Badaniami objęto 60 buhajków: 30 rasy polskiej holsztyńsko-fryzyjskiej odmiany czarno-białej (PHF) oraz 30 mieszańców krów rasy polskiej holsztyńsko-fryzyjskiej z buhajami rasy limousine (PHF x LM). Oceniano wpływ obniżenia poziomu energii w dawce do 80% zapotrzebowania bytowego w ostatnich 60 dniach opasu na koncentrację witaminy B12 w osoczu krwi. Stwierdzono, że zmodyfikowana dieta nie wpłynęła istotnie statystycznie na zawartość kobalaminy we krwi buhajków PHF x LM. Wykazano natomiast istotny statystycznie spadek poziomu witaminy B12 u buhajków PHF po tygodniu od zmiany dawki, co nie potwierdziło się jednak na koniec doświadczenia.
Analizowano zależności pomiędzy polimorfizmem GH/HaeII a cechami użytkowości tucznej i rzeźnej tuczników. DNA do badań izolowano z pełnej krwi 369 tuczników należących do pięciu grup rasowych: Landrace, Landrace x Duroc, Landrace x Yorkshire, (Landrace x Yorkshire) x Duroc, (Landrace x Yorkshire ) x (Duroc x Pietrain). Częstość występowania alleli polimorfizmu GH/HaeII wynosiła odpowiednio: A – 0,168 i C – 0,832. Porównując liczebności obserwowane w grupach genotypowych GH/HaeII z liczebnościami teoretycznie skalkulowanymi zgodnie z regułą Hardy’ego-Weinberga nie stwierdzono różnic statystycznie istotnych. Wykazano istotny statystycznie wpływ grupy rasowej na badane cechy użytkowości tucznej i rzeźnej oraz wykazano statystycznie istotną interakcję między grupą rasową a polimorfizmem GH/HaeII dla tempa wzrostu tuczników. Wykazano, że sam polimorfizm GH/HaeII nie różnicował w sposób statystycznie istotny żadnej z analizowanych cech użytkowości tucznej i rzeźnej badanej grupy tuczników.