Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 5

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  hay meadow
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Dokonano oceny dynamiki oraz wydajności mineralizacji organicznych związków azotu na podstawie zmian zawartości N-NO₃ i N-NH₄ w wierzchniej warstwie mineralnej gleby w ciągu 10 lat od zaniechania jej rolniczego użytkowania jako łąki kośnej. Polem badawczym było dawne, wieloletnie doświadczenie łąkowe (lata 1982-1995), założone na glebie mineralnej w miejscowości Baniocha, w województwie mazowieckim. Wykazano, że w warunkach długoletniego zaniechania użytkowania łąki kośnej następuje sukcesywne wzbogacania gleby w azot amonowy, co w warunkach sprzyjających nitryfikacji i wymywaniu azotanów stwarza ryzyko zanieczyszczenia wody gruntowej związkami azotu. Zwiększonego stężenia azotanów w wodzie gruntowej można oczekiwać po roku cechującym się intensywną mineralizacją azotu. W glebie nieprodukcyjnego użytku zielonego immobilizacja azotu mineralnego spowodowana wzmożoną aktywnością mikroorganizmów glebowych, której sprzyja zwiększona zawartość wapnia oraz słabo kwaśny lub bliski obojętnemu odczyn, może zmniejszać ryzyko zanieczyszczenia płytkich wód gruntowych związkami azotu.
Celem badań była ocena trwałości i stabilności udziału 8 odmian Lolium perenne L. w runi pastwiskowej i łąkowej w warunkach gleb torfowo-murszowych. Badania prowadzono w latach 1996-2005 w Sosnowicy (w rejonie Kanału Wieprz-Krzna). Ruń mieszanek pastwiskowych wypasana była przez bydło rasy mięsnej Limousine (4-5 rotacji), a łąkowych koszona (3 odrosty). Użytkowanie pastwiskowe stymulowało większy udział badanych odmian w porównaniu z użytkowaniem kośnym. W okresie zimowym 2002/2003 odnotowano przemarznięcie i znaczne ograniczenie udziału L. Perenne w runi pierwszego odrostu, ale jednocześnie szybką regenerację tego gatunku w kolejnych latach użytkowania.
Na podstawie 6-letnich badań lizymetrycznych, prowadzonych w latach 2002-2008 na glebie torfowo-murszowej, poddano ocenie wpływ stosowania regulowanego odpływu wody i głębokości lustra wody gruntowej na wiosnę na kształtowanie się uwilgotnienia gleby i głębokość lustra wody gruntowej w okresie wegetacji w dolinowym siedlisku łąkowym. Stwierdzono korzystny wpływ hamowania odpływu wody z siedliska na wiosnę na przebieg wilgotności gleby i głębokości wody gruntowej w okresie wegetacyjnym. Kontrolowana głębokość wody gruntowej na wiosnę w glebie MtIIbc użytkowanej łąkowo, uzyskiwana metoda regulowanego odpływu, ma istotny wpływ na przebieg w okresie wegetacji głębokości wody gruntowej i wilgotności korzeniowej warstwy gleby opisanej wskaźnikiem pF. Brak jest podstaw do twierdzenia o istotnym wpływie wiosennej głębokości wody gruntowej na ewapotranspirację łąki i plon siana. W warunkach klimatycznych Polski środkowej niegłębokie wiosenne obniżenie lustra wody gruntowej związane z hamowaniem odpływu wód roztopowych, spowalnia spadek lustra wody gruntowej w dolinie rzecznej oraz spadek wilgotności gleb organicznych w czasie trwania okresu wegetacyjnego. Przeciwdziała się w ten sposób przesuszeniu tych gleb i skraca czas trwania suszy glebowej. Uzyskane wyniki mogą być przydatne przy opracowaniu operacyjnych działań eksploatacyjnych w warunkach możliwości stosowania hamowanego odpływu w systemach melioracyjnych, mających na celu efektywne wykorzystanie retencji wodnej gleb łąkowych, ograniczenie czasów trwania suszy glebowej oraz przeciwdziałanie degradacji tych gleb w wyniku przesuszenia.
Badania przeprowadzono w latach 2004-2006 w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym w Grabowie (51°21’ N; 21°40’ E), należącym do Instytutu Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – PIB w Puławach. Porównano plonowanie trzech różnych mieszanek roślin motylkowatych z trawami w zależności od sposobu (kośny i pastwiskowy) i częstotliwości użytkowania (zbiór co 21, 28, 35 i 42 dni). Wykonano ekonomiczną oceny kosztów uzyskania pasz dla różnych sposobów użytkowania runi. Koszty uzyskania paszy pastwiskowej były niższe niż paszy pozyskanej w warunkach kośnego użytkowania runi. Zwiększenie liczby dni odrastania runi mieszanek powodowało obniżenie jej wartości pokarmowej, obniżenie kosztów bezpośrednich oraz jednostkowych kosztów produkcji 1 tony suchej masy i 100 jednostek pokarmowych produkcji mleka (JPM). Efektywność nawożenia azotem w tych warunkach była większa od uzyskanej w częstotliwości koszenia co 21 i 28 dni. Wpływ składu botanicznego mieszanek na badane parametry był niewielki, a mieszanka z festulolium wyróżniała się najlepszą wartością pokarmową i najmniejszą efektywnością nawożenia azotem. Plony suchej masy porównywanych mieszanek oraz koszty bezpośrednie i jednostkowe produkcji paszy były zbliżone niezależnie od gatunku trawy w mieszance.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.