 6% w 1999, 7% w 2000 i 9% w 2001 roku, a w użytkowaniu kośnym odpowiednio 6%, 14% i 10%. Niezależnie od sposobu użytkowania, przy nawożeniu NPK w plonie runi dominowała życica trwała. Jej udział w latach badań wahał się od 24% do 39% w plonie mieszanek użytkowanych pastwiskowo i od 33% do 51% w użytkowanych kośnie. W runi nawożonej PK w ostatnim roku badań nastąpił wyraźny wzrost udziału koniczyn. W użytkowaniu pastwiskowym koniczyna biała stanowiła od 26 do 29% runi, a w kośnym 32–34%. Koniczyna czerwona w obu użytkowaniach występowała w ilościach zbliżonych — średnio 8%. W runi poletek nie nawożonych ilość kostrzewy łąkowej była niewielka i wynosiła od 0,9 do 3% przy użytkowaniu pastwiskowym oraz od 0,7 do 6% przy użytkowaniu kośnym. W runi tej dominowała kostrzewa czerwona, która w ostatnim roku badań stanowiła od 39 do 45% masy plonu.

4

Wartość pokarmowa mieszanek traw w użytkowaniu kośnym - pierwszy pokos i pastwiskowym - drugi pokos

86%

Borawska-Jarmulowicz B.

Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin

|

2003

|

tom 225

183-191

Celem badań była ocena wartości pokarmowej mieszanek późnych odmian gatunków traw użytkowanych kośnie i pastwiskowo na podstawie ich składu chemicznego oraz udziału w plonie poszczególnych komponentów z uwzględnieniem pędów generatywnych i wegetatywnych (struktura). Badania prowadzono w latach 1990–1992 w centralnej Polsce na dwóch doświadczeniach w naturalnych siedliskach łąkowych; w umiarkowanie wilgotnym — doświadczenie w użytkowaniu kośnym, a w umiarkowanie suchym — w użytkowaniu pastwiskowym. W badaniach uwzględniono dwie późne mieszanki (łąkową i pastwiskową), których wartość paszową oceniano w pierwszym pokosie i drugim symulowanym wypasie (“wypas”) ze względu na zbliżony termin sprzętu w obu sposobach użytkowania. Nawożenie (kg×ha-1): N — 60 pod każdy pokos i N — 50 pod każdy “wypas”, P — 80 jednorazowo wiosną, K — 120 w dwóch równych częściach. Określano udział w plonie komponentów mieszanek (analiza botaniczno-wagowa), udział pędów generatywnych i wegetatywnych w odmianach traw oraz wartość pokarmową mieszanek: białko ogółem, włókno surowe, strawną suchą masę i makroelementy — P, K, Mg, Ca, Na. W użytkowaniu kośnym stwierdzono najwyższą wartość pokarmową mieszanki w pierwszym roku użytkowania (1990 rok), o czym mogła decydować Lolium perenne odm. Arka dominująca w runi (ok. 44%). W kolejnych latach wartość paszy obniżała się w wyniku znacznie zmniejszającego się udziału tego komponentu i wzrastającego udziału Dactylis glomerata odm. Baza (dominowała w trzecim roku), a także Bromus inermis odm. Brudzyńska. W użytkowaniu pastwiskowym wartość paszy w okresie badań była dobra i zależała przede wszystkim od Lolium perenne odm. Arka (ok. 70%) oraz w mniejszym stopniu od Dactylis glomerata odm. Baza. Wartość pokarmowa mieszanek zależała również od udziału pędów generatywnych i wegetatywnych w dominujących odmianach traw; wyraźnie — w użytkowaniu pastwiskowym, w mniejszym stopniu — w użytkowaniu kośnym.

5

Zroznicowanie cech biologicznych wybranych ekotypow Festuca arundinacea Schreb.

86%

Grynia M., Kryszak A.

Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin

|

1993

|

tom 188

113-122

6

Ocena jakości odmian i pokosów koniczyny czerwonej zbieranej 2- i 3-kośnie

86%

Wilczek M., Cwintal M.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2009

|

tom 542

|

nr 2

Koniczyna czerwona (Trifolium pratense L.) należy do wartościowych roślin pastewnych. Celem niniejszych badań było określenie jakości odmiany Dajana (2n) i Etos (4n), zbieranych 2- i 3-kośnie, w latach pełnego użytkowania. Próbki roślin do analiz pobrano z każdego poletka i pokosu, polowego doświadczenia realizowanego w latach 2000-2002, metodą kompletnej randomizacji, w 4 powtórzeniach. Koniczynę użytkowaną 3-kośnie zbierano w fazie pąkowania, natomiast eksploatowaną 2-kośnie w początku kwitnienia. W pobranych próbkach określono zawartość: suchej masy, białka ogólnego, białka właściwego, włókna surowego i jego frakcji, fosforu, potasu, wapnia, magnezu, miedzi, żelaza, manganu i cynku. Odmiany istotnie różnicowały zawartość suchej masy i białka właściwego. Więcej białka zawierała odmiana Etos. Ponadto stwierdzono istotnie wyższą zawartość włókna neutralno-detergentowego (NDF), hemicelulozy i ligniny w roślinach odmiany Dajana. Odmiana Etos w większym stopniu kumulowała fosfor, potas i wapń, a z mikroelementów zawierała więcej miedzi. Z porównywanych odmian Dajana odznaczała się nieco słabszą jakością w porównaniu z odm. Etos. Największe zróżnicowanie zawartości składników organicznych i mineralnych spowodowała liczba pokosów. Koniczyna zbierana 3-kośnie odznaczała się istotnie większym udziałem białka ogólnego, białka właściwego, P, K, Ca, Mg, Mn, Zn i Fe. Z przeprowadzonych badań wynika, że najwartościowszą paszę otrzymuje się z trzeciego pokosu koniczyny w użytkowaniu 3-kośnym oraz z drugiego odrostu w użytkowaniu 2-kośnym.

7

Zależność udziału odmian Lolium perenne L. od sposobu użytkowania runi na glebie torfowo-murszowej w pierwszym odroście

86%

Baryla R., Warda M., Kulik M.

Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin

|

2003

|

tom 225

21-27

W latach 1999–2001 przeprowadzono badania, w których porównywano udział odmian Lolium perenne L. w runi mieszanek motylkowo-trawiastych w warunkach użytkowania pastwiskowego i kośnego. Wysiane mieszanki składały się z 3 gatunków: Lolium perenne L. (46%), Phleum pratense L. (30%) i Trifolium repens L. (24%). W wyżej wymienionych badaniach uwzględniono 18 odmian Lolium perenne (potraktowanych z pozostałymi komponentami mieszanek jako obiekty badawcze), różniących się pochodzeniem oraz poliploidalnością (odmiany duńskie — Fanda, Pimpernel, Husky, Canasta, Tivoli, Napoleon, Sampo; holenderskie — Barezane, Baristra, Barylou, Bardonna, Barplus, Heraut, Hercules, Bravo; niemiecka — Kelibia oraz polskie — Arka, Solen). Badania przeprowadzono na glebie torfowo-murszowej, metodą bloków losowych w 4 powtórzeniach. W latach 2000–2001 ruń mieszanek pastwiskowych użytkowana była przez wypas (5 odrostów), natomiast łąkowych przez koszenie (3 odrosty). Udział Lolium perenne w uzyskanej paszy był zróżnicowany w zależności od sposobu i roku użytkowania. W 2000 roku udział Lolium perenne w runi był zdecydowanie wyższy w warunkach użytkowania kośnego, natomiast w roku 2001 — pastwiskowego. Biorąc pod uwagę lata użytkowania należy stwierdzić, że w runi łąkowej udział tego gatunku utrzymywał się na stabilnym poziomie w ciągu dwóch lat badań, zwłaszcza odmiany Napoleon, Canasta, Pimpernel i Fanda, natomiast w runi pastwiskowej był znacznie wyższy w roku 2001, a najbardziej trwałymi były odmiany Bardonna, Barplus i Solen.

8

Zywotnosc odmian uprawowych Festuca pratensis

72%

Kozlowski S., Kukulka I.

Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin

|

1993

|

tom 188

13-23

Ograniczanie wyników

6 Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin

2 Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

2 Cwintal M.

1 Baryla R.

1 Borawska-Jarmulowicz B.

1 Grynia M.

1 Janicka M.

1 Kozlowski S.

1 Kryszak A.

1 Kukulka I.

1 Kulik M.

1 Rutkowska B.

1 Sikora J.

1 Warda M.

1 Wilczek M.

1 Zimmer-Grajewska M.

2 2009

3 2003

3 1993

Wpływ sposobu i ilości wysiewu nasion na strukturę łanu oraz plonowanie di- i tetraploidalnej koniczyny czerwonej użytkowanej 3-kośnie

Trwalosc i plonowanie kostrzew pastewnych w siedlisku umiarkowanie wilgotnym i posusznym

Udział odmian i rodów kostrzewy łąkowej (Festuca pratensis Huds.) w składzie florystycznym runi mieszanek użytkowanych kośnie i pastwiskowo

Wartość pokarmowa mieszanek traw w użytkowaniu kośnym - pierwszy pokos i pastwiskowym - drugi pokos

Zroznicowanie cech biologicznych wybranych ekotypow Festuca arundinacea Schreb.

Ocena jakości odmian i pokosów koniczyny czerwonej zbieranej 2- i 3-kośnie

Zależność udziału odmian Lolium perenne L. od sposobu użytkowania runi na glebie torfowo-murszowej w pierwszym odroście

Zywotnosc odmian uprawowych Festuca pratensis