Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 59

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  grzyby strzepkowe
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W artykule przedstawiono zasoby Kolekcji Czystych Kultur ŁOCK 105 z uwzględnieniem przydatności szczepów drożdży, bakterii oraz pleśni strzępkowych dla przemysłu biotechnologicznego. Szczególną uwagę zwrócono na drobnoustroje mające zastosowanie w procesach fermentacyjnych, utylizacji surowców odpadowych, a także odznaczające się zdolnością wytwarzania toksyny killerowej lub bakteriocyn.
Celem pracy było izolacja i identyfikacja grzybów stanowiących zanieczyszczenia powietrza w dwóch wybranych piekarniach na terenie Warszawy. Z pobranych próbek często hodowano grzyby strzępkowe odpowiedzialne za produkcję mikotoksyn w żywności. W składzie mikroflory dominowały gatunki z rodzajów Aspergillus i Penicillium: Aspergillus niger, Aspergillus flavus, Aspergillus fumigatus. Aspergillus ochraceus, Penicillium citrinum, Penicillum notatum oraz Trichoderma viride. Uzyskane wyniki wskazują na potrzebę kontroli obecności grzybów toksynotwórczych i ich metabolitów w produktach żywnościowych.
Biorąc pod uwagę istotną rolę grzybów w zdrowotności roślin uprawnych w ramach niniejszej pracy badaniom poddano losowo wybrane szczepy 15 gatunków Micromycetes, znanych jako potencjalnie toksynotwórcze, oraz 13 różnych szczepów Aspergillus flavus, izolowanych z fyllosfery roślin różnych stanowisk badawczych. Hodowlę grzybów prowadzono równolegle na dwóch podłożach płynnych o zróżnicowanym składzie. Do testów na fitotoksyczność wykorzystano sterylne płyny pohodowlane. Roślinami testowymi były: Pisum sativum L., Triticum aestivum L. i Brassica napus ssp. oleifera L. Na podstawie przeprowadzonych analiz stwierdzono, że spośród badanych roślin najbardziej wrażliwy na działanie metabolitów grzybowych był rzepak jary. Ilość wydzielanych toksycznych metabolitów zależała od dostępności składników pokarmowych w pożywce, ale nie od biomasy produkowanej na tych samych podłożach ani też od odczynu płynów pohodowlanych. Potwierdzono, że zdolność do wytwarzania fitotoksycznych metabolitów jest cechą szczepową grzybów strzępkowych niezależną od środowiska, a różne izolaty Apergillus flavus produkujące zbliżoną masę grzybni i metabolity o podobnym odczynie wykazywały różną fitotoksyczność.
Do niebezpiecznych substancji pochodzenia biologicznego spotykanych w żywności należą mikotoksyny. Są one produktami wtórnego metabolizmu grzybów strzępkowych. Charakteryzują się wysoką szkodliwością dla ludzi, zwierząt, jak również roślin wyższych. Mogą one być przyczyną ostrych zatruć, wykazują także silne właściwości mutagenne, kancerogenne, teratogenne i estrogenne. Spośród znanych obecnie grzybów strzępkowych, większość szczepów toksynotwórczych należy do trzech rodzajów: Aspergillus, Pénicillium i Fusarium. Mikotoksyny wyizolowano ze środków spożywczych głównie pochodzenia roślinnego, tj. zbóż i ich przetworów, jak również pochodzenia zwierzęcego, w tym mięsa i mleka.
Artykuł zawiera przegląd literatury na temat biosyntezy związków zapachowych przez mikroorganizmy (bakterie, grzyby, drożdże) i izolowane z nich enzymy ze szczególnym podkreśleniem procesów skomercjalizowanych.
Suszone rośliny lecznicze są coraz powszechniej stosowane w profilaktyce i leczeniu wielu schorzeń. Polska, przetwarzająca rocznie 15-20 tys. t surowców zielarskich, jest liderem na światowym rynku. Mikrobiologiczne zanieczyszczenie suszonych roślin leczniczych i przypraw może być przyczyną ich biodeterioracji oraz obecności mikotoksyn. W artykule omówiono grzyby pleśniowe wyodrębnione z suszonych roślin leczniczych i przypraw oraz mikotoksyny, które organizmy te mogą syntetyzować.
W badaniach użyto trzech szczepów grzybów strzępkowych: Aspergillus oryzae 448, Aspergillus niger 334, Rhizopus oligosporus 2710 do biodegradacji wysoko obciążonych ścieków z przemysłu ziemniaczanego. Ściek pochodził ze stacji odzyskania białka, z wód sokowych ziemniaków (ściek odbiałczony). Oczyszczanie ścieku prowadzono przez 48 i 72 h w fermentorze laboratoryjnym Biostat B o pojemności roboczej 1,5 l. Podczas 72-godzinnego procesu A. oryzae 448 spowodował 70-procentową redukcję chemicznego zapotrzebowania tlenu (ChZT). Oczyszczenie ścieku przez szczepy A. niger i R. oligosporus było na zbliżonym poziomie i wynosiło odpowiednio 58 i 52 %. Biodegradacja ścieku ziemniaczanego po zastosowaniu wybranych pleśni spowodowała bardzo dużą redukcję pierwiastków biogennych. W przypadku fosforu ogólnego korzystne okazało się prowadzenie 48-godzinnej hodowli szczepu R. oligosporus 2710, podczas której uzyskano 82,6-procentową redukcję zawartości tego pierwiastka w ścieku. Z kolei największe odfermentowanie związków azotowych – o 83 % – nastąpiło podczas 72-godzinnego procesu biodegradacji z udziałem A. oryzae 448. Niezależnie od rodzaju testowanych pleśni, największą ilość biomasy pleśniowej uzyskano podczas 48-godzinnego procesu fermentacji. Największą produktywnością biomasy wykazał się szczep A. niger 334 (13,2 g s.m./l ścieku). Wytworzona biomasa charakteryzowała się dużą zawartością białka (42 - 44 %) i wysoką energetyczną wartością paszową.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.